Nie każdy koneser muzyki klasycznej zna warunki, w jakich dorastali i dojrzewali śpiewacy operowi. Przykładem bezinteresownej służby sztuce jest biografia Nikołaja Pietrowicza Okhotnikowa.
Warunki początkowe
Artysta ludowy Związku Radzieckiego Nikołaj Okhotnikov urodził się 5 lipca 1937 r. W chłopskiej rodzinie. Rodzice w tym czasie mieszkali w małej wiosce na terenie regionu wschodniego Kazachstanu. Mój ojciec pracował jako operator maszyn w kołchozie. Matka zajmowała się sprzątaniem. Dziadek Mikołaja miał potężny głos i śpiewał znakomite rosyjskie pieśni ludowe. Od najmłodszych lat przyszły śpiewak operowy słuchał „From Beyond the Island to the Rod” i „Through the Wild Steppes of Transbaikalia”.
We wsi zbudowano szkołę podstawową, a siedmioletnia Kola została wysłana na naukę czytania i pisania. Śpiewu uczono także dzieci. Na lekcję starsza nauczycielka przyniosła gramofon z kompletem płyt. To właśnie podczas takich lekcji Okhotnikov po raz pierwszy usłyszał piosenkę o pchle z opery Faust. I nie tylko usłyszał, ale zaczął śpiewać. Umiejętności wokalne chłopca zostały docenione przez nauczyciela. I nie tylko docenili, ale doradzili rodzicom, aby posłali syna do szkoły muzycznej.
„gość z Varangi”
Po spotkaniu w radzie rodzinnej Nikołaj udał się na specjalistyczną edukację do szkoły muzycznej w mieście Krasnodar. Jako student Okhotnikov zaczął występować na scenie lokalnego teatru. Jego głos wyraźnie wyróżniał się rzadką barwą. Certyfikowany wykonawca po ukończeniu studiów przez trzy lata pracował na scenie Krasnodarskiego Teatru Dramatycznego. Brał czynny udział w zawodach regionalnych i ogólnozwiązkowych. Praca młodej piosenkarki została zauważona i zaproszona do pracy w Leningradzie.
W 1962 roku Okhotnikov został przyjęty do sztabu Lenconcert. Równolegle z występem na scenie wokalista pobierał lekcje śpiewu w Konserwatorium Leningradzkim. W 1971 roku Nikołaj Pietrowicz został solistą w słynnym obecnie Teatrze Maryjskim. W murach tej świątyni sztuki minęły najlepsze lata utalentowanego wykonawcy. Okhotnikov brał udział w prawie wszystkich produkcjach. Z koncertami objazdowymi trupa teatralna bez najmniejszej przesady objechała całą Europę i Amerykę.
Eseje o życiu osobistym
Nikołaj Okhotnikov wniósł wielki wkład w kształtowanie sztuki operowej nie tylko jako wykonawca, ale także jako nauczyciel. Przez wiele lat uczył podstaw umiejętności wokalnych w Konserwatorium Petersburskim. W 1988 otrzymał tytuł profesora. Profesor z własnej inicjatywy nagrał na niski głos prawie wszystkie znane romanse. Nagrania te zostały włączone do antologii rosyjskiego romansu.
Kariera twórcza Okhotnikova zakończyła się sukcesem. Opowieść o życiu osobistym śpiewaczki operowej mieści się w kilku liniach. Ożenił się w młodym wieku. Mąż i żona wychowali i wychowali dwóch synów i córkę. Żadne z dzieci nie wybrało zawodu piosenkarza ani aktora. Nikołaj Pietrowicz Okhotnikov zmarł po krótkiej chorobie w październiku 2017 roku.
