Flamenco to tradycyjny hiszpański styl tańca z wyraźnymi motywami cygańskimi. Piękny i namiętny taniec jest wielowymiarowy: łączy ekspresyjne ruchy i emocje na granicy szaleństwa. Klasycznemu flamenco koniecznie towarzyszy granie na żywo na gitarze, śpiew wokalny i rytmiczny akompaniament: dźwięczne klaskanie lub kastaniety.
Instrukcje
Krok 1
Każdy może nauczyć się tańczyć flamenco, przynajmniej tak mówią eksperci. Najważniejszą rzeczą w tym tańcu, w przeciwieństwie do innych akceptowanych stylów, jest nie klarowność w wykonywaniu ruchów, a nie perfekcja, chociaż to również odgrywa ważną rolę. Najważniejsze, aby móc się uczyć, włożyć w taniec całą pasję, wszystkie nagromadzone emocje.
Krok 2
Główna poza flamenco nazywana jest pozą pełnego samozadowolenia. Tancerz lub tancerz musi przede wszystkim kochać siebie i być z siebie dumnym. Dlatego flamenco kochają kobiety i mężczyźni w każdym wieku i w każdym wieku. Tancerz każdym ruchem wyraża swoją indywidualność, samowystarczalność, nie boi się być w centrum uwagi i wydaje się mówić „Spójrz na mnie, z tego jestem dumny”.
Krok 3
W tańcu flamenco jest wiele szybkich ruchów: nogi wybijają szybki hiszpański rytm, a dłonie elegancko, ekspresyjnie rysują w powietrzu piękne figury. Dlatego ważne jest, aby od samego początku pracować nad swoją postawą, aby plecy nie uginały się jak znak zapytania, tylko wtedy można zachować równowagę i jednocześnie nie myśleć o tym, jaki ruch wykonać dalej. Flamenco jest dobre, bo ten taniec to improwizacja.
Krok 4
Oczywiście żaden styl tańca nie jest kompletny bez zapamiętania podstawowych ruchów. A flamenco w tym sensie nie jest wyjątkiem, jest w nim wiele niuansów i różnych kroków. Dlatego studenci nieustannie ćwiczą tzw. zamateado, wybijając rytm piętami, pracują nad elastycznością rąk i nadgarstków, uczą się dumnie trzymać głowę. Flamenco to taneczna emocja, taneczna opowieść, dlatego profil tancerza powinien być zawsze widoczny dla widza. A ponieważ ciągle się porusza, wiruje w tańcu, to ostre, dumne ruchy głowy dodają pasji i furii.
Krok 5
Częste treningi rozwijają w tancerzu poczucie rytmu, zaczyna wyczuwać muzykę, przepuszczać ją przez siebie, nie myśląc o tym, co dzieje się z jego ciałem. To ważne, bo flamenco jest bardzo energicznym tańcem i nie ma czasu o tym myśleć.
Krok 6
Flamenco to nie tylko taniec, nie tylko fitness, który stał się nieodłączną częścią współczesnego człowieka. To także psychoterapia, sposób na wylanie nagromadzonych emocji, które nie mogą znaleźć wyjścia w zwykłym gorączkowym życiu. To jest wolność bycia sobą, wznoszenia się ponad konwencje, porzucenia wszelkich zmartwień. Flamenco nie tańczy się w zwykłych nocnych klubach, jest to taniec kameralny, który nie jest przeznaczony dla masowej publiczności. W zasadzie tancerze tego nie potrzebują, ponieważ najważniejszą rzeczą, jaką daje ten taniec, jest sztuka bycia sobą i kochania siebie.
