Praca Siergieja Bodrowa Jr. jest dobrze znana nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą. Ten utalentowany aktor, reżyser, dziennikarz i krytyk sztuki odszedł bardzo wcześnie, ale zdołał pozostawić po sobie wspaniałą sławę utalentowanej osoby. Po jego śmierci z nami fani są bardzo zainteresowani poznaniem życia jego dzieci. Rzeczywiście, według społeczności kulturalnej, twórczej dynastii Bodrowów nie należy przerywać.
Szybkie wejście Siergieja Bodrowa na kulturalny Olimp wciąż porusza wyobraźnię rodzimej społeczności kulturalnej. Rzeczywiście, do śmierci 20 września 2002 r. miał zaledwie 30 lat, a jego zawodowe portfolio wypełnione było już bardzo poważnymi projektami filmowymi, w których mógł realizować się nie tylko jako aktor, ale także jako reżyser.
Wesoły i otwarty umysł, celowy i energiczny młody człowiek postawił przed sobą najambitniejsze zadania, które realizował z niesamowitą konsekwencją. Siergiej, mimo młodego wieku, zdołał osiągnąć bardzo poważne wyniki jako aktor i reżyser filmowy, scenarzysta i prezenter telewizyjny, a także historyk, broniąc swojej tezy kandydata historii sztuki.
Wszyscy doskonale znają jego filmową twórczość w popularnych filmach „Więzień Kaukazu” i „Stringer”, „Brat” i „Brat-2”, „Wschód-Zachód” i „Pocałunek Niedźwiedzia”. Serca fanów podbił jego utalentowany występ w roli prezentera telewizyjnego programów rankingowych „Vzglyad”, „Marathon-15” i „The Last Hero” (pierwszy sezon). Ponadto kraj z wielką aprobatą przyjął jego reżyserski debiut w Siostrach.
Jego ulubionym cytatem było hasło, które później stało się: „Mówiąc o patriotyzmie, mam na myśli dokładnie to – poczucie jedności z ludźmi, z którymi mieszkasz w tym samym kraju”.
Niedokończony film The Messenger, w którym Siergiej Bodrow uczestniczył jako reżyser, scenarzysta i aktor (zamiatacz Aleksiej Siemionow), stał się ostatnim dziełem popularnego artysty, wypełniając tragiczną stronę rosyjskiego kina i zaznaczając ogromną tragedię śmierci całego ekipa filmowa tego projektu.
Krótka biografia i kreatywność Siergieja Bodrowa
20 września 1971 roku w stołecznej rodzinie reżysera (imiennika) i krytyka sztuki urodził się przyszły idol milionów fanów. Według krewnych, przyjaciół i krewnych chłopiec od samego dzieciństwa wyróżniał się szczególną rozwagą i opanowaniem, spokojem i inteligencją, co w żaden sposób nie pasuje do jego gwiezdnej roli Danili Bagrov w sensacyjnym „Bracie” i „Bracie-2”.
Po otrzymaniu świadectwa ukończenia szkoły średniej Siergiej kontynuował naukę na Wydziale Historycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Młody człowiek ukończył słynną uczelnię z wyróżnieniem. Ponadto obronił pracę naukową, której tematem była „Architektura w weneckim malarstwie renesansowym”. Ta praca została następnie opublikowana przez jego matkę na pamiątkę jej syna, który zmarł przedwcześnie.
Za radą ojca Siergiej nie poświęcił całkowicie swojej kariery zawodowej wyłącznie aktorstwu, chociaż osiągnął na tym polu dość wysokie wyniki. Jego debiutancką pracą filmową była epizodyczna rola w filmie jego ojca „Nienawidzę cię” (1986). A potem nastąpiła reinkarnacja jako drugoplanowa postać w filmie, ponownie przez jego rodzica, "SIR (Wolność to raj)" (1989). Kolejne projekty, które wypełniły filmografię aspirującego aktora, to „Biały król, Czerwona królowa” (1992) i „Więzień Kaukazu” (1996).
