Jeśli wyjdziesz na zewnątrz wieczorem lub o zmierzchu przy dobrej pogodzie, to istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że wkrótce zobaczysz na niebie jeden z wielu sztucznych satelitów Ziemi.
Obecnie liczba satelitów wystrzelonych na orbitę Ziemi wynosi około 35 000. Większość z tych obiektów to nic innego jak kosmiczne śmieci o rozmiarach od piłki nożnej do jednego metra średnicy.
Większość satelitów nie jest widoczna gołym okiem. Ale można ich zobaczyć setki. Są to satelity dość dużych rozmiarów – od 600 metrów długości – i umieszczone na dość małej wysokości, od 1400 do 8400 metrów nad powierzchnią Ziemi.
Są widoczne pod warunkiem, że odbijają się od nich promienie słoneczne.
Największy sztuczny satelita Ziemi
Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) to największy sztuczny satelita na orbicie okołoziemskiej. Budowa stacji rozpoczęła się w 1998 roku. Jego wymiary są cztery razy większe niż wymiary nieistniejącej już stacji Mir.
ISS krąży wokół ziemskiej orbity na wysokości 348 km z prędkością 27 700 km na godzinę. Stacja orbitalna wykonuje 15,7 obrotów dziennie wokół Ziemi. Można go pomylić z szybko latającym samolotem, który przecina niebo w 4-5 minut.
Ze względu na duże rozmiary i panele, które dobrze odbijają światło słoneczne, Międzynarodowa Stacja Kosmiczna jest najjaśniejszym stworzonym przez człowieka obiektem na orbicie planety.
W sprzyjających warunkach stacja będzie świecić tak jasno jak planeta Wenus i 16 razy mocniej niż najjaśniejsza nocna gwiazda Syriusz.
Inne możliwości
Oprócz ISS możesz szukać promu wzrokiem. Gołym okiem widzimy również Kosmiczny Teleskop Hubble'a na orbicie Ziemi.
Kiedy jest najlepszy czas na oglądanie satelitów
Najlepszą porą roku do obserwacji satelitów jest czerwiec i lipiec. W tych miesiącach noce są najkrótsze, a Słońce dłużej oświetla obiekty na niebie. Nie zobaczysz tego w innych miesiącach.
Ponadto, ponieważ ISS znajduje się pod kątem 51,6 stopnia w stosunku do równika, można zobaczyć dwie różne trajektorie jej ruchu na niebie.
Najpierw stacja pojawia się w południowo-zachodniej części nieba i pędzi na północny wschód. Siedem lub osiem godzin później widać zupełnie inny ruch: satelita wznosi się na północnym zachodzie i wychodzi poza horyzont na południowym wschodzie.
Najlepsze godziny na obserwację stacji orbitalnej to 45-60 minut po zachodzie słońca i 40-60 minut przed wschodem słońca.
