Rodzaj agawy obejmuje około 300 gatunków, jednak jako rośliny doniczkowe najczęściej występują agawy królowej Wiktorii, nitkowate i amerykańskie.
Agawa królowej Wiktorii jest dość drobną rośliną (w porównaniu z innymi gatunkami). Długość jej liści zwykle nie przekracza dwudziestu centymetrów. Topy są brązowe i dość sztywne. Na środku i wzdłuż brzegów białe paski, które odklejają się białymi włóknami.
Rozeta liści agawy jest niewielka. Jego cechą wyróżniającą jest obecność suchych włókien wzdłuż krawędzi.
Amerykańska agawa ma mocne i mięsiste, niebiesko-zielone liście. Występują również formy z żółto-zielonymi paskami wzdłuż krawędzi. W naturze osiągają około metra długości. Dzięki imponującym rozmiarom i nietypowym liściom agawa amerykańska może być niezwykłą ozdobą Twojego domu lub biura.
Agawa jest dość bezpretensjonalną rośliną, jednak preferuje lokalizację po słonecznej stronie. Zimą powinna być przechowywana w chłodnym i suchym miejscu, np. na parapecie, ale pod spodem nie powinno być żadnych grzejników. Latem wskazane jest wystawienie rośliny na powietrze (np. na balkonie lub w ogrodzie) i umiarkowane podlewanie.
Agawa jest rozmnażana za pomocą odrostów korzeniowych. W tym celu w okresie od kwietnia do lipca należy je oddzielić od rośliny matecznej, następnie lekko suszyć przez kilka godzin i posadzić w miskach z wilgotnym gruboziarnistym piaskiem. Agawa również dobrze się rozmnaża przez nasiona. W marcu wysiać je w pojemnikach na głębokość nie większą niż jeden centymetr i umieścić w ciepłym miejscu (temperatura wymagana do ich kiełkowania powinna wynosić około 25 stopni). Gdy sadzonki są mocne, posadź je w osobnych doniczkach.
Agawa potrzebuje dość ciężkiej gleby. Zrób mieszankę darni glinianej, ziemi liściastej i piasku w stosunku 1: 1: 0, 5. Zorganizuj również dobry drenaż. Umieść połamane kawałki gliny lub cegły na dnie doniczki lub dodaj warstwę keramzytu trzy do pięciu centymetrów, w zależności od wielkości doniczki. Agawę można również uprawiać hydroponicznie.
Młode rośliny należy przesadzać corocznie na przełomie kwietnia i maja, a dorosłe po dwóch lub trzech latach.