A Siergiej Bodrov obudził się naprawdę sławny następnego ranka po premierze tytułowego filmu „Brat”, w którym grał główną rolę. Gwiezdne projekty aktora obejmują program telewizyjny Vzglyad, kontynuację historii Danili Bagrov w filmie Brother-2 oraz debiut reżyserski w filmie Sisters, w którym wyróżnił się także własnym scenariuszem i rolą aktorską.
Ponadto filmografię artysty wypełniają następujące projekty filmowe:
- "Stringer" (1998);
- „Wschód-Zachód” (1999);
- „Zróbmy to szybko” (2001);
- „Wojna” (2002);
- "Pocałunek niedźwiedzia" (2002);
- "Posłaniec" (2002) - nieukończony;
- „Morfina” (2008) – obraz został wystawiony według scenariusza Siergieja Bodrowa.
Życie osobiste znanego artysty
Na planie programu „Vzglyad” miała miejsce przelotna znajomość z żoną Swietłaną z popularnym artystą. Wtedy młodzi ludzie nie zrozumieli jeszcze, że przeznaczyli sobie nawzajem los. Ale późniejsza podróż służbowa na Kubę, gdzie odbywał się festiwal młodzieży, stała się naprawdę decydująca w życiu obojga. Należy zauważyć, że sławny i atrakcyjny mężczyzna, który cieszył się niezwykłym sukcesem u przedstawicieli pięknej połowy ludzkości, był prawdziwym monogamistą, co później potwierdzał całym swoim zachowaniem.
Niestety szczęśliwe życie rodzinne Siergieja i Swietłany było bardzo krótkie. Jednak 5 lat, które minęły szybko, wypełniło się wieloma jasnymi wydarzeniami. Dla żony artysty to małżeństwo było drugim. I po raz pierwszy poślubiła policjanta Ryazan, z którym szybko zerwała z powodu absolutnej niezgodności charakterów i zainteresowań.
Po rozwodzie Svetlana została wykształcona jako dziennikarka. Pracowała jako reżyser w takich projektach telewizyjnych jak MuzOboz, Rekiny z piór czy Kanon, a także brała udział w tworzeniu wielu filmów jako aktorka filmowa. Wyszła za mąż za Siergieja Bodrowa, dwukrotnie została matką, rodząc córkę Olgę i syna Aleksandra. W chwili śmierci ojca dziewczynka miała 4 lata, a chłopiec zaledwie 1 miesiąc. Swietłana nie wyszła ponownie za mąż, zachowując status wdowy.
Córka Olga
Córka słynnego artysty ukończyła liceum ze złotym medalem w 2014 roku i postanowiła pójść w ślady ojca, z łatwością zapisując się do VGIK.
Warto zauważyć, że Olga zdołała pokonać konkurencję, która wyniosła ponad tysiąc osób na miejsce, bez żadnego patronatu. A swoje pochodzenie i zaangażowanie w słynną dynastię w kraju ogłosiła dopiero po zapisaniu się na legendarny uniwersytet. Eksperci zauważają, że dziewczyna ma szczególny kunszt i talent, okazując wielką miłość i szacunek do teatru i kina.
Syn Aleksander
Syn Siergieja Bodrowa kończy obecnie szkołę średnią. Obecnie nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji co do przyszłego zawodu. Chociaż istnieje opinia, że po prostu tego nie reklamuje. Podobnie jak jego ojciec lubi naukę i uwielbia eksperymentować.
Niezawodnie wiadomo, że cała rodzina Siergieja Bodrowa ze szczególną starannością zachowuje o nim pamięć. Według nich obraz „Posłaniec”, który stał się tragiczny dla początkującego reżysera, nie byłby ostatnim w jego karierze zawodowej. Krewni są pewni, że śmierć skróciła dość poważną listę anulowanych projektów filmowych z jego udziałem.
