Bóg obdarzył Zarę Dolukhanova nie tylko naturalnym kobiecym pięknem i pięknym głosem. Słynna śpiewaczka operowa pozostawiła po sobie znaczną spuściznę artystyczną. Nagrania jej koncertów, występów na trasach koncertowych, duża liczba świetnie wyszkolonych śpiewaków operowych na zawsze wpisała wielką śpiewaczkę do pamiętnej księgi dziedzictwa kulturowego.
Biografia
Data urodzenia Zary Alexandrovny Dolukhanovai to 1918, 15 marca. Śpiewaczka operowa urodziła się w ormiańskiej rodzinie mieszkającej w Moskwie. Jej panieńskie nazwisko to Makaryan. Rodzice muzycznego dziecka Agasiy Markovich i Elena Gaikovna Makaryan aprobowali pasję Zary do śpiewania.
Po ukończeniu gimnazjum dziewczyna wstępuje do III pokazowego technikum muzycznego, gdzie w latach 1933-1938 uczyła się sztuki skrzypcowej. Jej nauczycielem muzyki był V. M. Bielajewa-Tarasewicz.
Bez ukończenia kursu skrzypiec Zara Dolukhanova wybiera karierę wokalną i wyjeżdża do Erewania. Tu w Armenii czekała ją kariera w Teatrze Opery i Baletu im. A. Aspendiarova. Dzięki swojemu wyjątkowemu mezzosopranowi koloraturowemu młoda śpiewaczka operowa występowała we wszystkich głównych partiach spektakli wystawianych w latach czterdziestych w teatrze w Erewaniu.
Praca i kariera w Moskwie
W 1944 roku piosenkarka została zaproszona do Moskwy do pracy w ogólnounijnym radiu i telewizji. Wolała działalność koncertową w stolicy i opuściła Teatr Opery i Baletu w Erewaniu. Koncerty kameralne stały się głównym rodzajem wykonywania numerów operowych z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych. W 1959 Zara Dołukhanova przeniosła się do Filharmonii Moskiewskiej.
Przez czterdzieści lat twórczości śpiewaczka operowa dużo koncertowała zarówno w miastach Związku Radzieckiego, jak i za granicą. Jej koncerty, w których wykonywała arie operowe z dzieł Mozarta, G. Rossiniego, G. Verdiego, G. Pucciniego, wokalizacje i romanse Siergieja Prokofiewa, G. Sviridova, Dymitra Szostakowicza, cieszyły się nieustannym powodzeniem wśród miłośników opery.
Wkład w dziedzictwo kulturowe
Dużo koncertowała (Rumunia, NRD, Włochy, Francja, Anglia, Grecja, Argentyna, Czechosłowacja, Węgry, USA, Polska, Jugosławia, Japonia, Izrael, Nowa Zelandia itd.). Śpiewała w najlepszych salach koncertowych Europy, Ameryki Północnej i Południowej, Azji, Australii i Nowej Zelandii. W większości największych ośrodków muzycznych na świecie koncertowała regularnie iz wielkim sukcesem.
Wycieczki i koncerty nie przeszkodziły świtu Dołuchanowej w kontynuowaniu edukacji zawodowej. Studiowała w Instytucie Muzyki i Pedagogiki w Gnessin, ponieważ marzyła o zawodzie nauczyciela. W tej samej instytucji edukacyjnej zaczęła uczyć w 1972 roku. W latach osiemdziesiątych otrzymała tytuł profesora i stanowisko kierownika katedry śpiewu solowego. Jej wysoki gust i subtelna umiejętność wyczuwania talentów zostały docenione przez ekspertów, Zara Dołukhanova często musiała brać udział w pracach jury na festiwalach i konkursach wokalnych.
Słynny konkurs Bursztynowego Słowika, który odbywa się w zachodnim Kaliningradzie, poświęcony jest pamięci radzieckiej performerki i nosi jej honorowe imię.
Życie osobiste
Zara Dolukhanova była dwukrotnie zamężna. Pierwszy mąż piosenkarki należał do diaspory ormiańskiej i zajmował się komponowaniem muzyki. Piosenkarka urodziła syna Michaiła Aleksandra Pawłowicza Dołuchaniana.
Drugie małżeństwo było z architektem Igorem Yakovlevich Yadrovem, który został ojcem drugiego syna Zary Dolukhanova, Siergieja.
Oba małżeństwa były szczęśliwe i zakończyły się śmiercią mężczyzn.
Zara Dolukhanova przeżyła cudownie długie życie i opuściła je w 2007 roku, 4 grudnia. Artysta Ludowy Związku Radzieckiego, laureat kilku nagród państwowych został pochowany na starym ormiańskim cmentarzu stolicy Rosji.
