Nikołaj Sperański jest liderem partii, aktywnym działaczem społecznym, nauczycielem i meteorologiem. Nikołaj Nikołajewicz był znaczącą postacią w polityce. Jego zdanie było szanowane, słuchano go.
Biografia
Wczesny okres
Nikolay Speransky urodził się w 1886 roku w Wysznym Wołoczku. To było terytorium prowincji Twer. Ojciec Koli był odpowiedzialny za stację rzeczną Ministerstwa Kolei.
Chłopiec dorastał jako dociekliwe dziecko, wcześnie nauczył się czytać. W 1896 został zapisany do I klasy gimnazjum klasycznego w Rybińsku. Rodzice zdecydowali się zamieszkać na Mołodze, aby być bliżej swoich dzieci, które uczęszczały do szkoły średniej.
W 1904 roku Nikołaj ukończył szkołę średnią z wyróżnieniem i otrzymał złoty medal. W tym samym roku po raz pierwszy wstąpiłem na Uniwersytet w Petersburgu.
Kariera
Student nie miał pieniędzy na życie, musiał wrócić do Rybińska w 1905 roku. Tam Nikołaj szybko znalazł pracę. Dostał pracę w podziemnej drukarni, nawiązał stosunki z socjaldemokratami.
Ojciec został przeniesiony do pracy w Rżewie. Rodzina poszła za nim.
Speransky kontynuował studia na uniwersytecie. Dyplom ukończenia studiów wyższych uzyskał w 1909 roku.
Nikołaj Nikołajewicz został zaproszony jako nauczyciel w szkole Proskurow. Po zdobyciu doświadczenia w nauczaniu Speransky przeniósł się do gimnazjum dla kobiet w Warnawińskiej w regionie Kostroma.
W poszukiwaniu wyższej pensji Nikołaj wyjechał do Petersburga. Dostał pracę jako statystyk w biurze informacyjno-wydawniczym Ministerstwa Rolnictwa.
Od 1913 roku Nikołaj studiował meteorologię w Moskiewskim Instytucie Rolniczym. Rok później poszedł na front, służył jako szeregowiec w pułku strzelców piechoty. 7 listopada 1914 Speransky został ranny. Po ukończeniu kursu rehabilitacyjnego zamieszkał w Samarze, gdzie pracował jako meteorolog.
Działalność polityczna
Wiosną 1917 Speransky wstąpił w szeregi organizacji socjaldemokratycznej, brał udział w posiedzeniach prowincjonalnego komitetu rewolucyjnego. Koledzy wybrali Nikołaja Nikołajewicza na zastępcę komisarza ds. rolnictwa.
W 1918 Speransky został członkiem RKP, po czym został zatwierdzony jako sekretarz prowincjonalnego komitetu rewolucyjnego. Nikołaj rozwinął karierę polityczną, został wybrany kandydatem na członka Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego VIII zwołania.
Od 1922 Speransky pracował w Moskwie w Glavlit RFSRR. Po 2 latach był już członkiem komisji KC RKP ds. opracowania projektu rozporządzenia o prasie.
W 1924 r. działacz społeczny powrócił do Samary, gdzie objął stanowisko kierownika wydziału historii komitetu wojewódzkiego RKP. Zbierał dokumenty dotyczące historii ruchu partyjnego.
Speransky awansował z instruktora Centralnej Komisji Kontroli Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej na redaktora czasopisma geograficznego „Biuletyn Meteorologiczny”. Aktywnie studiował stratosferę, pisał raporty na ten temat. Planował nawet zbudować balon stratosferyczny do podnoszenia ludzi na wysokość. Wkrótce ziścił się pomysł Mikołaja Speranskiego – powstał balon stratosferyczny „ZSRR-1”.
Później meteorolog powrócił do nauczania, okresowo zajmując się pisaniem.
Pomimo tego, że Speransky wniósł wielki wkład w rozwój ruchu politycznego, w 1940 r. za antypartyjną rozmowę z nieznaną osobą został pozbawiony legitymacji partyjnej. Dopiero 18 lat później działacz został zrehabilitowany w sprawie partii.
9 lipca 1951 r. zmarł Nikołaj Nikołajewicz Sperański.
