Srebrne przedmioty stają się lepsze tylko ze skarpet. Wybrzuszenia są wypolerowane na połysk, a zagłębienia pokryte naturalną patyną. Jednak srebrne przedmioty mogą z czasem ciemnieć lub żółknąć.
Srebro nabiera żółtego odcienia w wyniku interakcji z siarkowodorem, dwutlenkiem węgla, tlenem i wilgocią w powietrzu w salonie. Wyroby srebrne są podatne na korozję atmosferyczną, do której dochodzi w wyniku zanieczyszczenia powietrza zanieczyszczeniami gazowymi. Z tej biżuterii najpierw matowieją, ze względu na uformowany film powierzchniowy, który składa się z trudno rozpuszczalnych związków i powoduje interferencyjne zabarwienie. Gazowy siarkowodór, który jest jednym ze składników atmosfery przemysłowej, może powodować ciemnienie i matowienie utlenionego srebra, a następnie tworzenie się siarczku srebra przy grubości filmu 400 A początkowo srebro żółknie (cienką warstwą filmu), a z czasem pokrywa się nalotem o ciemnobrązowym, prawie czarnym kolorze (gruba warstwa nalotu). Szybkość wzrostu grubości filmu (warstwy siarczkowej) na przedmiotach ze srebra przy stężeniu siarkowodoru powyżej 10-6% pozostaje praktycznie stała. W wilgotnej atmosferze dwutlenku siarki pojawia się dodatkowo siarczan srebra w postaci luźnego produktu korozji. Zwiększoną zawartość siarkowodoru w pomieszczeniach można wytłumaczyć jego uwalnianiem z kazeiny, która jest stosowana jako spoiwo dla pigmentów. Również źródłem pojawienia się żółtego zabarwienia produktów może być uwalnianie siarki z wulkanizowanej gumy, która stosuje się do uszczelek w witrynach sklepowych, wykładzinach podłogowych i materiałach wykończeniowych. Istnieje wiele produktów zawierających siarkę, które mają niekorzystny wpływ w bezpośrednim kontakcie z produktami srebrnymi. Mogą to być niektóre rodzaje tektury stosowanej na opakowania, papier, materiały tekstylne. Podczas interakcji z nimi na srebrze mogą tworzyć się żółte plamy, a w suchym powietrzu srebrne przedmioty zachowują swój kolor.
