Katie Bates to utalentowana amerykańska aktorka teatralna i filmowa, szanowana w Hollywood i potrafiąca grać zupełnie inne postacie: od komediowych po dramatyczne, od pozytywnych do negatywnych, ale preferujące role silnych osobowości. Najsłynniejszym filmem, który stał się znakiem rozpoznawczym w karierze aktorki, jest thriller „Nieszczęście” oparty na powieści grozy Stephena Kinga o tym samym tytule. Za doskonałą grę Katie Bates została nagrodzona Oscarem.
Biografia Katie Bates
Kathleen Doyle Bates urodziła się 28 czerwca 1948 roku w Memphis w stanie Tennessee w USA, w zwykłej rodzinie gospodyni domowej Bertie Kathleen Bates i inżyniera mechanika Langdona Doyle'a Batesa. Była trzecim dzieckiem w rodzinie i dorastała z siostrami: Patrycją i Marią.
Aktorka nazywa swoje dzieciństwo okropnym, ponieważ jako dziewczynka Katie nie wyróżniała się wyjątkową urodą w klasie i przez długi czas nikt nie dzwonił do niej na randki. Bates dorastała w rodzinnym Memphis, ukończyła szkołę średnią i w młodym wieku zdała sobie sprawę, że ma talent i chęć do aktorstwa. Katie później studiowała na Methodist University w Dallas, uzyskując dyplom z teatru i dramatu.
W 1970 roku przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie na początku kariery aktorskiej dostała każdą odpowiednią pracę. Przez pewien czas Katie pracowała jako śpiewająca kelnerka w Catskill Resort, a także jako kasjerka w muzeum.
Pierwsze kroki w karierze Katie Bates
Aktorka tak komentuje swoją wczesną karierę filmową: „Mieszkałam w Nowym Jorku w 1970 roku z moją współlokatorką Gail. Ugotowała obiad dla Milosa Formana i Johna Guera, którzy napisali scenariusz do pierwszego filmu Milosa, Oderwanie. Zapytali Gail, czy zna jakąś młodą dziewczynę, która potrafi pisać własne piosenki i grać na gitarze. Na co Gail odpowiedziała: „Bobo może to zrobić!” „Bobo” to pseudonim Katie Bates w młodości. Katie poszła na przesłuchanie, które zaowocowało jej pierwszą epizodyczną rolą w amerykańskiej komedii muzycznej „Ucieczka”, i w tym czasie zarabiała 5 dolarów za dzień zdjęciowy.
Kariera Katie Bates w teatrze, serialu, kinie
Po niewielkiej roli w swoim debiutanckim filmie Oderwanie, Katie Bates pojawiła się w kilku niepopularnych serialach telewizyjnych i zagrała w produkcjach off-broadwayowskich. W 1977 roku aktorka dostała się do serialu „Lekarze” (1977), a następnie niewielką rolę w filmie kryminalnym z Dustinem Hoffmanem „Czas korekcyjny” (1978) i dramacie komediowym „Come to Me, Jimmy Dean, Jimmy Dean (1982).
Przez całe lata 80. Katie nie opuszczała sceny teatralnej. Za znakomitą rolę w Good Night Mom aktorka została nominowana do nagrody Tony.
Katie Bates zagrała w dwóch filmowych adaptacjach dzieł Stephena Kinga: Misery (1990) i Dolores Claiborne (1995). W obu thrillerach aktorka gra kobiety o zwodniczej osobowości: na pierwszy rzut oka ładne i naiwne, ale w środku skrywa swoją okrutną i niebezpieczną naturę. W 1991 roku Katie otrzymała Złoty Glob i swojego pierwszego Oscara za znakomitą rolę Annie Wilks, obsesyjnej fanki jej ulubionej pisarki. Według aktorki, po premierze filmu „Nieszczęście” ludzie, którzy rozpoznali w osobie Katie Bates, unikali jej w sklepach spożywczych.
W tym samym roku ukazał się kolejny udany film w karierze aktorki - dramat "Smażone zielone pomidory" (1991), w którym zagrała główną bohaterkę - Evelyn, nieszczęśliwą gospodynię domową. Film i aktorka zostały nominowane do Złotego Globu.
W 1993 roku Katie zagrała w dramacie biograficznym „Nasz własny dom” (1993) – opowieść o rodzinie. Przedstawiła obraz owdowiałej matki z sześciorgiem dzieci, gotowej przezwyciężyć wszelkie życiowe przeszkody. W tym filmie w jednej z drugoplanowych ról zagrał prawdziwy mąż Katie Bates.
W 1997 roku na ekrany kin wszedł jeden z najbardziej udanych i dochodowych filmów w historii kina, katastrofalny film Titanic. W imponującym filmie Katie Bates zagrała drugorzędną, ale żywą rolę "Niezatapialnej Molly" - prawdziwej postaci historycznej. Sama aktorka skomentowała, że jest niesamowicie szczęśliwa z pracy przy filmie tej skali, ale nienawidziła noszenia gorsetów, które były niezbędne do ucieleśnienia wizerunku damy z początku XX wieku.
Niestety, wydanie udanego komercyjnie melodramatu zostało przyćmione smutnymi wydarzeniami z życia aktorki. W 1997 roku Katie Bates straciła 91-letnią ukochaną matkę, oddanego 16-letniego psa i rozwiodła się z mężem.
Katie Bates otrzymała kolejną nominację do Oscara za znakomitą rolę drugoplanową w dramacie politycznym Primary Colors z Johnem Travoltą (1998).
Wśród najlepszych filmów z Katie Bates od 2000 roku:
- Dramat komediowy „O Schmidcie” z Jackiem Nicholsonem (2002);
- Komedia z Dannym DeVito „Dziwni krewni” (2005);
- dramat „P. S Kocham Cię” (2007);
- Dramat z Leonardo DiCaprio „Droga zmian” (2008);
- seriale telewizyjne American Horror Story (od 2011) i Feud (od 2017).
W ciągu 45 lat swojej kariery w filmie, telewizji i teatrze Katie Bates była prawie 90 razy nominowana w różnych kategoriach do prestiżowych nagród filmowych. W 1995 roku aktorka zadebiutowała nawet w nowej dla siebie działalności - reżyserii. Pod jej kierownictwem wydano kilka odcinków seriali telewizyjnych i kilka filmów telewizyjnych, ale nie otrzymały żadnych entuzjastycznych recenzji. Katie Bates również próbowała samodzielnie uruchomić własny serial telewizyjny, ale z powodu niepopularności projekty zostały zamknięte.
Dzisiaj Katie Bates ma jednego Oscara, dwa Złote Globy, dwie nagrody Emmy i dwie nagrody Screen Actors Guild Award za uznanie jej talentu.
Życie osobiste Katie Bates
Aktorka poślubiła aktora Tony'ego Campisi w 1991 roku. Jednak po poważnych problemach w związku małżeństwo rozpadło się w 1997 roku. Katie Bates nie wyszła ponownie za mąż.
