Dziane ażurowe obrusy nie są już uważane za oznakę filistynizmu lub ubóstwa. Wręcz przeciwnie, elegancka dekoracja stołu budzi zazdrość i zachwyt. W odpowiednim wnętrzu stół pokryty dzianinowym obrusem prezentuje się elegancko i jednocześnie bardzo przytulnie.
Przygotowanie do dziania
Przed szydełkowaniem obrusu należy dokładnie określić, gdzie będzie się znajdował. Od tego zależy wielkość przyszłego produktu, jego kształt i kolorystyka. Decydując się na ten problem, musisz wybrać niezbędne materiały do pracy.
Tradycyjne obrusy są dziane z białych nici bawełnianych, ale ta zasada nie jest wymagana. Tak więc, dopasowany kolorystycznie, ciężki obrus, stanie się ozdobą masywnego stołu. Mały obrus, dziany z jasnych nici, ożywi mały stolik kawowy lub nocny.
Po ustaleniu rozmiaru przyszłego produktu konieczne jest obliczenie przybliżonego zużycia nici. Tak więc w przypadku dużego obrusu może być wymagane około kilograma przędzy. Zużycie nici zależy również od rozmiaru haczyka. Wybierając narzędzie do pracy pamiętaj, że ciasno utkany obrus lepiej trzyma swój kształt, a przy luźniejszym dzianiu produkt okaże się mniej surowy i bardziej elastyczny.
Robienie na drutach okrągłego obrusu
Dzianie okrągłego obrusu zaczyna się od środka i trwa w kółko do końca pracy. Tworząc okrągły obrus, upewnij się, że koło pozostaje w odpowiednim kształcie, bez deformacji. Okrągły obrus nie powinien przybierać kształtu stożka ani „zaginać się”, tj. idź falami. Postępuj dokładnie według wzoru i w razie potrzeby natychmiast dostosuj dzianie.
Robienie na drutach obrusu kwadratowego lub prostokątnego
Kwadratowy obrus można dziać od środka lub od krawędzi, w zależności od wybranego wzoru. Prostokątny obrus jest dziany od krawędzi. Technika robienia kwadratowego obrusu jest podobna do robienia na drutach okrągłego: rzędy krążą od środka. Dzianie kończy się wiązaniem krawędzi produktu.
Wybierając wzór obramowania na obrus kwadratowy lub prostokątny, należy pamiętać, że powinien on zawierać opis wiązania narożnego, aby dzianina była ciągła.
Dzianie obrusu z fragmentów
Obrusy połączone z oddzielnych, połączonych ze sobą elementów prezentują się efektownie. Zaletą tej metody jest możliwość kontrolowania rozmiaru i kształtu połączonego płótna podczas uzupełniania i dołączania motywów. Minusem jest to, że znacznie trudniej będzie rozpuścić taką pracę, a powstałe nici będą problematyczne w użyciu do dziania innego produktu.
Dzianie z elementów to zawsze wolność twórcza. Możesz samodzielnie wybrać kształt motywów, ich wielkość, sposób łączenia ze sobą. Najłatwiej połączyć elementy w trakcie ich tworzenia - pomoże to uniknąć niepotrzebnej pracy, a produkt będzie wyglądał schludniej.
Możesz również zastosować technikę ciągłego dziania - w tym przypadku obrus będzie wiązany jedną szmatką, dzięki czemu unikniesz opisanych powyżej niedogodności.
