W historii naszego kraju był ciekawy i dramatyczny okres. W tym czasie pisarze i poeci zostali zjednoczeni w unię i wyznaczono nad nimi wodza. Muszę powiedzieć, że ta organizacja pomogła wielu utalentowanym pisarzom. Jednak Nikołaj Glazkov nie pasował do jego struktury. Towarzysze w piórze i krytycy tak naprawdę go nie lubili, ale szanowali.
Wiersze niesformatowane
Charakterystyka każdego poety jest napisana jako przegląd jego twórczości. I przez pryzmat tworzonych obrazów wyciąga się wniosek o charakterze autora wierszy. Tak, osoba może być utalentowana, ale źle zarządzana. Formalna biografia Nikołaja Glazkowa daje pewne wyobrażenie o motywach jego pracy. Rodzina, w której urodził się przyszły poeta, była słusznie uważana za intelektualistę. Jego ojciec zajmował się prawoznawstwem, a matka uczyła języków obcych.
Jak rodzice Kolenki wylądowali w odległej gminie Niżnego Nowogrodu, historia milczy. Jednak niektóre cechy wiejskiego życia Glazkov, jak mówią, rymowały się: „A kłopoty miłosne w lesie są zabawne i urocze - ugryzły je mrówki, ugryzły mnie komary”. Trudno sobie wyobrazić, by takie dwuwiersze mogły znaleźć się w zbiorze wierszy o wzroście wydajności pracy. Od samego początku, kiedy młody człowiek zaczął angażować się w pracę ze słowem i rymowankiem, wyróżniał się wśród kolegów-pisarzy niestandardowym postrzeganiem rzeczywistości.
Kiedy Nikołaj miał 19 lat, w 1938 r. aresztowano jego ojca. Szybko skazali i rozstrzelali. Takie były wówczas przepisy. W tym czasie syn Glazkowa kształcił się w Moskiewskim Instytucie Pedagogicznym. Dwa lata później student został wydalony z placówki oświatowej za działalność niezgodną z tytułem studenta radzieckiego. Więc zostałby wyrzutkiem, ale pomoc w odpowiednim czasie nadeszła z jego własnej. Nikołaj Asejew, słynny proletariacki poeta i bliski przyjaciel Majakowskiego, zalecił mu wstąpienie do Instytutu Literackiego.
Formacja i uznanie
Jednym słowem, trudno ocenić wkład Nikołaja Glazkowa w poezję sowiecką. Gdy wybuchła wojna, nie został powołany na front z powodu złego stanu zdrowia. W jakiś sposób, kontynuując studia w Instytucie Literackim, Nikołajowi przerywały prace dorywcze. Przez trzy lata pracował jako nauczyciel w wiejskiej szkole w regionie Gorkim. Według opinii osób, które dobrze znały Mikołaja, w żadnej sytuacji nie stracił on optymizmu i przytomności umysłu. Relacje z kobietami rozwijały się w różny sposób. Pierwsza żona splunęła i zostawiła nieokiełznanego ekscentryka.
Życie osobiste niespodziewanie poprawiło się, gdy mało znany poeta poznał artystę ceramika o imieniu Rosin. Mąż i żona znaleźli harmonię i urodził im się syn. Tymczasem w jednym z państwowych wydawnictw ukazał się pierwszy zbiór wierszy Głazkowa. Książka została wydrukowana nie w stolicy, ale w mieście Kalinin. Ponieważ Nikołaj Iwanowicz był osobą zewnętrznie kolorową, ale wewnętrznie znaczącą, filmowcy zwrócili na niego uwagę. Glazkov zagrał epizodyczną, ale niezapomnianą rolę w filmie Tarkowskiego Andriej Rublow.
W ostatnich latach życia Glazkov nie żył już w biedzie, chociaż nie tuczył się. Kariera poety, tłumacza i statysty na planie filmowym nie pociąga za sobą dużych opłat. W jego mieszkaniu na Arbacie regularnie zbierało się kreatywne spotkanie, jak to dziś mówią. Poeta ciężko pracował. W dużej mierze stworzył podwaliny pod sensowne prace, ale ostateczne doszlifowanie odłożył na później. Jak to często bywa, nie było wystarczająco dużo czasu na dokończenie tego, co rozpoczęto. W wieku 60 lat zmarł poeta.
