Peter Cushing (Cushing) to słynny brytyjski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, którego kariera rozpoczęła się w latach 30. XX wieku. W kinie zasłynął jako artysta, znakomicie grając role w horrorach. Wcielił się także w rolę Sherlocka Holmesa w 1959 roku w "Psu Baskerville'ów".
Podczas swojej kariery aktorskiej w kinie i telewizji Peter Kushing zdołał zagrać w 118 projektach. Wśród nich były filmy i seriale telewizyjne, a także oczywiście udane filmy pełnometrażowe. Aktor pracował w Hollywood, a także przez długi czas współpracował z takimi angielskimi studiami filmowymi jak „Młot” i „Amicus”, które zajmowały się głównie produkcją horrorów.
Fakty biograficzne
Przyszły słynny angielski aktor urodził się w 1913 roku. Jego urodziny: 26 maja. Peter Wilton Cushing urodził się w małym miasteczku Kenley. To miasto znajduje się w brytyjskim hrabstwie Surrey. Chłopiec stał się najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Miał starszego brata o imieniu David.
Niestety nie ma żadnych szczegółów na temat tego, kim byli rodzice Cushinga, co zrobili. Wiadomo, że ojciec nazywał się George Edward, a matka nazywała się Nellie Mary. David i Peter mieli również ciotkę, która była bezpośrednio zaangażowana w ich wychowanie. Kobieta była z zawodu aktorką. To ona wywarła pewien wpływ na małego Piotruszka, który od najmłodszych lat interesował się teatrem i marzył o występie na dużej scenie.
Chłopak spędził swoje wczesne lata ze starszym bratem w Dulwich, małej wiosce położonej na południowych przedmieściach Londynu. Tam chłopaki dorastali bez nadzoru taty i mamy. Przenieśli się do swoich rodziców w Surrey, kiedy zaczęli uczęszczać do szkoły.
Kiedy Peter poszedł do szkoły, jego zainteresowanie kreatywnością i sztuką wielokrotnie wzrosło. Wciąż pod wpływem swojej ciotki, aktorki, chłopiec zaczął brać czynny udział w szkolnych przedstawieniach, zapisał się do grupy teatralnej, aw wolnych chwilach próbował samodzielnie doskonalić swój naturalny talent aktorski. Dorastając, Peter Cushing dostał się do trupy amatorskiego angielskiego teatru. Można powiedzieć, że w tym momencie jego dziecięce marzenie o zostaniu sławnym aktorem zaczęło się spełniać.
Po otrzymaniu świadectwa szkolnego młody człowiek postanowił kontynuować edukację, wybierając oczywiście twórczy kierunek. Wyjechał do Londynu, gdzie wstąpił do High School of Music and Drama. Po studiach w tej instytucji Cushing postawił sobie cel: przenieść się do Ameryki i tam podbić Hollywood.
Do chwili, gdy Peterowi udało się po raz pierwszy odwiedzić stany, młody artysta pracował w londyńskich teatrach. Cushing po raz pierwszy zetknął się z kinem, kiedy w 1935 roku podpisał kontrakt z Worthing Repertory Company.
Pod koniec lat 30. młody utalentowany aktor wyjechał jednak do Stanów Zjednoczonych i udało mu się dostać na plan hollywoodzkich filmów. Jednak Peter Kushing nie zdążył w tym czasie pozostać w Ameryce na długo. Przeszkodził wybuch II wojny światowej.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii młody człowiek poszedł na front i dołączył do Entertainment National Services Association. Ostatecznie Peter został oficerem Zakonu Imperium Brytyjskiego, ale nie planował łączyć całego swojego przyszłego życia ze sprawami wojskowymi.
Po zakończeniu wojny Peter Cushing wrócił do pracy na planie. W latach 50. pracował głównie w telewizji, występując w angielskich serialach i filmach telewizyjnych. Ale później udało mu się wznowić pracę w dużym kinie, nawiązując współpracę ze studiami Hammer i Amicus.
Warto również zauważyć, że przez całe życie utalentowany aktor był poważnie zainteresowany ptakami. Zajmował się ornitologią i temu hobby poświęcił kilka ostatnich lat swojego życia. Przed śmiercią zdołał też napisać 2 książki autobiograficzne.
