Notatki służą do przekazywania informacji i podobnie jak litery alfabetu można je czytać. Oznaczają dźwięki muzyczne. Aby zidentyfikować i przeczytać notatki, musisz wiedzieć, w jaki sposób są one umieszczone na pięciolinii.
Instrukcje
Krok 1
Termin „nuta” to symbol lub znak graficzny, który oznacza dźwięk, jego wysokość i czas trwania. Aby móc rozpoznawać i czytać nuty, musisz nauczyć się notacji muzycznej. Uczy się go w szkołach muzycznych i średnich na lekcjach śpiewu. Ale możesz sam to opanować.
Krok 2
Przede wszystkim zapamiętaj nazwy notatek. Jest ich siedem: do, re, mi, fa, sol, la, si. I są one ułożone (jak litery w alfabecie) w tej kolejności.
Krok 3
Notatki są pisane na pięciolinii lub pięciolinii, która jest narysowana w pięciu równoległych liniach. Liczone są od dołu do góry. Do rozszerzenia łaty wykorzystywane są dodatkowe linie, które są rysowane na dole i na górze łaty. Notatki można umieszczać zarówno bezpośrednio na linijkach, jak i między nimi.
Krok 4
Im wyższa nuta jest napisana na pięciolinii, tym wyższy jest jej dźwięk. Porządkowa wartość nuty jest przypisana do każdej linii i interwału na pięciolinii. Co więcej, ich kolejność nigdy się nie zmienia.
Krok 5
Jeśli w pierwszym wierszu jest napisana notatka „mi”, to po niej, w odstępie między pierwszym a drugim wierszem, jest „fa”, w drugim wierszu - „G” i tak dalej. Poniżej pierwszej linii napisana jest notatka „re”, a dla „do” na dole narysowana jest dodatkowa linijka. Aby zidentyfikować i przeczytać notatkę, musisz określić jej pozycję na pięciolinii.
Krok 6
Klawisze są używane do określenia początkowej nuty, względem której znajdują się wszystkie pozostałe. Najczęściej dwa: skrzypce i bas. Pierwszy jest również nazywany kluczem „sól”, a drugi jest nazywany kluczem „fa”.
Krok 7
Klucze znajdują się na samym początku pięciolinii (po lewej) i są punktem wyjścia do czytania nut. W kluczu wiolinowym z reguły zapisywana jest partia prawej ręki, aw basie lewa ręka.
Krok 8
Zawinięcie klucza „G” rozpoczyna się na drugiej linii pięciolinii, gdzie znajduje się nuta „G” 1. oktawy. Wszystkie inne nuty na pięciolinii są obliczane i określane automatycznie względem niej.
Krok 9
Klucz basowy „fa” zaczyna się na czwartej linijce i wskazuje, że to na nim znajduje się nuta o tej samej nazwie małej oktawy. A cała reszta jest ułożona w kolejności nad lub pod nią. Nazwa tego klawisza pochodzi od słowa bas (niski głos męski). W kluczu basowym nuty zapisane są w dolnym rejestrze.
Krok 10
Aby nie pomylić się przy ustalaniu nuty, należy spojrzeć na klucz wiolinowy znajdujący się na początku pięciolinii. Przypomnijmy, że klucz wiolinowy pochodzi z linii G pierwszej oktawy, a klucz basowy z linii F małej oktawy. Wszystkie inne notatki znajdują się względem nich.
