Kilkadziesiąt lat temu Josephine Hutchison była czołową amerykańską aktorką teatralną i gwiazdą Warner Bros. A notoryczne życie osobiste tylko „podsycało zainteresowanie” jej osobą.
Biografia
Josephine Hutchinson urodziła się w 1898 r. w Seattle w stanie Waszyngton w rodzinie kapitana Charlesa Jamesa Hutchinsona i aktorki Leony Roberts (choć niektóre źródła podają, że w 1904 r.). Jej matka jest najbardziej znana z roli pani Mead w kultowym filmie Przeminęło z wiatrem.
W 1917 roku, dzięki znajomości Leony Roberts z Douglasem Fairbanksem, miniaturowy „Tycjan” Josephine dostał niewielką rolę w filmie „Mała księżniczka” z Mary Pickford w roli głównej. To doświadczenie zainspirowało ją do dalszego studiowania dramatu i tańca, które trwały trzy lata. Co więcej, jej pierwsze doświadczenia w kinie zapoczątkowały jej karierę teatralną i aktorską, której poświęciła całe swoje życie.
Kariera
W 1920 roku Josephine Hutchinson zadebiutowała jako tancerka w miejskim spektaklu teatralnym The Little Mermaid. Przez dwa lata współpracowała z Rams Head Playhouse w Waszyngtonie, prowadzonym przez jej przyszłego męża Roberta Bella. W 1925 roku Hutchinson pojawił się u boku Pata O'Briena w uznanej broadwayowskiej produkcji Człowieka człowieka.
Na jednym z przedstawień została zauważona przez Gladys Caltrop, która współpracowała ze słynną aktorką i scenarzystką Evą Le Gallienne. A kiedy pojawiła się potrzeba zastąpienia Rose Hobart w produkcji Trzech sióstr, Caltrop polecił Hutchinson do roli Iriny. Eva Le Gallienne zatwierdziła kandydaturę aktorki. Po jej występie jeden z krytyków zauważył: „Jest piękna, spontaniczna i ma emocjonalną powściągliwość”. Przez kilka następnych lat Józefina brała udział w przedstawieniach opartych na sztukach Ibsena, Czechowa i Szekspira, a także w uznanym dziele Le Gallienne'a „Piotruś Pan” (1928). The Herald Tribune napisał: „Josephine Hutchinson była w stanie dokładnie przedstawić macierzyństwo Wendy, tak jak wymaga tego rola.” W 1931 roku otrzymała entuzjastyczne recenzje za rolę Alicji w Krainie Czarów. …
Ale w 1934 jej relacje z Le Gallienne stały się napięte i Josephine poprosiła swojego agenta Lelanda Haywarda o zorganizowanie testu ekranowego. Była idealna do pracy w Warner Bros. i wkrótce podpisał lukratywny kontrakt.
Jej debiut filmowy miał miejsce w 1934 roku w musicalu Happiness Ahead. Ale rola Hutchisona na tym zdjęciu okazała się prawie najgorszą pracą aktorki. Próbując stworzyć wizerunek bogatej młodej dziewczyny, która udawała biedną z powodu swojej miłości do myjki, uśmiechała się zbyt często i desperacko flirtowała. Być może aktorka zdała sobie sprawę, że jest za stara na tę rolę. Ale Josephine była piękna jako kobieta, która zakochuje się w niepełnosprawnym bracie swojego męża w „Prawo do życia” (1935) i doskonała jako żona dyrektora firmy naftowej w „Chińskim paliwie do lamp” (1935). Jednak żaden z tych filmów nie odniósł komercyjnego sukcesu. W 1936 roku nastąpiła doskonała praca w filmie „Opowieść o Louisie Pasteur” (1936), po którym obiecano jej nakręcić biografię Marie Curie. Jednak zamiast tego Josephine zaproponowano pracę w filmach Wyszłam za lekarza (1936) i Mountain Justice (1937). W 1937 zakończyła związek z Warner Bros.
Będąc w „wolnym ruchu”, aktorka aktywnie zabrała się do pracy w radiu. Dysponując pięknym głosem, Hutchinson odniósł sukces na tym polu. Ponadto podczas pracy nad jednym z projektów radiowych poznała Borisa Karloffa. Spotkanie brytyjskiego aktora i Josephine przerodziło się w silną przyjaźń, która trwała do ostatnich dni Borysa.
Hutchinson wróciła do kręcenia w 1946 roku, kiedy ukazał się obraz z jej udziałem „Somewhere in the Night”. Następnie pracowała w filmach „Przygoda w Baltimore” (1949), „Miłość jest lepsza niż kiedykolwiek” (1952), „Przejścia przed nami” (1955), „Nevada Smith” (1966) i wielu innych. W 1970 roku ukazał się ostatni film z jej udziałem, zatytułowany „Królik, biegnij”.
W kolejnych latach aktorka pracowała w telewizji. Zagrała w serialu telewizyjnym „Then Bronson Came”, „To Rome with Love”, „The Partridge Family”, „Długa ulica”, „Mały dom na prerii”, „Szósty zmysł” i innych.
Wiadomo o życiu osobistym Josephine Hutchison, że trzykrotnie wyszła za mąż i w pewnym okresie swojego życia miała skandaliczny związek lesbijski z Evą Le Gallienne.
Aktorka po raz pierwszy wyszła za mąż w 1924 roku. Jej mężem został reżyser Robert Bell. Trzy lata później Josephine nawiązała romantyczny związek z Le Gallienne.
„To naturalne, że aktorzy zakochują się w ludziach, z którymi pracują” – powiedziała aktorka w wywiadzie. Ten romans był powodem rozwodu Hutchisona i Bella w 1930 roku. Rozstali się jednak jako dobrzy przyjaciele. Kilka lat później relacje między kobietami również stały się napięte. A w 1934 roku zostały ukończone. "To było zarówno dobre, jak i normalne i wspaniałe. Nigdy nie było żadnego poczucia wstydu związanego z naszym związkiem" - powiedział później Hutchison.
W 1935 aktorka ponownie wyszła za mąż za Jamesa Townsenda. Ale ten związek zakończył się rozwodem. Trzecim mężem Josephine Hutchison był aktor States Cotsworth. Para była razem aż do śmierci Cotsworth w 1979 roku.
