Korund to kamień mineralny występujący w wielu odmianach. Wspaniałe rubiny, bajecznie piękne szafiry i wiórki szmerglowe to jeden i ten sam tlenek glinu z domieszką różnych metali - żelaza, chromu, tytanu, wanadu. To oni decydują o kolorze i jakości kamienia.
Twardość korundu jest bardzo wysoka i sięga dziewięciu w skali Mohsa. Dzięki temu od dawna są używane do czyszczenia, wykańczania i polerowania powierzchni. Kryształy korundu ściernego są nieprzezroczyste i mogą być brązowe, różowe, szare, a czasem niebieskie. Najlepsze próbki zawierają do 95% krystalicznego tlenku glinu. Złoża korundu ściernego znajdują się w USA, Grecji i są eksploatowane na terenie Krasnojarska.
Do wyrobu biżuterii używa się czystego przezroczystego korundu o różnych kolorach. Najczęściej występującymi minerałami są odcienie niebiesko-szare i żółtawe, ale dzięki różnym inkluzjom kryształy mogą mieć niemal dowolny kolor. Najpiękniejsze wśród nich są korundy czerwono-fioletowe, zwane „rubinami”. Duże rubiny są z natury bardzo rzadkie i dlatego są niezwykle cenione.
Najcenniejsze są rubiny, wewnątrz których znajduje się „gwiazda” z włókien rutylowych – po przecięciu na powierzchni takich kamieni płonie sześcioramienna gwiazda.
O rubinu wspominają legendy indyjskie sięgające VI wieku p.n.e., a także Biblia i starożytna mitologia. W kronikach słowiańskich kamień ten jest opisany pod nazwą „yakhont”. Rubinowi przypisuje się wiele wspaniałych właściwości. Na wschodzie istniała legenda, według której rubiny to zamarznięte krople smoczej krwi.
Wierzono, że kamień chroni właściciela podczas bitwy, leczy każdą chorobę, przyciąga kobiecą miłość. Indyjscy wojownicy szyli nawet rubiny pod skórę, wierząc, że minerał przyniesie im zwycięstwo w bitwie. Później rubin stał się symbolem mocy, zdrowia i mądrości. Dekorowali królewskie szaty, przycinali ramy ikon i sprzętów kościelnych. Rubinami używano także do ozdabiania sukien świeckich pań.
Uważa się, że najlepszą oprawą rubinu wzmacniającego jego właściwości jest złoto. Powinien być noszony w pierścionku, noszony na środkowym palcu prawej ręki. Będąc w domu, rubin oczyszcza dom z zewnętrznej negatywnej energii. Kamień umieszczony pod poduszką zapewni spokojny sen. Rubin to najlepszy amulet dla osób wykonujących niebezpieczne zawody – wojskowych, strażaków, ratowników, wspinaczy.
Drugim bardzo popularnym rodzajem korundu są szafiry. Najdroższe mają niebieskie odcienie. Nazwa tego kamienia pochodzi od starożytnego indyjskiego słowa canipriya, co oznacza „ulubieniec Saturna”. W czasach starożytnych szafiry uważano za symbol firmamentu i kojarzono z kontemplacją i medytacją.
W ostatnich latach wzrosła popularność fantazyjnych szafirów - zielonych, żółtych, pomarańczowych, różowych, fioletowych. Biżuterię z nich wykonaną można zobaczyć w kolekcjach wielu znanych jubilerów.
Szaty starożytnych kapłanów w Indiach były haftowane szafirami. Zdobyli także koronę Kleopatry. Według legendy szafir uspokaja namiętności, chroni przed złym okiem, uwalnia od strachu, patronuje podróżnikom. Szafir może dawać władzę nad ludźmi, ale nie jest zalecany osobie słabej i niepewnej siebie, ponieważ może całkowicie stłumić jego wolę.
Współczesna magia twierdzi, że szafirowe talizmany pomagają zachować jasność myśli, wzmacniają więzi rodzinne i chronią przed oszustwem i rozczarowaniem. Szafir rozwija w sobie skłonność do refleksji i kontemplacji. Jest uważany za kamień filozofów, naukowców, pisarzy. Szafirowa broszka może zwiększyć kobiecy urok. A dla mężczyzn pierścionek ozdobiony szafirem pomoże osiągnąć ich cele.
Szafirowi przypisuje się również liczne właściwości lecznicze. Był stosowany w leczeniu nerek i dróg moczowych. Wierzono, że szafir pomaga przy chorobach reumatycznych i chorobach serca, leczy rany i poprawia stan skóry. Starożytni lekarze twierdzili, że w celu zapobiegania chorobom należy stale nosić złoty pierścionek ozdobiony szafirem.
