Pasja osoby do gry zaczyna przejawiać się w młodym wieku i pozostaje na całe życie. Psychologowie uważają to zjawisko energicznej aktywności za świetny sposób na poznanie świata. Wśród szerokiej gamy gier bilard jest jedną z najstarszych i praktycznie niezmienionych zasad.
Historia bilarda
Żaden z historyków nie potrafi powiedzieć, kiedy i gdzie ludzkość zaczęła rzucać kulkami na stół i wbijać je w dziury. W Niemczech i Anglii istniały rodzaje gier podobnych do bilarda. Niemcy za pomocą pałki próbowali wbić żelazne kulki w otwory stołu, a prymitywni Anglicy w specjalne bramy, które umieszczono na glinianej platformie.
Historia powstania słowa „bilard” jest ciekawa i niejednoznaczna. Większość badaczy skłania się ku dwóm wersjom. Po pierwsze, nazwa gry składa się z dwóch starożytnych saksońskich słów: piłka i yerd, które oznaczają odpowiednio „piłkę” i „kij”. Druga wersja wskazuje, że pojęcie "bilard" wywodzi się z francuskiego "billart", co oznacza "drewniany kij".
Na przestrzeni dziejów w bilarda grali tylko królowie i osobistości królewskie, które nieustannie dostosowywały zasady gry, a czasem nawet zabraniały wbijania bili do łuzy.
Wśród władców królewskich pasją do tej gry wyróżniała się Mary Stuart, która przed śmiercią poprosiła arcybiskupa Glasgow o uratowanie jej stołu bilardowego.
W Rosji tego typu gra strategiczna pojawiła się za sprawą Piotra I, który o istnieniu bilarda dowiedział się podczas podróży do Holandii. Król promował grę wśród swoich podwładnych, ustawiając stół w swoim pokoju przyjęć.
Bilard stał się jeszcze bardziej rozpowszechniony za panowania Anny Ioannovny, która na co dzień ćwiczyła sztukę toczenia piłek.
W 1994 roku przepisy rosyjskiego bilarda zostały zatwierdzone przez Narodową Federację Sportów Bilardowych.
Zasady gry w bilard
W całej bogatej i starożytnej historii rozwoju bilard stale się zmieniał. Istnieje około 30 odmian tej gry, które umownie dzieli się na 4 główne: rosyjski bilard, basen sportowy, snooker, karom.
Pomimo dużej różnorodności typów, istnieją podstawowe zasady gry w bilard.
Gracz wykonuje pierwsze uderzenie w piłkę, która rozbija resztę piłek. Przygotowując się do ciosu należy zachować wygodną i stałą pozycję ciała, prowadzić kij prosto i swobodnie. Celem gry jest wrzucenie maksymalnej liczby kulek do specjalnych zagłębień stołu - łuz. Przed rozpoczęciem gry konieczne jest nie tylko opracowanie konkretnej i dokładnej strategii, ale także ciągłe jej stosowanie.
Przed rozpoczęciem gry 15 kulek jest ułożonych ciasno w kształcie piramidy. Pierwsze trafienie jest określane przez rajd. Zwycięzca ma prawo zadać sobie cios lub przyznać go swojemu przeciwnikowi.
Podczas wykonywania pierwszego uderzenia zabrania się wystawiania kadłuba poza linię zewnętrznej strony długiej deski. Piłka wbita do łuzy jest uważana za zagraną. Piłka odbiła się od kieszeni pozostaje w grze.
Uderzenie rozpoczyna się w momencie dotknięcia naklejki z bilą i kończy się po zatrzymaniu wszystkich bil na polu gry. Przeciwnik rozpoczyna grę po naruszeniu przepisów lub gdy nie zostały rozegrane żadne piłki.
