Według historycznych standardów Stany Zjednoczone są młodym państwem. Jednak historia tej formacji jest pełna dramatu i smutku. Solomon Northup to czarnoskóry Amerykanin, który spędził wiele lat w niewoli. I napisał książkę o tym okresie swojego życia.
Trudne dzieciństwo
Nie wszyscy historycy i socjologowie wyobrażają sobie, że dobrobyt Stanów Zjednoczonych przez wiele dziesięcioleci był tworzony pracą czarnych niewolników. Uważa się, że to źródło nie zostało jeszcze wyczerpane. Solomon Northup urodził się 10 lipca 1807 roku w rodzinie wyzwoleńca. Rodzice mieszkali w tym czasie w małym miasteczku w stanie Nowy Jork. Ojciec i matka pracowali na farmie, którą odziedziczyli. Część produktów konsumowali sami, a część eksportowano na rynek.
Skromny dochód wystarczył, by nauczyć Salomona i jego młodszego brata czytać i pisać. Dzieci nie mogły zdobyć wykształcenia szkolnego, ponieważ w tamtych latach nie było instytucji edukacyjnych dla Murzynów. Chłopiec od najmłodszych lat pomagał starszym w pracach domowych. Między pracą na polu iw stodole uczył się gry na skrzypcach. Sąsiedzi i krewni byli tym szczerze zaskoczeni.
Lata niewoli
W 1834 roku Solomon przeniósł się z rodziną do kurortu Saratoga Springs. Tutaj pracował przy budowie domów i warsztatach przy naprawie powozów konnych. Wieczorami grał na skrzypcach dla chodzącej publiczności w restauracjach i hotelach. Wirtuozowska twórczość czarnego wykonawcy przyciągnęła koneserów muzycznych kompozycji. I nie tylko koneserzy, ale także łowcy „żywych towarów”. Został oszukany w odosobnionym miejscu, obiecując lukratywny kontrakt na występy w cyrku.
Narzędzia i dokumenty Northupa zostały zabrane. Przeniesiony na statek, który płynął do Nowego Orleanu. Tutaj został sprzedany jako pracujące bydło właścicielowi plantacji bawełny. Kilka razy czarny niewolnik przechodził z rąk do rąk na własność różnych panów. Nikt nie był zainteresowany jego zdolnościami muzycznymi. Salomon musiał wykonać najtrudniejszą i najbrudniejszą pracę. Nie było możliwości wysłania wiadomości do ich bliskich.
Eseje o życiu osobistym
Dopiero w 1853 r. Murzyn pozbawiony praw wyborczych tajnymi drogami zdołał wysłać list do swoich krewnych. Po długich i żmudnych procedurach Solomon odzyskał głupio utraconą wolność. Próbował nawet pozwać porywaczy, ale bezskutecznie. Aby uwolnić się od trudnych wrażeń, Northup zebrał siły i napisał książkę „Dwanaście lat niewolnictwa”. Po opublikowaniu książki był zapraszany na imprezy publiczne z wykładami i czytaniem rozdziałów z książki.
Niewiele wiadomo o życiu osobistym Northupa. Ożenił się, gdy miał dwadzieścia jeden lat. Mąż i żona wychowali troje dzieci. Po powrocie z niewoli Solomon próbował spędzać więcej czasu z rodziną i był zaangażowany w nauczanie dzieci czytania i pisania.
