Zmęczenie, powolna dykcja, niewyraźna wymowa, a nawet jąkanie to częste problemy związane ze słabym rozwojem aparatu głosowego. W niektórych przypadkach mowa staje się niewyraźna z powodu niewłaściwego tempa, zbyt szybkiego lub zbyt wolnego. Rozmówca przestaje cię rozumieć i jest odłączony od twojej mowy. Specjalne techniki oddechowe i ćwiczenia mowy scenicznej pomogą wyćwiczyć głos, nabrać pewności w rozmowie i zainteresować słuchaczy.
Instrukcje
Krok 1
Głos mowy można ćwiczyć pod okiem nauczyciela mowy scenicznej lub samodzielnie. Początek zajęć to zawsze ćwiczenia oddechowe. Najpopularniejszą technikę opracował lekarz i piosenkarz Strelnikova, który dzięki niej dożył dojrzałej starości, zachowując nie tylko piękny głos śpiewu, ale także ogólne samopoczucie. Podstawą techniki Strelnikowa jest ostry, głęboki, krótki oddech przez nos oraz swobodny, niezauważalny wydech przez nos lub usta. Zeszyty ćwiczeń gimnastycznych są łatwo dostępne.
Krok 2
Drugi etap to ogólna rozgrzewka ust: przygryzanie języka i wewnętrznej powierzchni policzków, rozciąganie i wciąganie ust, różne ruchy opisane są w każdym podręczniku mowy scenicznej.
Krok 3
Sylaby. Łącząc kilka spółgłosek bezdźwięcznych lub dźwięcznych z jedną samogłoską (ptka, ptke, ptki, ptko, ptku, ptky), wyraźnie wymawiaj każdy dźwięk. Używaj różnych kombinacji sylab, rozwijając pewne cechy dykcyjne.
Krok 4
Łamańce językowe. Muszą być najpierw wymawiane w wolnym tempie, wyolbrzymiając każdą literę, a następnie stopniowo przyspieszać tempo, ale nadal zachowując wyrazistość samogłosek i spółgłosek. Rezerwacje są nieuniknione, ale staraj się ograniczyć je do minimum. Stopniowo znikną całkowicie.
Krok 5
Czytanie poezji i prozy. Czytaj dzieła literackie z książki lub z pamięci, wyraźnie wymawiając każdą literę. Stopniowo zwiększaj głośność czytelnej mowy, zwiększając czas do 1,5-2 godziny.
