Gospodyni i nadzorca Freken Bock jest znana sowieckim dzieciom z opowiadania Astrid Lindgren „Dzieciak i Carlson”. Ale ta nieco kanciasta, brzydka, pulchna kobieta przedstawiona przez artystów w kreskówce jest bardzo daleka od prawdziwego Frekena Bocka, wymyślonego i opisanego przez pisarza ze Szwecji w swojej książce.
Bajka Lindgrena to trylogia zatytułowana Three Tales of Little Boy and Carlson. Wszystkie trzy książki zostały przetłumaczone na język rosyjski i wydane w ZSRR. Jednak nie wszystkie książki zostały sfilmowane jako kreskówki.
Pierwsza krajowa kreskówka „Kid and Carlson”, zaprezentowana przez artystę i reżysera Borisa Stepantsova, zyskała niesamowitą popularność dzięki pierwszemu zastosowaniu elektrografii w kręceniu filmów. W telewizji radziecki widz zobaczył kreskówkę w 1968 roku. Dwa lata później nakręcono drugą część opowieści „Carlson powraca”. Ale trzecia część kreskówki nie jest jeszcze przeznaczona do sfilmowania, tk. negocjacje w tej sprawie między „Soyuzmultfilm” a spadkobiercami Astrid Lindgren do dziś nie zakończyły się sukcesem.
Należy zauważyć, że kreskówka została nakręcona tylko na podstawie pracy, więc niektóre postacie zostały zmodyfikowane i wcale nie odpowiadały oryginalnemu pomysłowi pisarza. Freken Bok jest właśnie taką postacią.
Co przedstawia Freken Bock w kreskówce?
Rudowłosa, duża kobieta o bardzo niskim głosie i surowym charakterze. Wylosowana bohaterka nie zdejmuje fartucha i trzyma wszystko pod czujną kontrolą.
Jest nie tylko gospodynią domową, ale prawdziwą gospodynią domową, jak nazwał ją w filmie Carlson. Ale to tylko służący bez wieku i gustu, opiekujący się Dzieciakiem i kuchnią. Ale swoim podejściem do wszelkich prac domowych władczo dominuje nad członkami rodziny Dzieciaka.
Nawiasem mówiąc, Freken w żadnym wypadku nie jest jej osobistym imieniem, jak wielu błędnie myśli. W języku szwedzkim freken oznacza to samo, co fraulein w Niemczech czy mademoiselle we Francji. Oznacza to, że ten prefiks służy do wskazania, że kobieta nie jest mężatką.
Który Freken Bock jest w książce?
W tekście Lindgrena Freken Bock jest znacznie łagodniejszy i bardziej uważny na Dzieciaka. Jest bezdzietną wdową, która specjalizuje się w rodzicielstwie i opiece nad dziećmi.
W trylogii pisarza Kid jest raczej zepsuty, bardzo kochany przez mamę i tatę, a także najlepszych przyjaciół. W kreskówce został przedstawiony jako samotny i pozbawiony uwagi rodziców. Według książki matka Malysha sama prowadzi gospodarstwo domowe, nie pracuje, a Freken Bok zostaje zatrudniony tylko do opieki nad dzieckiem na czas jej wyjazdu na leczenie. W filmie rodzic jest przedstawiony na obrazie ściganej radzieckiej kobiety, która jest zmuszona do pracy na cały dzień. W ten sposób Kid staje się najbardziej samotnym chłopcem z kreskówek na świecie.
Warto zauważyć, że w oryginalnej pracy Freken Bok nie ma i nigdy nie miał zwierzaka, podczas gdy w filmowej adaptacji pojawia się kotka Matylda, która tak naprawdę nie lubiła niegrzecznego Carlsona. Jeśli uważnie przeczytasz książkę, możesz znaleźć jeszcze kilka fragmentów, które różnią się od animacji dla telewizji.
Prawdziwa historia
Jest jeszcze jedna gospodyni, bardzo obrazowo przedstawiona w jednoosobowym show Ekateriny Durovej. Został wystawiony na podstawie sztuki Olega Michajłowa w 2016 roku. Produkcja nosi tytuł The True Story of Freken Bock. Krytycy pochwalili pomysł. Ogólnie rzecz biorąc, technika oddania głównych ról w przedstawieniu postaciom drugoplanowym zaczerpnięta z klasyków nie jest nowa, ale bardzo przydatna. I często rozwija się w prawdziwe dramatyczne arcydzieła.
Spektakl został wystawiony w Teatrze przy ul. Malaya Bronnaya. Freken Bok wydawała się w nim autentyczna, prawdziwa i bardzo wiarygodna – dokładnie tak, jak ją opisał pisarz Lindgren. W tym przedstawieniu stała się główną bohaterką, którą wykonała aktorka Ekaterina Durova.
W rzeczywistości asystent w mieszkaniu rodziny Swanteson to mały epizod w długim życiu bohaterki książki, Freken Hildur Bock. Jej zawód to praca z „specjalnymi” dziećmi, takimi jak najmłodsze dziecko w rodzinie Kidów, fantazjujące o przyjaźni z latającym człowiekiem.
Freken była już na starość, zmarł jej mąż Juliusz, a ona nie miała czasu na własne potomstwo. Mieszka więc sama wśród antyków, bardziej jak śmieci. Jej pokój przypomina studio radiowe (o to właśnie chciał jej zmarły mąż).
Tak naprawdę od początku do końca postać literacka jest wymysłem szwedzkiego pisarza, fantazją. Spektakl ten jest jednak ciekawym eksperymentem, swoistym wyznaniem szalenie samotnej i raczej żywej kobiety o minionych czasach. Z tego staje się jasne, dlaczego „gospodyni domowa” Dzieciaka uwielbia bułeczki, jak szalona kobieta, wzywa swoją duszę do łazienki i nienawidzi duchów. Freken Boek jest przedstawiany jako miły, słodki, opiekuńczy ekscentryk, który wierzy w sen i, podobnie jak Carlson, nie ma nic przeciwko graniu trochę niegrzecznego.
