Od tajemniczej śmierci Marilyn Monroe minęło ponad pół wieku. Jednak zainteresowanie osobowością niepowtarzalnej blondynki i żywym ucieleśnieniem amerykańskiego snu nie słabnie do dziś. Początkowo Marilyn wybrała luksusową Jean Harlow jako swój ideał. Ale sama aktorka stała się obiektem kultu dla hollywoodzkich aktorek.
Popularność wymagała od gwiazdy inteligencji, siły charakteru i determinacji. Jednak do końca życia Monroe był postrzegany jako uosobienie seksapilu. Znacznie później dostrzeżono w niej silną i wymagającą kobietę.
Dzieciństwo i młodość
1 czerwca Norma Jeane Mortenson urodziła się w Stanach Zjednoczonych w 1926 roku. Rodzinnym miastem dziewczyny było Los Angeles. W rodzinie Gladys Baker została trzecim dzieckiem. Z poprzednich małżeństw matka miała syna i córkę.
Na kilka dni przed narodzinami Normy matka i ojciec przyszłej celebrytki rozstali się.
Gladys w akcie urodzenia najmłodszej córki podała nieprawdziwe informacje o nieobecności starszych dzieci z powodu ich śmierci.
Nawet po latach celebrytka nie odkryła, kto był jej prawdziwym ojcem.
Babcia dziewczynki odmówiła przyjęcia wnuczki do swojego domu. W rezultacie Norma trafiła do rodzinnego sierocińca z Bolenderami. Spędziła tam siedem lat, regularnie odwiedzana przez matkę. Gladys zapłaciła za wszystko, od jedzenia po pójście do kina.
W 1933 r. matka zabrała dziewczynkę. Jednak rok później Gladys trafiła do szpitala z załamaniem nerwowym. Koleżanka matki przejęła dziecko, ale w 1934 roku wyszła za mąż. Małżonkowie nie mogli utrzymać dziewczyny.
Norma ponownie trafiła do sierocińca. Tak minęło dzieciństwo przyszłej gwiazdy: sierociniec lub jeden z krewnych lub przyjaciół matki.
Rosnąca gwiazda niejednokrotnie z trudem zmagała się z atakami jej strażników. Nie raz próbowali ją zgwałcić.
Dlatego dziewczyna przyjęła propozycję małżeństwa Jamesa Dougherty'ego, którego poznała w wieku piętnastu lat. Teraz Norma nie mogła wrócić do sierocińca po porzuceniu kolejnych cnót.
Początek kariery
Przyszły celebryta dostał pracę w fabryce samolotów Padioplane w wieku siedemnastu lat. Aby utrzymać morale żołnierzy, w 1944 r. wysłano tu wszystkich fotografów amerykańskich sił powietrznych.
Tutaj Normę widział David Conover. Fotograf zaproponował blond piękności pracę jako modelka. Spotkanie było decydujące.
W 1945 roku Norma opuściła fabrykę i zaczęła pozować dla Conovera i jego kolegów. David polecił, aby ładna dziewczyna skontaktowała się z agencją modelek.
Już w sierpniu podpisała bardzo lukratywny kontrakt. Poradzono jej, aby zmieniła swój wizerunek i przyjęła pseudonim.
W rezultacie zwykła dziewczyna zamieniła się w platynową blondynkę o imieniu Jean Baker.
Szybko stała się odnoszącą sukcesy modelką. Miliarder Howard Hughes zobaczył jasne piękno. To on zaprosił dziewczynę do działania w filmach. Producent wytwórni filmowej 20th Century Fox Ben Lyon nalegał na zmianę imienia aspirującej aktorki.
Przyjęła przedmałżeńskie nazwisko swojej matki, a imię divy z Broadwayu, Marilyn Miller, zasugerował jej Ben. Dziewczyna za bardzo przypominała performerkę. Tak narodziła się znana na całym świecie Marilyn Monroe.
Przez długi czas nie było zaproszeń ze świata wielkiego kina. Przyszła celebrytka nie była z tego powodu zdenerwowana.
Studiowała taniec i śpiew, poznała wszystkie tajniki tworzenia filmów. Kontrakt przedłużono w 1947 roku.
Przez cały czas nowa nazwa błysnęła w kilku rolach. Nie zasługiwały na uwagę krytyki, ale dały dobre doświadczenia.
Rok później Monroe wróciła do pracy jako modelka. W marcu została zaproszona do pracy przez Columbia Pictures. Współpraca nie wpłynęła na rozwój dziewczyny jako aktorki.
