Róża to roślina ogrodowa, której przodkiem jest dzika róża. Już sama nazwa – róża – łączy i podsumowuje pracę wielu pokoleń ogrodników i hodowców. Z dzieł starożytnych wiadomo, że róże uprawiano w ogrodach władców Mezopotamii, a następnie Rzymu, kilka wieków przed naszą erą. Obecnie znanych jest kilka tysięcy odmian tych roślin. Ale hodowcy, najwyraźniej kierując się zasadą „nie ma granic doskonałości”, hodują wszystkie nowe hybrydy i odmiany. Dziś wyhodowanie królewskiego piękna w swoim ogrodzie to kwestia prestiżu dla prawie każdego ogrodnika-amatora.
Ogólne zasady sadzenia róż
Róża jest rośliną kochającą ciepło i światło. Dlatego miejsce lądowania należy wyznaczyć we wschodniej lub południowo-wschodniej części terenu. Najlepiej sadzić róże na wiosnę, zanim zakwitną pąki. Do tego czasu ziemia powinna się dobrze rozgrzać. Niepożądane jest sadzenie jesienią - krzak może nie mieć czasu na zakorzenienie się.
Zbadaj naziemne i podziemne części zakładu. Usuń uszkodzone i suche korzenie oraz słabe pędy. Skróć mocne i średnie, pozostawiając od 3 do 6 niższych pąków.
Z góry przygotuj glebę do sadzenia. Zastosuj organiczny i dowolny złożony nawóz mineralny. Obecnie jest ich wiele w sprzedaży, nie będzie trudno znaleźć to, czego potrzebujesz. Najlepszą materią organiczną w tym przypadku jest obornik. Nawozy mineralne należy stosować nie więcej niż 15-20 g na krzak. „Przedawkowanie” jest niepożądane, ponieważ może wywołać zaprzestanie kwitnienia i nadmierne nagromadzenie zielonej masy.
Wykop obszerną dziurę o średnicy około półtora i głębokości 1,2 m. Najpierw ułóż drenaż (tłuczeń, keramzyt, gałęzie), a następnie warstwę gleby zmieszaną z humusem i nawozami mineralnymi. Odległość między krzewami powinna wynosić około 1-1,5 m, a dla róż pnących - 2 m. Minimalny odstęp między sadzeniem róż miniaturowych wynosi 0,6-0,7 m. Wszystkie czynności przygotowawcze najlepiej wykonywać jesienią. Ważny punkt: miejsce szczepienia należy przykryć warstwą gleby o grubości około 6-7 cm, po posadzeniu obficie podlać krzew i ubić ziemię wokół niego.
Obowiązkowa opieka
Obowiązkowa pielęgnacja róż obejmuje odchwaszczanie, spulchnianie, podlewanie, karmienie i przycinanie krzewów oraz zapewnia ich prawidłowy rozwój. W ciepłym sezonie róże karmi się dwukrotnie - wiosną przed pojawieniem się pąków oraz w środku lata przed kwitnieniem. Rośliny nie są dokarmiane jesienią. Pomaga to zapobiegać przedwczesnemu pojawianiu się młodych pędów. Masę organiczną aplikuje się wczesną wiosną raz na 2-3 lata.
Róże podlewa się raz w tygodniu rano lub wieczorem. Obfite podlewanie jest również konieczne wczesną wiosną, zanim pąki się obudzą. Obowiązkowym elementem pielęgnacji jest częste rozluźnienie, które zapewnia swobodny dostęp tlenu do korzeni rośliny.
Krzewy przycina się wczesną wiosną. Stare, suche i chore pędy i narośla powstałe poniżej miejsca szczepienia są usuwane. W przeciwnym razie krzew zacznie się degenerować. Jeśli zimowanie było trudne, przycina się pęd, pozostawiając tylko 2-3 niższe pąki - jest to tak zwane silne przycinanie, przyczyniające się do wczesnej odnowy rośliny. Wszystkie rany i urazy pokryte są lakierem ogrodowym.
Róże są pokryte na zimę. Najlepszy na to czas to początek listopada. Wczesne ocieplenie krzewów może doprowadzić do odrodzenia już uśpionych korzeni i obumarcia rośliny od mrozu. Róż nie należy również nadmiernie owijać - może to prowadzić do zawilgocenia korzeni. Torf jest uważany za najlepsze schronienie, w skrajnych przypadkach wystarczy luźna ziemia. Należy go wylać na szkiełko, zwiększając warstwę, gdy robi się zimniej do 10-15 cm, nie należy używać Lapnika i gałęzi. Cały materiał pokrywający jest usuwany w 3 dekadzie marca.
Róże są podatne na różne choroby grzybowe i mogą być dotknięte przez szkodniki. Na szczęście dla ogrodników zakup specjalnego sprzętu ochronnego nie stanowi dziś problemu. Sprzedawane są swobodnie w wyspecjalizowanych sklepach. W okresie letnim konieczne jest wykonanie 3-4 opryskiwania krzewów róż lekami, które chronią je przed chorobami i szkodnikami ogrodowymi.
