Birgitte Federspiel to duńska aktorka teatralna i filmowa. Zagrała w filmach Głód i Uczta Babette. Birgitte można było również zobaczyć w „Viking Saga” i „Słowie”.
Biografia
Birgitte Federspiel urodziła się 6 września 1925 roku w Kopenhadze. Aktorka zmarła 2 lutego 2005 roku w wieku 79 lat. Miejscem jej śmierci było duńskie miasto Odense. Jej ojcem był słynny aktor Einer Federspil. Birgitte kształciła się w Teatrze Dramatycznym Fredirikberg, w studiu szkolącym przyszłych aktorów. Federspil otrzymała dyplom w 1945 roku.
Następnie brała udział w przedstawieniach teatralnych w Odense do 1947 roku. Następnie przez 5 lat można ją było oglądać na scenie Teatru Ludowego w Kopenhadze. Później Birgitte grała w spektaklach Nowego Teatru w stolicy przez kolejne 3 lata. Następnie Federspiel rozpoczęła karierę filmową. W latach 50. otrzymała Narodową Nagrodę Filmową.
Życie osobiste
Pierwszym mężem Federspila był aktor Jens Osterholm. Zagrał w filmie „Fałszywy zdrajca”. Ich małżeństwo się rozpadło. W 1949 roku aktorka poślubiła Henninga Ahrensborga. Zmarł w 1951 roku. Duński aktor miał zaledwie 26 lat. W 1953 roku Freddy Koch został mężem Birgitte. W ich rodzinie urodziło się 1 dziecko. Trzeci mąż Birgitte jest także aktorem. Zagrał w filmie Red Meadows. 10 sierpnia 1980 Freddie zmarł w wieku 64 lat. Był o 9 lat starszy od swojej żony.
Kariera
W 1950 roku Birgitte dostała rolę Dori w filmie Susanna. Reżyserem filmu jest Torben Anton Svendsen. W następnym roku zagrała Gerda Müllera w dramacie Rodzina Schmidtów. Główne role zagrali Ellen Gottschalch, Kjeld Jacobsen, późniejszy mąż aktorki Freddy Kocha i Liz Levert. W 1953 roku aktorkę można było zobaczyć w filmie „Adam i Ewa”. Luis Miche-Renard, Sonya Jensen, Per Buckhey i Inger Lassen otrzymali główne role w tym familijnym filmie Erica Ballinga. Film był pokazywany nie tylko w Danii, ale także w Szwecji.
W 1957 Federspiel dostał rolę Estery w filmie „Extra Woman”. Birgitte zagrała jedną z głównych bohaterek. Jej partnerami na planie byli Clara Pontoppidan, William Rosenberg, John Wittig i Bjorn Watt-Boolsen. W 1959 roku aktorka dostała główną rolę kobiecą w dramacie „Obcy puka do drzwi”. Film był pokazywany w Danii, Szwecji, USA i Francji. Zdjęcie zostało przedrukowane dwukrotnie. Pierwszy raz w 1966, a drugi w 1981. Następnie Birgitte została zaproszona do roli Lucii w filmie „Ciotka Charleya”. Główne role w komedii rodzinnej otrzymali Dirch Passer, Ove Sprogee, Ebbe Langberg, Gita Nerby. W centrum działki znajduje się 2 uczniów, którzy są zakochani w 2 siostrach.
W 1960 roku aktorka zagrała w filmie „Ostatnia zima”. Ten dramat wojenny był pokazywany w Danii, Niemczech i Finlandii. Film był prezentowany do nagrody MIFF. W następnym roku Birgitte zagrała w filmie Hrabina. Reżyserami tego rodzinnego melodramatu są Eric Overbuet i Anker Sørensen. Następnie aktorkę można było zobaczyć w filmie „Gudrun” z 1963 roku. Laila Andersson, Jorgen Buckhey, Paul Reichhardt i Nils Astaire dostali główne role w dramacie. Obraz był pokazywany nie tylko w Danii, ale także w USA. Birgitte zagrała jedną z głównych ról w thrillerze Śmierć przychodzi na obiad z 1964 roku. W tym samym roku można ją było zobaczyć w dramacie wojennym „Dziewczyna Tina”. Film był nominowany do nagrody na Moskiewskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym.
W 1966 roku aktorka zagrała jedną z bohaterek w filmowej adaptacji powieści Głód słynnego norweskiego pisarza i laureata literackiej Nagrody Nobla Knuta Hamsuna. Fabuła opowiada o młodym pisarzu, który nie wydaje swoich dzieł. Głoduje, przerywając od jednej pracy na pół etatu do drugiej, ale nadal pisze. Dramat był pokazywany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Telluride, w Cinemateca Portuguesa Film Museum w Lizbonie, na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Febio w Pradze oraz na Festiwalu Filmowym w Cannes.
W tym samym roku aktorka dostała rolę królowej wdowy w dramacie historycznym „Saga Wikingów” koprodukowanym przez Danię, Islandię i Szwecję. Obraz zdobył nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes. Była również prezentowana na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Kopenhadze. W 1972 roku aktorkę można było zobaczyć w filmie „Wzrost populacji: zero”. Jej postać jest psychiatrą. Zgodnie z fabułą tego fantastycznego thrillera planecie grozi przeludnienie. Powielanie jest obecnie zabronione pod groźbą śmierci. Obraz był pokazywany w Szwajcarii, Niemczech, USA, Japonii, Irlandii, Hiszpanii, Portugalii i Holandii.
Kolejną rolę Federspil dostał w komedii kryminalnej „Wściekły gang Olsena”. Film był pokazywany w Danii, Niemczech, Szwecji i na Węgrzech. Później aktorka zagrała w filmie kryminalnym „Dziewiętnaście czerwonych róż”. Ten film z 1974 roku został wyreżyserowany i napisany przez Esbena Heylunda Carlsena. 4 lata później Birgitte dostała rolę Kornelii w rodzinnym filmie Finna Henriksena „Fascynujące wakacje”. Następnie została zaproszona do serialu „Matador”, który trwał od 1978 do 1982 roku. W 1984 Federspil zagrał rolę cioci Laury w dramacie „Dom mojej babci”.
W 1987 roku ukazał się obraz Gabriela Axela Uczta Babette, w którym Birgitte zagrała jedną z bohaterek. Fabuła opowiada o życiu rodziny Lorenz, która niedawno zmarła. Jego córki, z których jedną gra Federspil, są wychowywane jako prawdziwi protestanci. W ich domu pojawia się menedżer Babette. W 1966 roku aktorka zagrała w filmie krótkometrażowym „Brownie”. Potem można ją było zobaczyć w serialu "Jamnik". W filmie z 1997 roku „Barbara” Birgitte zagrała rolę Heleny. W tym samym roku zagrała w filmach Likkefanten i Ogginoggen. W 1998 roku zagrała babcię w filmie Forbidden for Children.