Ale Marilyn spotkała utalentowanych ludzi, którzy udzielili początkującym cennych porad na temat obrazu.
Tworzenie filmu
Pierwsza znacząca rola pojawiła się w 1950 roku. W „Asfaltowej dżungli” Monroe był w kadrze przez kilka minut.
Ale krytykom bardzo spodobał się obraz stworzony przez młodego wykonawcę. Kilka miesięcy później ukazał się klasyczny hollywoodzki film „All About Eve”.
Taśma zdobyła sześć Oscarów. Młoda Marilyn również dostała część chwały.
Rok 1951 był dla aktorki bardzo udany, brała udział w kilku komediach, o jej sztuce przychylnie wypowiadali się krytycy i dziennikarze. Przewidywano, że aktorka wkrótce zostanie rozpoznana.
Okazało się więc, że tym bardziej zainteresowanie podsycały pikantne skandale, zaczynając od zdjęcia z nagą Monroe, a kończąc na trudnym życiu hollywoodzkiej gwiazdy.
W kolejnych latach Marilyn spotkała się w statusie gwiazdy filmowej, symbolu seksu i najgorętszego wykonawcy w Stanach. Zagrała w wielu udanych projektach, grała z Cary Grantem, Jane Russell. W tym czasie Marilyn z powodzeniem zabezpieczyła wizerunek symbolu seksu, a „latająca sukienka” została uznana za kult.
Ale także od tego czasu wizerunek uroczej, głupiej osoby był mocno zakorzeniony w Monroe. Do końca życia nie udało jej się go obalić.
Gwiazda filmowa wielokrotnie próbowała uzyskać dramatyczną poważną pracę. Ale reżyserzy długo nie odważyli się na takie eksperymenty.
Zaledwie kilka miesięcy przed śmiercią Monroe w 1961 roku miała okazję wcielić na ekranie wizerunek Roslyn Taber, wrażliwej i inteligentnej osoby poszukującej ludzkiego ciepła.
Ta praca w filmie The Misfits była uderzająco różna od zwykłej roli aktorki.
Liczne powieści szybowały wokół piękna, nieustannie dostarczając jej skandalicznej sławy.
Jej małżeństwo ze słynnym baseballistą Joe DiMaggio trwało kilka lat. Ale nowożeńcy stracili wzajemną sympatię sześć miesięcy po ślubie.
Powieści i życie osobiste
W 1955 Marilyn została żoną Arthura Millera. Próbowała w sojuszu z mężczyzną, który wzbudził jej podziw, zostać matką, ale nie udało się.
Rozwód miał miejsce w 1961 roku. W niejasnych okolicznościach dramaturg wkrótce popełnił samobójstwo.
Nie było oficjalnego potwierdzenia romansu gwiazdy filmowej z prezydentem Kennedym i jego bratem Robertem.
Monroe na zawsze pozostanie symbolem kobiecości i piękna. W jej losie mieszała się historia miłosna, bajka i kryminały.
Naukowcy starali się dokładnie zbadać każde wydarzenie w jej życiu. Jednak nieudane małżeństwa i pobyty w szpitalach psychiatrycznych otworzyły inną stronę hollywoodzkiego życia. Na cześć gwiazdy nazwano nawet zespół niższości: zespół Marilyn Monroe.
W 1962 roku, u szczytu kariery, aktorka opuściła świat. Gospodyni, która znalazła martwą aktorkę, mówiła o pustych fiolkach po lekarstwach.
Lekarze potwierdzili, że Monroe zmarł z powodu przedawkowania tabletek nasennych. Ale list pożegnalny nie został znaleziony. Nic nie zapowiadało takiego wyniku. W rezultacie zaczęli mówić o inscenizacji.
Rzekomy związek z Kennedym dodawał tajemnicy politycznego wydźwięku. Istnieje jednak oficjalna wersja: samobójstwo.
Wraz z jej odejściem świat kina stracił jasną osobowość, która za jego życia stała się legendą. Reżyserzy starali się urzeczywistnić historię życia blondynki niemal natychmiast po jej śmierci.
W 1966 roku ukazał się film dokumentalny The Legend of Marilyn Monroe. Taśma została uznana za najbardziej prawdomówną. W pracy reżyser pokazał aktorkę inną i realistyczną. Ze zwykłej dziewczyny zamieniła się w symbol całej epoki. Historia ostatniego stulecia, błyskotliwa i tragiczna w swym dramacie, na zawsze podbiła serca milionów.
