Prawdziwe imię słynnego jakuckiego piosenkarza, wykonawcy własnych piosenek, Aiyy Uola, to Aleksander Innokentyevich Samsonov. Ulubieniec północnej młodzieży, maskotka republikańskiej gazety „Eder Saas”, żył krótkim, ale jasnym życiem. Lekkie pieśni barda służyły jako wsparcie dla ludzi w trudnych latach dziewięćdziesiątych. Niestety Aleksander zmarł w kwiecie wieku na dość rzadką chorobę.
Dzieciństwo
Mała Sasha urodziła się w noc Bożego Narodzenia 1978 roku w rodzinie skromnych wiejskich robotników. Lekarze w szpitalu żartowali: „Krzyczy, jak głośno prawdopodobnie będzie piosenkarz!” Żart okazał się prawdziwy, umiejętność chłopca do muzyki ujawniła się bardzo wcześnie. W wieku dwóch lat zaskoczył wszystkich, grając na pianinie popularną w tamtych latach piosenkę, często słyszaną w radiu.
W przedszkolu nauczyciele zauważyli, że rozwój dziecka był dobry poza jego wiek. Sasha szczególnie kochała muzykę i była stałą solistką.
Szkolne lata
W szkole chłopiec był jednym z najlepszych uczniów. Jego koledzy z klasy kochali go i uznawali go za lidera. Aleksander odniósł swoje pierwsze zwycięstwo na froncie muzycznym na lokalnym festiwalu piosenki, wykonując pieśń ludową. Następnie uczył się w czwartej klasie, ucząc się w szkole muzycznej w klasie akordeonu. Wkrótce chłopiec przeniósł się do klasy gitary. Sasha miał słuch doskonały, wiele utworów grał bez nut, bezbłędnie dobierając melodię.
W siódmej klasie Alexander stworzył już własną grupę muzyczną „Northern Lights” („Dukeebil”). Bardzo lubił komponować poezję i piosenki. Grupa szybko zyskała popularność w szkole i często występowała na szkolnych wieczorach.
Kariera muzyczna
Pierwszy poważny występ artysty miał miejsce na letnim festiwalu miejskim Ysyakh, który tradycyjnie odbywa się w Republice Sacha na cześć aiyy niebiańskich bóstw i odrodzenia natury. Potem Aleksander stał się popularny, zwłaszcza wśród młodych ludzi. W tym samym czasie, za radą swojej matki Marthy Samsonovej, przyjął pseudonim Aiyy Uola. Matka chciała, aby duchy Nieba patronowały jej synowi i chroniły go przed kłopotami.
Aleksander szybko staje się sławny. Ludzie chętnie przychodzili na jego koncerty. Lekkie, liryczne piosenki Aiyy Uoli pomogły ludziom przetrwać te trudne lata, kiedy w kraju panował zamęt i wahania.
Wkrótce w Domu Sztuki Ludowej nagrano pierwszy album Aleksandra, zatytułowany „Poświęć się tobie”. Administracja ulusów zainteresowała się talentem piosenkarza, pomogła wydać drugi album. Praca dopiero się zaczynała…
Choroba i śmierć piosenkarza
Sasha odczuła pierwsze objawy choroby w liceum. Lekarze postawili straszną diagnozę zatrucia naczyń włosowatych nerek. Mimo to Aleksander kontynuował swoją pracę. Czasami musiałem pisać i komponować leżąc w szpitalu. Sasha weszła na scenę i zyskała popularność już nieuleczalnie chorym. Lekarze nie pozostawili mu żadnych szans, odmówili leczenia. Zdesperowana matka rzuciła się do uzdrowicieli ludowych.
Występując na scenie, Sasha czasami starała się przezwyciężyć ból. Środki przeciwbólowe działały tylko przez krótki czas. Ale piosenkarka nadal walczyła. "Lepiej umrzeć na scenie niż skończyć w szpitalu" - tak powiedział Aleksander. W pewnym momencie jego zdrowie poprawiło się i był w stanie wydawać albumy swoich piosenek, a nawet wstąpić na uniwersytet.
Niestety, opóźnienie było zbyt krótkie i 12 października 1998 roku Aiyy Wal zniknął.
