Boris Nevzorov jest popularnym artystą, uwielbianym przez kilka pokoleń naraz, ponieważ zyskał sławę jeszcze w czasach ZSRR. W tym czasie nakręcono jego główne prace: „Młoda Rosja”, „Bez większego ryzyka”, „Znajdź i zneutralizuj”.
Dzieciństwo i młodość aktora
Boris Nevzorov, ulubieniec telewidzów, urodził się w styczniu 1950 roku. Rodzina mieszkała we wsi Starominskaja w Terytorium Krasnodarskim, gdzie chłopiec spędził pierwsze lata swojego życia. Oprócz niego rodzina miała jeszcze czworo dzieci.
Później ojciec Borisa, który był pracownikiem partyjnym, został wysłany z rodziną do Astrachania. Tutaj chłopiec poszedł do pierwszej klasy. W klasach niższych miał okazję odwiedzić Teatr Młodego Widza na spektaklu „Kot w butach”, magiczne przedstawienie zrobiło na dziecku ogromne wrażenie. Zaczął uczęszczać do klubu teatralnego, aw domu ze starszymi braćmi i siostrami odgrywał ulubione sceny.
W liceum Boris zainteresował się biologią i zaczął przygotowywać się do przyjęcia do instytutu medycznego. Ale jakoś przechodząc obok Teatru Młodzieży, nagle poszedł na przesłuchanie i dostał rolę drugoplanową. Przedstawienia w Astrachańskim Teatrze Młodzieży urzekły przyszłego artystę i radykalnie zmieniły jego plany na przyszłość. Młody człowiek poczuł niepowtarzalną atmosferę teatru, smak sławy i szczególną władzę nad widzami. Po ukończeniu szkoły bez wahania poszedł do VTU Shchepkin. Dwa lata później Nevzorov przeniósł się do Moskiewskiej Szkoły Teatralnej, gdzie w 1975 roku otrzymał dyplom i został przyjęty do trupy Nowego Teatru Dramatycznego.
Kariera teatralna
Scena Nowego Teatru Dramatycznego w Moskwie jest ojczyzną artysty od siedmiu lat. To tutaj doskonalił swoje umiejętności, zdobywał doświadczenie i zdobywał pierwszych fanów. W 1984 roku Boris Georgievich, poszukując twórczych, przeniósł się do Teatru Mossovet, ale po kilku latach wrócił do swojego pierwotnego miejsca.
W 1993 roku aktor po raz kolejny postanowił się zmienić i zaczął występować na scenie Teatru Dramatycznego Stanisławskiego. Przez siedem lat Nevzorov grał ogromną liczbę przedstawień, ale jego najbardziej pamiętnym dziełem była rola Jourdaina w produkcji „Bourgeois Nobleman”. Za nią Boris Georgievich otrzymał nagrodę Innokenty Smoktunovsky.
Od 2005 roku artysta współpracuje z Teatrem Małym. Odbyły się tu genialne spektakle „Wilki i owce”, „Wesele, wesele, wesele!”, „Pułapka” i „Don Juan”.
W 1997 roku Boris Nevzorov otrzymał tytuł Honorowego Artysty, aw 2011 roku - Ludowego. Teraz aktor uczy w GITIS.
Nevzorov i kinematografia
Pierwszą rolę w kinie artysta otrzymał w 1975 roku, zaraz po ukończeniu instytutu teatralnego. Publiczność od razu zakochała się w głównym bohaterze, ale partyjni urzędnicy mieli zupełnie inne zdanie. Dlatego następną pracę dostał dopiero trzy lata później, kiedy biurokratyczny gniew opadł. Tym razem jego bohaterem był rewolucjonista Blucher w filmie „Marszałek rewolucji”.
Sława ogólnounijna przyszła do artysty w latach 80-tych. Publiczność i krytycy filmowi chwalili jego pracę w filmach „Młoda Rosja” i „Moskwa mówi”, za obie prace otrzymał nagrody państwowe. Zdjęcia aktora zaczęły pojawiać się na okładkach publikacji kinowych, czołowi reżyserzy zaczęli regularnie oferować główne role. Akcja, melodramat, przygoda, detektyw, dramat, fabuła filmowa, sport lub film wojenny - każdy gatunek był podporządkowany Borisowi Nevzorovowi.
Nowe stulecie również nie zdołało złamać utalentowanego aktora, zaczął występować w serialach. Pierwsze takie doświadczenie artysta zdobywał w 1999 roku, wcielił się w rolę dyrektora szkoły w melodramacie „Proste prawdy”. Następnie pojawi się szereg popularnych filmów, w których z reguły Nevzorov ma grać silne i odważne gadżety.
Życie osobiste popularnego aktora
W latach studenckich Boris zakochał się w aktorce Alla Panova, uczyli się razem w szkole Shchepkinsky. Ale kiedy artysta przeniósł się do Moskiewskiego Teatru Artystycznego, czekało na niego nowe brzemienne w skutki spotkanie. Jego miłością stała się uczennica liceum Marina, Nevzorov poślubił ją, gdy tylko stała się dorosła. Po 11 latach wspólnego życia para rozwiodła się. Z tego małżeństwa mieli syna Denisa, teraz mieszka z matką w Anglii i nie utrzymuje relacji z ojcem.
W 1982 roku na planie filmu „Nie mogę się pożegnać” artysta miał romans z aktorką Anastasią Ivanovą. Kochankowie pobrali się i żyli szczęśliwie przez ponad 10 lat. Ich córka Polina zamierzała pójść w ślady ojca, ale w końcu po wielu namowach otrzymała wykształcenie medyczne. Latem 1993 roku Anastasia zginęła we własnym mieszkaniu, aktor bardzo mocno zniósł tę stratę i przez długi czas nie mógł się z nią pogodzić.
Znacznie później, podczas kręcenia w Soczi, artysta przypadkowo spotkał swoją pierwszą miłość Allę Panovą. Wydawało się, że martwe uczucia rozbłysły z nową energią, a Boris i Alla zaczęli żyć razem. Jednak po 4 latach Nevzorov zakochał się w innej kobiecie. Potem nastąpił głośny skandal i podział majątku. Aktor poślubił nowego kochanka, jego obecna wybranka Elena nie ma nic wspólnego z kreatywnością, z wykształcenia jest księgową.
