7 stycznia to jasne święto - Boże Narodzenie. A potem zaczyna się okres świąteczny (7-19 stycznia). Od czasów starożytnych ten czas był uważany za magiczny i magiczny. To w tych dniach starali się poznać całą prawdę o swoim losie, losie bliskich, o narzeczonej, a nawet o rychłej śmierci. A wróżby mogą w tym pomóc.
Najbardziej udanymi dniami wróżbiarstwa były 13 stycznia (Dzień Wasiliewa) i 18 stycznia (Wigilia Objawienia Pańskiego). Istniało przekonanie, że w dzisiejszych czasach wszystkie złe duchy przeniknęły ziemię, ale nie było z tego nic złego. Ale może pomóc w przewidywaniu przyszłości.
Najpopularniejsze wróżby na Boże Narodzenie i Święto Trzech Króli
We wskazane dni młode dziewczyny próbowały dowiedzieć się, jak zostanie nazwany przyszły mąż, a przynajmniej przez chwilę zobaczyć, jaki los jest im przeznaczony. Dlatego najpopularniejszym rytuałem było wróżenie w lustrze, w którym można było zobaczyć twarz wybranej przez siebie osoby.
Aby dowiedzieć się o naszej przyszłości, poszliśmy posłuchać pod oknami. O północy trzeba było wyjść na zewnątrz, znaleźć dom, w którym jeszcze nie spali, stanąć pod oknem i posłuchać. A z rozmowy, którą usłyszeli, można było dowiedzieć się o jej mężu, o teściowej i o przyszłych dzieciach.
Przysłuchiwali się również dźwiękom dochodzącym do drzwi kościoła. O północy zbliżyli się do zamkniętej bramy lub drzwi. Jeśli dzwoniły dzwony, przepowiadał szybkie małżeństwo. Jeśli słychać było niezrozumiałe pukanie, wkrótce śmierć może przyjść do domu.
Popularne było też wróżenie na chlebie. Cała rodzina zebrała się przy stole i każdy wkładał kawałek chleba do miski z wodą. Padły sekretne słowa, aby woda przewidziała, czego może się spodziewać dla rodziny w najbliższej przyszłości. A następnego ranka oglądaliśmy wynik. Jeśli kawałek chleba utonął w wodzie lub odpłynął na bok - poczekaj na kłopoty i być może najbliższą śmierć. Jeśli wszystkie elementy się połączą, w rodzinie nadejdą szczęśliwe dni i nadejdzie dobrobyt.
Wróżenie na naparstkach przewidywało, jak długo pożyje ktoś bliski. Do naparstków wlewano wodę, myśleli o imieniu tego, o którym ten przedmiot powie. Umieszczali naparstki w różnych kątach w oknach, a rano patrzyli. Jeśli w naparstku jest mniej wody, to znaczy, że nie ma już tak długo życia.
