Wielu zjawisk, które przytrafiają się ludziom, nie da się wyjaśnić naukowo. Istnieje ogromna liczba ludzi, którzy są pewni rzeczywistości nadprzyrodzonych mocy i zdolności, w tym różnych rodzajów magii. Największym podziwem jest oczywiście czarna magia.
Magia – jak wytłumaczyć niewytłumaczalne?
Magia jest skrzyżowaniem religii i nauki, gdyż z jednej strony zakłada obecność sił i zjawisk nadprzyrodzonych, z drugiej zaś dostrzega związek przyczynowy między pewnymi działaniami a kolejnymi wydarzeniami. Ponadto praktyki magiczne mają zwykle na celu osiągnięcie określonych celów, choć w sposób nadprzyrodzony.
Psychologowie twierdzą, że główną siłą oddziaływania magii voodoo jest wiara, która sprawia, że człowiek myśli, że jest przeklęty i wkrótce umrze.
Historia magii i okultyzmu zaczyna się w czasach starożytnych, kiedy prymitywni ludzie zaczęli dostrzegać ślady wpływu niewytłumaczalnych sił na pewne wydarzenia i próbowali wpływać na te siły. Do pewnego czasu magia nie była zawodem w pełnym tego słowa znaczeniu, a każdy prymitywny człowiek próbował na własną rękę pozyskać siły nadprzyrodzone za pomocą spisków, rytuałów, amuletów i rytuałów. Jednak wraz z pojawieniem się podziału pracy najmądrzejsi członkowie plemienia zaczęli zajmować się wyłącznie czarami i komunikacją z duchami. Samo słowo „magik” wydawało się oznaczać kapłanów zoroastryjskich, rzekomo posiadających mistyczne moce.
Badania i doskonalenie technik magicznych nigdy się nie skończyły, dlatego we współczesnym świecie istnieje ogromna liczba różnych szkół i kierunków magii: od klasycznego voodoo po przerażającą nekromancję. Za najciemniejszy rodzaj czarów uważa się czarną magię, ponieważ jej celem jest zadawanie zła poprzez zwrócenie się ku ciemnym siłom.
Na przykład w średniowiecznej Europie liczne czarownice praktykowały czarną magię, a diabeł był źródłem ich nadprzyrodzonej mocy. Główna różnica między czarną magią a innymi rodzajami polega na tym, że jej wyznawcy stawiają sobie obiektywnie złe cele, do których dążą poprzez rytuały i rytuały. Może to być śmierć lub choroba drugiego człowieka, problemy w pracy, niezgoda w rodzinie – w ogóle wszystko, co z punktu widzenia moralności jest po stronie złych intencji.
W większości religii praktykowanie magii uważane jest za jeden z najgorszych grzechów, ale w buddyzmie posiadanie nadprzyrodzonych zdolności nie jest czymś nagannym.
Czarna magia czy czarna dusza?
Niestety nauka nie może dać jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: czy magia w ogóle istnieje? Z jednej strony wielu zjawisk nie da się wyjaśnić nowoczesnymi metodami naukowymi, ale z drugiej strony nawet kilkaset lat temu nawet naukowcy byli przekonani, że Słońce krąży wokół Ziemi. Metody poznania naukowego nieustannie ewoluują, dlatego jest całkiem możliwe, że w niedalekiej przyszłości obecność nadprzyrodzonych zdolności ludzkich zostanie oficjalnie potwierdzona lub odrzucona.
W chwili obecnej można jedynie argumentować, że po pewnych działaniach magicznych czasami pojawiają się zjawiska, które najłatwiej można wytłumaczyć interwencją sił wyższych, ale nie można udowodnić bezpośredniego związku. Jeśli magia naprawdę istnieje, to jest też jej czarna odmiana, ponieważ same siły nadprzyrodzone rzadko są dobre lub złe, a wszystko zależy od osobowości samego maga i celów, które osiąga.
