Aktor, przedstawiciel kontrkultury lat 60., zasłynął na fali społecznego zainteresowania ruchem protestacyjnym. Filmy z jego udziałem stały się kultowe. Założyciel gatunku filmów drogi.
Biografia
Urodził się w 1940 roku w Nowym Jorku. Jego ojciec, Henry Fonda, był już wtedy sławnym aktorem. Dorastał ze swoją siostrą Jane, która później została również słynną aktorką. Dzieciństwo Piotra nie było łatwe. Ojciec był zajęty karierą, matka miała poważne problemy ze zdrowiem psychicznym.
Śmierć matki miała na chłopca ogromny wpływ. Popełniła samobójstwo w szpitalu psychiatrycznym, gdy chłopiec nie miał nawet dziesięciu lat.
W wieku jedenastu przypadkowo strzelił sobie w brzuch, chłopca cudem uratował. Leczenie i powrót do zdrowia trwały kilka miesięcy. Później przypomniał sobie ten epizod z dzieciństwa, twierdząc, że wie, jak to jest czuć się martwym.
Peter nie wyobrażał sobie żadnej kariery poza aktorstwem. Ale ponieważ młody człowiek potrzebuje wykształcenia, wstąpił na Uniwersytet Nebraski w Omaha, rodzinnym mieście jego ojca. W czasie studiów brał udział w środowisku aktorskim, co przyczyniło się do zdobycia sławy wielu aktorom.
Kariera
W 1963 zagrał w filmie Winners w reżyserii Karla Foremana. Film opowiadał o amerykańskich żołnierzach II wojny światowej. Ogólny nastrój filmu był raczej ponury. Za tę rolę Fundacja otrzymała swoją pierwszą nagrodę, Złoty Glob. Krytycy uznali aktora za najbardziej obiecującego debiutanta.
Kolejna rola Piotra nie spełniła oczekiwań publiczności. Jego rola w filmie Young Lovers, który ukazuje dramat nieślubnej ciąży, została chłodno przyjęta przez publiczność i krytykę. W tym samym roku został nakręcony w programie telewizyjnym na kanale ABC.
W kolejnych latach Fundacja prawie nie występowała w filmach. Role, które chciałby zagrać, nie są mu dane, ponieważ reżyserzy nie widzą w nim profesjonalisty. Zdobywszy reputację „wyrzutka”, nie próbuje tego naprawić, ale wręcz przeciwnie, robi wszystko, aby zrazić przedstawicieli branży filmowej.
Zapuszcza długie włosy, aktywnie komunikuje się z przedstawicielami kontrkultury, w tym z Beatlesami. Uczestniczy w różnych akcjach protestacyjnych. W 1966 został aresztowany za udział w zamieszkach podczas antyrządowego wiecu. Buntownik był wspierany przez wielu przedstawicieli kreatywnych zawodów, w szczególności Buffalo Springfield poświęcił temu incydencie piosenkę.
W 1966 roku Fundacji udało się pogodzić walkę z systemem i chęć grania w filmach. Występuje w filmie Wild Angels. Romantyczny dramat o rowerzystach staje się nie tylko popularny, ale i kultowy. Film stał się przodkiem całego gatunku, zainspirował wielu scenarzystów i reżyserów.
Kolejna rola Petera w The Ride, wydanej w 1967 roku, również odniosła sukces. Scenariusz filmu, w którym zagrała Fonda, napisał Jack Nicholson. Film oparty jest na rewelacjach dotyczących doświadczeń związanych z używaniem narkotyków, takich jak LSD.
W 1968 Fonda wyjechała do Francji, aby wziąć udział w kręceniu horroru. Udział w filmie to sprawa rodzinna, ponieważ jego siostra Jane jest związana z mężem jako reżyserem.
Zainspirowany sukcesem Wild Angels, Fonda marzy o kontynuowaniu pracy w tym stylu, ale nie znajduje godnych scenariuszy. Potem sam napisał scenariusz, napisany wspólnie z Terrym Southem i Hopperem. Film opowiada o podróży dwóch motocyklistów po południowych stanach Ameryki. Po drodze muszą bronić się nie tylko przed przemocą zewnętrzną, ale także walczyć ze swoimi wewnętrznymi demonami.
Wydany w 1969 roku Easy Rider szybko zyskuje międzynarodową popularność. Film został ciepło przyjęty przez krytykę, aktorzy i scenarzyści zostali nominowani do Oscara w kilku nominacjach.
W latach 70. Fonda zmieniła role i zaczęła grać w westernach i filmach akcji. Filmy z jego udziałem są odbierane przez publiczność z różnym powodzeniem. W 1974 roku film „Brudna Mary, Szalony Larry”, opowiadający historię dwóch przestępców próbujących obrabować supermarket, stał się hitem kasowym, później – kultowym.
Na początku lat 80. Fonda zagrał w przeboju Cannonball Race, który ironicznie opisuje jego doświadczenie jazdy na motocyklu i kręcenia wczesnych filmów. Jego dalsze role nie odniosły wielkiego sukcesu.
Punkt zwrotny w jego twórczej karierze nastąpił w 1997 roku. Jego rola pszczelarza ratującego rodzinę przed uzależnieniem od narkotyków w Złocie Uliya otrzymała nominację do Oscara.
W 2000 roku Peter Fonda nadal występuje w filmach pełnometrażowych, w 2007 roku bierze udział w filmie „Train to Yuma”. Film był nominowany do Oscara i otrzymał wysokie oceny od krytyków i publiczności.
Życie osobiste
W 1961 roku Peter Fonda poślubił Susan Broer. Nie odnieśli sukcesu w bezchmurnym życiu rodzinnym. Styl życia młodego aktora w tym czasie nie pozwalał mu poświęcić wystarczająco dużo czasu rodzinie. Imprezy, alkohol, narkotyki i fanki spowodowały wiele kłótni i skandali. Narodziny dzieci niewiele zmieniły aktora, w 1974 roku para rozwiodła się. Część swojego czasu poświęciłem dzieciom Fundacji.
Drugie małżeństwo z Portią Crockett okazało się bardziej udane.
W 2018 roku Fonda wywołał publiczny skandal swoim komentarzem na Twitterze. W nim zdecydowanie potępił Trumpa za politykę rozdzielania rodzin uchodźców. Później musiał przeprosić Trumpa i jego rodzinę, aby uniknąć bojkotu.