Rozwój kariery aktorskiej
Pierwszą pracą filmową dla Petera Cushinga była rola w filmie „Człowiek w żelaznej masce”, który został wydany w 1939 roku. Film wyreżyserował James Weill. Następnie w 1940 roku ukazały się 3 pełnometrażowe filmy z udziałem Cushinga: „Champ at Oxford”, „Vigil in the Night” i „Laddie”. W tym samym roku zagrał także w krótkometrażowym filmie Dreams.
Po przymusowej przerwie w kinie artysta powrócił, grając w filmie „Hamlet”, którego premiera odbyła się w 1948 roku.
W ciągu następnych kilku lat Peter zagrał w serialach i filmach telewizyjnych, wśród których można wyróżnić następujące projekty: „Duma i uprzedzenie”, „Jesteś tam”, „Oblicze miłości”, „Richard z Bordeaux”. W latach 50. artysta zrealizował także kilka filmów pełnometrażowych, z których najbardziej udane były: Moulin Rouge, Aleksander Wielki.
Po podpisaniu kontraktów ze studiami horrorów, Peter Kushing brał udział w kręceniu takich udanych projektów jak Klątwa Frankensteina, Wielka Stopa, Dracula, Zemsta Frankensteina, Mumia, Ciało i Demony … W 1959 roku ukazała się pierwsza kolorowa adaptacja filmowa powieści Sherlocka Holmesa, Pies Baskerville'ów. Na tej taśmie brytyjski aktor zagrał główną rolę słynnego detektywa.
Wśród kolejnych filmów Cushinga warto wyróżnić: „Narzeczona Drakuli”, „Gotówka na żądanie”, „Nagie ostrze”, „Grzech Frankensteina”, „Gorgon”, „Dom grozy Doktora Terroru”, „Czaszka”.”, „Ogród tortur”, „Kochanki wampiry”, „Dom, w którym płynie krew”, „Opowieści z krypty”, „Szpital psychiatryczny”, „Pociąg grozy”, „A teraz zaczyna się krzyk”. Warto zauważyć, że sam artysta nigdy nie lubił horrorów. W swoich wywiadach wielokrotnie powtarzał, że uwielbia komedie i musicale. Nie zamierzał jednak opuszczać horroru, ponieważ krytycy filmowi i widzowie wysoko docenili jego talent aktorski, który objawia się w tym gatunku kina.
W dalszej karierze artysty było wiele innych bardzo udanych projektów, które przyniosły mu sławę. Szczególnie popularna była jego rola w filmach Gwiezdnych wojen George'a Lucasa. Uosabiał na ekranie wizerunek postaci o imieniu Moff Tarkin. Artysta uważał, że praca w „Gwiezdnych wojnach” była porażką i upadkiem jego kariery, ale krytycy, fani i zwykli widzowie byli zupełnie innego zdania.
Pod koniec lat 70. został poproszony o zagranie doktora Loomisa w uznanym filmie Halloween po premierze. Jednak Piotr odmówił, powołując się na fakt, że nie był zadowolony z opłaty. Ostatnimi projektami w latach 80. dla artysty były: „Ściśle tajne!”, „Legenda Sir Gawaina i zielonego rycerza”, „Maski śmierci”, „Biggles: Przygody w czasie”. W 1989 roku artysta ostatecznie zakończył karierę i przeniósł się do małego miasteczka Canterbury, położonego w brytyjskim hrabstwie Kent.
Życie osobiste i śmierć
Peter był żonaty tylko raz w życiu. Helen Beck została jego żoną w 1943 roku. Była aktorką teatralną. Różnica wieku między mężem a żoną wynosiła 8 lat (Helen była starsza od Piotra), ale to nie powstrzymało kochanków od szczęśliwego życia w małżeństwie.
W 1971 Beck zmarła po długiej chorobie, podczas której Cushing niestrudzenie zabiegał o nią. Dla Piotra śmierć ukochanej kobiety była wielkim ciosem. Nie tylko chwilowo przestał pracować w kinie, ale nawet próbował popełnić samobójstwo. Nie było mowy o poślubieniu kogoś po raz drugi.
Pod koniec lat 70. u artysty zdiagnozowano raka prostaty. Piotr próbował zwalczyć tę chorobę, ale i tak okazała się silniejsza. Z onkologii Cushing zmarł w połowie sierpnia 1994 roku. W tym czasie miał 81 lat.
