Okonia rzecznego wyróżniają poprzeczne ciemnozielone paski po bokach. Z wyglądu okoń morski przypomina nieco rzecznego faceta. Różni się jednak od niego tak wieloma cechami struktury wewnętrznej i zewnętrznej, że przypisuje się je nie tylko różnym rodzinom, ale także różnym rzędom ryb.
Instrukcje
Krok 1
Wymiary. Okoń rzeczny ma podłużny korpus pokryty drobnymi łuskami. Wielkość ryby nie jest zbyt duża: średnia długość wynosi 15-20 cm, największe osobniki osiągają długość 50 cm, masa okonia rzecznego może osiągnąć 1-2 kg, ale są to wartości maksymalne. Labraks jest porównywalny ze swoim rzecznym odpowiednikiem: najmniejsi przedstawiciele osiągają 20 cm długości, a największy osobnik ma 1 metr długości i waży 20 kg.
Krok 2
Kolor. Zwróć uwagę na matowy zielony kolor ryb słodkowodnych ze srebrnym odcieniem. Po bokach okonia występują poprzeczne ciemnozielone pasy. Ich liczba: od 5 do 9. Tył ryby jest pomalowany na bardzo ciemny kolor, a brzuch jest biały. Spójrz na okonie w różnych siedliskach: ich kolor znacznie się różni. W głębokich leśnych jeziorach słodkowodnych korpus okonia jest zwykle bardzo ciemny. W płytkich akwenach o piaszczystym dnie i dobrej przepuszczalności światła ryba ma jasną barwę. Większość przedstawicieli głębin morskich jest zdominowana przez odcienie czerwieni. Nic dziwnego, że najbardziej popularny jest pinniger Sebastes. To jest labraks pomarańczowy lub kanarek.
Krok 3
Płetwy. Okoń rzeczny ma dwie płetwy grzbietowe, które są bardzo blisko siebie. Pierwsza płetwa grzbietowa jest wyższa i dłuższa niż druga, ponadto wygląda nieco bardziej agresywnie ze względu na promienie kolczaste. Przyjrzyj się bliżej płetwie, a na końcu zobaczysz czarną plamę: jest to charakterystyczna cecha gatunku. Okoń ma mały garb przed pierwszą płetwą. Dotknij drugiej płetwy grzbietowej: jej promienie są miękkie. Płetwy brzuszne mają czerwoną obwódkę, ale same są lekkie. Poczuj promienie płetw brzusznych: są kłujące. Płetwy piersiowe są nieco krótsze niż płetwy brzuszne: ich kolor jest jasnopomarańczowy. Ale w żadnym wypadku nie dotykaj promieni płetw labraksa: ich końce są wyposażone w trujące gruczoły, które powodują bolesne miejscowe zapalenie.
Krok 4
Łuski, usta, skrzela. Zwróć uwagę na strukturę łusek: u okonia rzecznego i morskiego jest prawie taka sama. Łuskowata pokrywa jest bardzo ciasna, a na końcach są małe kolce. Z tego powodu ciało ryby jest dość szorstkie w dotyku. Łuski znajdują się również na policzkach. Nie ma ich tylko na płetwie ogonowej. Im starszy okoń, tym silniejsze i twardsze jego łuski. Pysk ryby jest szeroki: w jamie znajduje się kilka rzędów zębów z włosia. Zauważ, że okoń nie ma kłów. Górna szczęka kończy się w pionowej linii środka oka. Tęczówka oka okonia rzecznego jest żółta, a labraksa czerwona. Spójrz na skrzela: z tyłu skrzeli są ostre kolce. W tym przypadku błony skrzelowe nie rosną razem. Labraks, podobnie jak okoń rzeczny, jest drapieżnikiem. Jednocześnie ryba łatwo przechodzi z jednego pokarmu do drugiego.
Krok 5
Różnica między kobietami a mężczyznami. Na zewnątrz jednostki mają niewielkie różnice. Samce mają więcej łusek w linii bocznej, promienie kolczaste są obecne w drugiej płetwie grzbietowej, ciało jest niższe, ale miednica jest duża, a płetwa ogonowa ma dłuższą podstawę. U samic w okresie przed tarłem brzuch wypełniony jest kawiorem. Co ciekawe, samce morskie, które budują gniazda na dnie, mają jaśniejszy kolor niż samce trzymane w stadzie. Podczas budowy grzbiet, poprzeczne pasy na ciele, brzuch i płetwy brzuszne okonia morskiego stają się czarne. Gdy tylko granik opuści gniazdo, powraca normalny kolor.
