Powierzchnia bagna często wygląda bardzo zwodniczo - gęsty mech rozłożył się jak dywan, gęsta trawa zachęca do chodzenia po nim. Wiedząc o osobliwościach chodzenia po bagnach, możesz uchronić się przed zdradą tego zbiornika.
Torfowiska, tak straszące niedoświadczonego człowieka niespodziewanym pojawieniem się bagien, są interesującym obiektem badań zarówno wędkarskich, jak i przyrodniczych. Zanim jednak udasz się po żurawinę lub zbadać metody polowania na kwiat bagienny - rosiczkę, ważne jest, aby najpierw upewnić się, że bagno jest przejezdne i zadbać o środki bezpieczeństwa.
Bagna przejezdne i nieprzejezdne
Nieprzeniknione bagna można rozpoznać po gęstych zaroślach trzcin, dużej ilości zieleni: trawy i rzęsy pływającej na powierzchni wody lub odwrotnie, całkowitym braku jakiejkolwiek roślinności na wodzie. Nieprzebyte bagna dadzą się odczuć gęstym porostem wodnolubnej wierzby, olchy, świerka czy brzozy.
Rosnące na nim sosny, solidna, gruba warstwa mchu torfowca – zarówno jego młody przyrost, jak i resztki na wpół zbutwiałego starego – zasygnalizują przejezdność bagna. O drożności torfowisk decyduje stan torfu ściśniętego w dłoni. Jeśli torf pod ściskaniem prawie nie traci swojej objętości, a woda albo wcale nie emituje, albo jest emitowana kroplami, bagno uważa się za przejezdne. Jeśli torf jest płynny i przeciska się go pięścią, takie bagno jest nieprzejezdne i bardzo niebezpieczne.
Spacerując po nisko położonych bagnach
Nisko położone torfowiska występują na terenach zalewowych rzek, uzupełnianych przez wody gruntowe lub powierzchniowe. Takie bagna są uważane za najbardziej zdradzieckie i niebezpieczne do przejścia. Trzeba poruszać się po nisko położonym bagnie bez zbytniego pośpiechu i gwałtownych ruchów, ale też bez zatrzymywania się. Przed przejściem przez bagno musisz znaleźć solidny drąg, na którym możesz się oprzeć i zbadać glebę przed każdym krokiem. Najbezpieczniej porusza się po nierównościach i korzeniach drzew wystających z wody. Stając na wyboju, musisz oprzeć się o drąg, postawić stopę na samym środku półki; korzenie są najsilniejsze na pniu, więc musisz wejść na tę część. W żadnym wypadku nie powinieneś skakać od guza do guza lub do innego korzenia - tylko płynne, ostrożne ruchy. W przypadku upadku do bagna konieczne jest postawienie drążka poziomo, położenie się na nim klatką piersiową i ewentualne upuszczenie ładunku. Musisz wydostać się z bagna powoli, bez paniki i gwałtownych ruchów.
Spacer po wysokich torfowiskach
Torfowiska wysokie uzupełniane są głównie przez opady atmosferyczne, choć czasami można je spotkać również na wododziałach. Spacer po torfowiskach wysokich ma charakterystyczną cechę: najniebezpieczniejszymi miejscami w pobliżu takich zbiorników są punkty wejścia i wyjścia, przede wszystkim wypełnione wodą. Do ruchu najlepiej trzymać się blisko drzew, omijając miejsca porośnięte rzęsą i trawą, wskazując na bagno. Podobnie należy unikać obszarów z otwartą wodą, ponieważ pod nimi może znajdować się dziura o głębokości kilku metrów. Jeśli nie da się ominąć takich miejsc, trzeba będzie ułożyć żywopłot z młodych drzew, przerzucając je w poprzek trasy.
