Sztukę fotografii nazywa się czasem malowaniem światłem. Wynika to z faktu, że ostateczny obraz uzyskuje się poprzez rejestrację światła. Ilość i właściwości jego odbioru nazywane są ekspozycją i wymagają starannego obliczenia.
Czy to jest to konieczne
aparat z wbudowanym światłomierzem lub zewnętrznym światłomierzem
Instrukcje
Krok 1
W fotografii ekspozycja odnosi się do ilości światła zarejestrowanego przez materiał światłoczuły w jednostce czasu. Wartość tę określa się za pomocą trzech parametrów: czułości, czasu otwarcia migawki i przysłony. Aby uzyskać wysokiej jakości fotografię, musisz znaleźć odpowiednią równowagę wszystkich tych elementów.
Krok 2
Zwiększenie dowolnego parametru ekspozycji o jeden stopień zmniejsza lub podwaja ilość wpadającego światła. Na przykład scena nagrana przy ISO 100, czasie otwarcia migawki 1/60 sekundy i przysłonie f 5,6 wydaje się być bardzo jasna. Konieczne jest przyciemnienie ramki. W tym celu można zmniejszyć czułość ISO do 50, skrócić czas otwarcia migawki do 1/125 sekundy lub zmniejszyć wartość przysłony do 8. Aby jeszcze bardziej zmniejszyć ilość światła, można skorzystać zarówno ze zmiany jednego wybranego parametru, lub kilka na raz.
Krok 3
Wybór właściwej ekspozycji bez pomiaru natężenia światła jest prawie niemożliwy. Nawet jeśli istnieje pewne praktyczne doświadczenie, pojawiają się sceny ze złożonym oświetleniem i po prostu niemożliwe jest ich bezbłędne oszacowanie bez specjalnych urządzeń. Wszystkie nowoczesne aparaty mają wbudowany światłomierz - urządzenie mierzące światło. Po zakończeniu pomiarów kamera sama dobierze i ustawi parametry ekspozycji. Istnieje kilka sposobów pomiaru światła: centralnie ważony, matrycowy i punktowy. Najczęściej pierwsza metoda jest uniwersalna. W tym przypadku kalkulacja opiera się na fakcie, że priorytetem jest obiekt w środku kadru. Jeśli ekspozycja nie jest zadowalająca, użyj braketingu i popraw ją. Wartości plus rozjaśnią ramkę, natomiast wartości minus przyciemnią ramkę.
Krok 4
Najdokładniejszym sposobem pomiaru ekspozycji jest zewnętrzny miernik ekspozycji. W przeciwieństwie do wbudowanego ma bardziej złożony obwód i oprócz światła odbitego może mierzyć światło padające. Ta właściwość znacząco wpływa na jakość pomiaru.
Krok 5
Po ustaleniu ilości światła potrzebnej do prawidłowej ekspozycji wybierz, za pomocą jakich parametrów ją osiągnąć. Jeśli obiekt jest w ruchu, najlepiej użyć krótszego czasu otwarcia migawki, aby uniknąć rozmycia. Zmniejszając wartość przysłony, możesz zmniejszyć głębię ostrości i odwrotnie. Im niższa wartość czułości, tym więcej półcieni i cieni uzyskasz na zdjęciu. Ustal, co będzie wyglądało bardziej efektownie w kręconej scenie, i zmień ekspozycję, stopniowo zwiększając niezbędne wartości i proporcjonalnie zmniejszając te niepotrzebne.
Krok 6
Wykres histogramu może wiele powiedzieć o ekspozycji. Dzięki harmonijnemu utrwaleniu światła nie wypełza poza krawędzie i pozostanie wewnątrz oprawek.
Krok 7
Staraj się strzelać tylko w surowym formacie. Nawet przy znacznym błędzie pomiaru, używając surowego konwertera, można skorygować niedociągnięcia. Dotyczy to zwłaszcza zdjęć z niską czułością ISO. Im wyższa czułość, tym dokładniejsza będzie musiała być ekspozycja.
