Moskiewskie Planetarium, jedno z największych na świecie, rozpoczęło swoją działalność w listopadzie 1929 roku. Został zbudowany w centrum Moskwy w pobliżu ulicy Sadovo-Kudrinskaya i zoo. Planetarium odegrało ważną rolę w popularyzacji astronomii i propagowaniu poglądów naukowych na temat pochodzenia i budowy Wszechświata wśród obywateli ZSRR.
W 1977 roku zrekonstruowano Moskiewskie Planetarium i zainstalowano w nim najnowocześniejszą aparaturę sterowaną programowo, wyprodukowaną przez słynną firmę Carl Zeiss Jena. A w 1990 roku otwarto z nim obserwatorium narodowe.
Niestety okres, który zapisał się w historii Rosji pod nazwą „Szalone lata 90.” również nie minął przez planetarium. W 1994 roku została zamknięta, przetrwała długą serię zmian własnościowych, procesy sądowe i wznowiła pracę dopiero 12 czerwca 2011 roku. Planetarium przez 17 lat nie wprowadzało ludzi w astronomię, nie prowadziło pracy naukowej i edukacyjnej. Jedyne pocieszenie w tej smutnej historii: po tym, jak stał się własnością moskiewskiego departamentu własności, przeprowadzono jednak poważną, od dawna spóźnioną rekonstrukcję.
Obecnie na niższym poziomie podziemi planetarium znajduje się niewielka sala gwiezdna (jedyna w Rosji wyposażona w ekran kopułowy, dynamiczne krzesła i projekcję stereo), muzeum Lunarium, w którym można obejrzeć eksponaty związane z astronomią i fizyką, a także kino 4D … Na pierwszym poziomie znajduje się część Muzeum Lunarium, gdzie eksponowane są eksponaty opowiadające o historii eksploracji kosmosu, a także Muzeum Urania, noszące imię starożytnej greckiej muzy, patronki astronomii i matematyki. W tym muzeum zwiedzający mogą zapoznać się z historią planetarium, poczynając od jego projektu w latach 20. XX wieku.
Na drugim poziomie zwiedzający znajdą astronomiczną platformę obserwacyjną „Sky Park”, na której prezentowane są starożytne instrumenty astronomiczne oraz obserwatorium z dwoma dość dużymi teleskopami: refraktor z obiektywem o średnicy obiektywu 30 centymetrów; oraz odbłyśnik o średnicy zwierciadła głównego 40 centymetrów. W zależności od pory roku, pogody i stanu atmosfery odwiedzającym oferuje się inny program obserwacyjny. Chociaż muszę szczerze powiedzieć, że w warunkach najsilniejszego oświetlenia Moskwy obiekty głębokiej przestrzeni (mgławice, galaktyki, gromady gwiazd) nie wyglądają zbyt imponująco nawet w tak potężnych instrumentach.
Na trzecim poziomie znajduje się duża sala gwiaździsta, której kopuła o średnicy 25 metrów jest największa w Europie. Przy pomocy najnowocześniejszego światłowodowego projektora rozgwieżdżonego nieba zwiedzający może zobaczyć na kopule aż 9 tysięcy gwiazd!
