Księga Duchów została po raz pierwszy opublikowana w 1857 roku w Paryżu. Autor Księgi, markiz Hippolyte Léon Denisard-Rivaille, jest lepiej znany jako Alan Kardek. Miał już ponad czterdzieści lat, kiedy poważnie porwał go spirytualizm. Księga Duchów jest wynikiem jego własnych badań. Nawiasem mówiąc, pseudonim Alan Kardek nie jest imieniem wybranym przypadkowo.
Jak została napisana Księga Duchów
Od pierwszej publikacji Księga Duchów zyskała status „biblii spirytualistycznej”, uważana jest za klasykę spirytualizmu. Ale nie oczekuj, że znajdziesz w nim zasady komunikowania się z innym światem ani instrukcje, jak przyzywać duchy.
„Księga” zawiera ponad 1000 specjalnie przygotowanych „wiecznych” pytań i odpowiedzi na nie. Sam Kardek nie był medium. Pytania były gromadzone przez zaproszone media podczas sesji automatycznego pisania. Za to, nawiasem mówiąc, współcześni Kardka wielokrotnie krytykowali Kardka, mówiąc, że osobowość mediatora, jego myśli i uczucia oczywiście wpływają na to, co pokazuje jego pióro.
Według Alana Kardka odpowiedzi na zadane pytania udzielały istoty nazywające siebie duchami lub geniuszami. Niektórzy z nich żyli kiedyś na Ziemi i byli ludźmi. Duchy tworzą świat duchowy, tak jak ludzie tworzą świat cielesny. Świat duchowy jest pierwotny, a świat cielesny jest drugorzędny. Mógł nawet całkowicie zniknąć, nie uszkadzając w najmniejszym stopniu świata duchowego. Według Kardka „Księga” została napisana przy bezpośrednim udziale duchów najwyższej rangi. Uważa się jedynie za współautora tej pracy.
W "Księdze" dosłownie wszystko zostaje poruszone - kwestie życia i śmierci, życia pozagrobowego i reinkarnacji dusz nieśmiertelnych, choroby, cierpienia i odpłaty za grzechy, istoty bytu i duchowej hierarchii. A wszystko zaczyna się od pytania: „Czym jest Bóg”.
Materiał przedstawiony w „Księdze” jest starannie usystematyzowany i przedstawiony w formie doktryny moralnej i filozoficznej. Kardka interesuje przede wszystkim problem doskonalenia moralnego jednostki i społeczeństwa jako całości.
Markiz Rivaille nie wybrał swojego pseudonimu przypadkowo. Według niego duchy doniosły, że w jednym z jego przeszłych wcieleń był galijskim druidem i nosił imię Alan Kardek. A pisanie tej księgi jest dziełem przydzielonym mu z góry.
Struktura „Księgi”, jej zalety i wady
„Księga Duchów” podzielona jest na 4 części: „Pierwsze Przyczyny”, „Świat Duchowy czyli Świat Duchów”, „Prawa Moralne”, „Nadzieje i Pocieszenia”. Z kolei każda część podzielona jest na rozdziały, a rozdziały na akapity. Tekst poprzedzony jest wstępem. Materiał jest ułożony w następujący sposób: najpierw zadane pytanie, potem odpowiedź ducha, a następnie komentarze autora w tych miejscach, w których najwyraźniej uważa za konieczne udzielenie wyjaśnień.
Komentarze Kardka są zawsze podświetlane i następują po słowie „notatka”. Czasami wyjaśnienia autora zajmują cały akapit i niczym się nie wyróżniają. Czytelnik jednak zawsze odróżni odpowiedź udzieloną przez ducha od komentarzy, choćby dlatego, że przed tekstem nie ma pytania. Podsumowanie znajduje się na końcu książki.
Współcześni wielokrotnie krytykowali Kardka za trzeźwe, pozbawione emocji podejście do prezentowania materiału. Jednak to, co początkowo interpretowano jako wadę, później okazało się zaletą tej pracy.
Współcześni autorzy często piszą chaotycznie, nie precyzując ani nie wyjaśniając materiału, który przedstawiają, aw niejasnych pytaniach odnoszą się do „składników izoterycznych”. Co więcej, wielu z nich brakuje koncepcji moralnej. Kardek pod tym względem po prostu nie ma sobie równych. W rzeczywistości jego „Księga” to neochrześcijaństwo, wyzwolone od dwóch tysięcy lat nagromadzeń, absurdów i niekonsekwencji, nauka oparta na niewzruszonych ludzkich wartościach. Jednocześnie z szacunkiem interpretuje i na nowo rozważa mity biblijne
Wady „Księgi” można przypisać temu, że niektóre zagadnienia są interpretowane zgodnie z ówczesnym poziomem rozwoju nauki. Ale nie mogło być inaczej. Bez względu na to, jak gigantyczną wiedzę mogą posiadać istoty zgadzające się na kontakt, aby zostać zrozumianym, zaczną rozmawiać z osobą zgodnie z poziomem jej rozwoju.
„Księga Duchów” miała i nadal wywiera silny wpływ na umysły ludzi do dnia dzisiejszego. Według niektórych czytelników XXI wieku, po jego przeczytaniu ludzie otrzymali odpowiedzi na wiele pytań, które od dawna pozostawały niejasne.
