Rosyjski piosenkarz, poeta i aktor, reżyser, felietonista muzyczny, prezenter radiowy i telewizyjny. Artysta Ludowy Rosji, Czczony Artysta Federacji Rosyjskiej (1991), profesor Akademii Sztuk Pięknych.
Biografia, kariera i kreatywność
Tamrazow Nikołaj Iszuewicz (Iszuwicz). Urodzony 15 stycznia 1939 r. w Dniepropietrowsku. narodowość asyryjska. Karierę rozpoczął w połowie ubiegłego wieku. W 1957 ukończył szkołę choreograficzną w klasie baletu. Następnie studiował w Charkowie Institute of Arts. Od 1956 jest tancerzem baletowym w Dniepropietrowskim Teatrze Dramatycznym. Szewczenko brał również udział w dramatycznych rolach. Od 1961 jest artystą popowym Ukrkontsert, artystą estradowym. W 1975 przeniósł się do Moskontsert. W latach 1977-1982. Nikołaj Tamrazow był dyrektorem artystycznym Pracowni Twórczej Satyry i Humoru Moskontsert oraz kierownikiem kursu pop w GUTSEI. Przez wiele lat dyrygował koncertami Włodzimierza Wysockiego, podróżował z nim pół kraju.
W wywiadzie dla wydania „Rozmówcy” Tamrazow opowiada o ostatnim koncercie W. Wysockiego:
- W tym czasie Moskwa żyła w oczekiwaniu na igrzyska olimpijskie. Pracownicy sztuki przygotowali program kulturalny. W tym czasie prowadziłem warsztat twórczy satyry i humoru Moskontsertu. Pod moim dowództwem byli wszyscy satyrycy w Moskwie. Codziennie wstrząsały nami komitety wojewódzkie, komitety miejskie, wydziały kultury, robili nam hemoroidy. Wysocki w tamtych czasach koncertował w Kaliningradzie. Stamtąd zadzwonił do mnie jego administrator Vladimir Goldman i powiedział, że Władimir Siemionowicz nie czuje się zbyt dobrze. Narzeka na gardło. Mówiłem nawet o filmowaniu koncertów. A wieczorem powiedział: „Zadzwoń do Tamrazochki, niech przyjdzie”. I już sięgając po telefon dodał: „Nie, nie może… Olimpiady…” „Ale i tak postanowiłem do ciebie zadzwonić” – kontynuował administrator. „Być może Wysocki musi się z tobą zobaczyć”. Martwiło mnie zdrowie mojego przyjaciela. I zostawiając wszystko w piekle, pojechałem do Kaliningradu…
Od 1991 roku Tamrazov zaczął pracować w radiu Majak, a później w Echo Moskwy, gdzie w różnych okresach był gospodarzem programów Radiomolodushka, Moskiewski Chór, Nad szklanką herbaty, Ciepłe pozdrowienia, Beaumont”,„ Womanizer” (do chwili obecnej radio „Echo Moskwy”). Ciekawe, że kolektyw Echo często nazywa Nikołaja Tamrazowa kobieciarzem. W latach 1999-2003. był współgospodarzem programu „Detective Show”, w którym był sekretarzem. Był współprowadzącym program „Kroki” na kanale telewizyjnym „Bibigon”. W 1998 roku występował pod pseudonimem Kolya Paralepiped (dokładnie z błędem w słowie „parallelepiped”): po pierwsze, kolekcja „Sojuz-22” zawierała jego parodię przetworzenia piosenki Kaia Metova „You Can't Do It”, „ Włóż go - nie możesz go wyjąć !!! Superhit ludzi”. Album został ogłoszony jako album młodej piosenkarki, pochodzącej z regionu Biełgorod. Około 2010 roku. W programie „Kobieta” (w radiu „Echo Moskwy”) regularnie otrzymywałem telefony od żartownisiów, którzy nieprzyzwoicie wypowiadali się na antenie i zadawali Tamrazowowi prowokacyjne pytania. W rezultacie decyzją redaktora naczelnego Aleksieja Wenediktowa telefon w programie „Womanizer” został wyłączony.
Ciekawe, że Nikołaj Iszuwicz nigdy nie był na wakacjach. Tancerz baletowy, artysta teatralny, artysta estradowy, reżyser, prezenter radiowy - ktokolwiek pracował Tamrazow, nigdy nie pozwalał sobie na zbyt wiele w każdym tego słowa znaczeniu. W 1995 roku napisał książkę, którą nazwał „Galeria”, z której zaczerpnięto niektóre fakty tej charakterystyki.
Życie osobiste
Pierwsza żona Nikołaja Iszuwicza, baletnica Raisa Tamrasowa, zmarła na onkologię. Z pierwszego małżeństwa pozostały dwie córki - Marina i Tatiana. A teraz mieszka ze swoją drugą żoną - Niną Volzhina, aktorką Mosconcertu. Tam też ją spotkali. Razem wychowali jego najmłodszą córkę z pierwszego małżeństwa i syna Ninyi Siergieja.
