Aby nauczyć się stosować podstawowe techniki rysowania ołówkiem, musisz uzbroić się w cierpliwość i chęć opanowania tego rodzaju kreatywności. A potem, niezależnie od wieku, konieczne jest przestudiowanie podstawowych zasad pracy z materiałem i zdobycie umiejętności przedstawiania najprostszych rzeczy. Główną zasadą jest kolejność wykonywania wszystkich etapów.
Na samym początku procesu opanowania różnych technik rysowania ołówkiem konieczne jest jasne zrozumienie, jakie materiały zostaną użyte w twórczym procesie tworzenia piękna. Ważne jest, aby zrozumieć, że ołówki strukturalne składają się z podstawy i wkładu. Podstawa może być drewniana na zwykły ołówek. Lub plastik do mechanicznego.
I są łupki, w tym grafit. Zwykłe ołówki znane wszystkim nazywane są „prostymi”. Są one podzielone przez miękkość podstawy grafitowej na twarde (oznaczone „H”) i miękkie (oznaczone literą „B”). Pełne oznaczenia zawierają indeks alfanumeryczny. Cyfrowa część kodu zawiera informację o stopniu tego parametru. Na przykład „5H” oznacza, że ołów jest bardzo twardy.
Ponadto używane są kredki kolorowe i akwarelowe. Te ostatnie mogą pełnić rolę zarówno samodzielnego materiału, jak i doskonałego dodatku do akwareli. Oprócz ołówków węgiel, sangwina, kreda itp. mogą służyć jako materiały artystyczne do rysowania.
Jakie materiały potrzebujesz do rysowania ołówkiem
Używanie prostego ołówka obejmuje różne techniki. Dlatego papier i inne powiązane materiały do rysowania powinny przede wszystkim skupiać się na tym czynniku. Na przykład, aby uzyskać cienki obraz konturowy, należy użyć gładkiego i gęstego arkusza, ołówków o wysokiej lub średniej twardości i miękkiej gumki, za pomocą której rysunek zostanie poprawiony podczas nakładania błędnych linii.
Podczas rysowania obrazu wolumetrycznego, przy użyciu cieniowania, zostanie przeprowadzona transmisja światła i cienia, konieczne jest użycie zaostrzonych ołówków. Dlatego należy je przygotować nie zwykłą ostrzarką, ale scyzorykiem, ponieważ w tym przypadku konieczne jest zapewnienie długości wystającej powierzchni ołowiu rzędu 1-1,5 cm.
A metoda cieniowania grafitu polega na użyciu małego kawałka miękkiej szmatki, papieru lub wacika. Papier o nierównej powierzchni idealnie nadaje się jako podkład papierowy do rysowania obrazu. Ponadto będziesz potrzebować miękkich ołówków i miękkiej gumki, do której możesz nawet użyć bułki tartej.
Podstawowa wiedza wymagana do rysowania ołówkiem
Rysowanie obrazu na papierze za pomocą ołówka można wykonać w następujący sposób:
- z natury, gdy prawdziwy obiekt znajduje się bezpośrednio przed artystą;
- ze zdjęcia lub kopii przedmiotu metodą kopiowania;
- przez reprezentację lub pamięć.
Korzystając z dowolnej opcji rysowania, musisz przestrzegać następującej kolejności pracy:
- musisz wybrać lokalizację (pionową lub poziomą) i rozmiar kartki papieru;
- zastosować charakterystyczne proporcje obiektów w wielkości;
- przedstawiać duże kształty konturów;
- narysuj mniejsze szczegóły obiektów;
- Nałóż światłocień i nadaj objętość rysunku.
Na koniec konieczne jest nałożenie najciemniejszych obszarów obrazu, a rozjaśnienia (bardzo jasne fragmenty obrazu) zaleca się pozostawić na biało. Korzystając z cieniowania lub cieniowania arkusza, należy pamiętać o pozycji ręki, z którą nałożony jest obraz. Aby uniknąć nadpisania rysunku, lepiej podłożyć arkusz pod rękę. Z kartką papieru przymocowaną do sztalugi dla obrazu, musisz polegać na rysunku nie całą stroną dłoni, ale tylko palcem.
Podstawowe techniki konturowania i wolumetryczne
Ta metoda rysowania jest stosowana zarówno jako samodzielna opcja, jak i we wstępnym stosowaniu ogólnych kształtów przedmiotów, co oznacza dalsze opracowanie światła i cienia lub użycie farb. Najprostszą i najbardziej akceptowalną techniką rysowania ołówkiem dla początkujących artystów jest rysowanie obrazu dokładnie na komórkach lub siatce.
W takim przypadku kopiowanie obrazu, który Ci się podoba, zostanie przeprowadzone w następujący sposób:
- na samym źródle lub na przezroczystej folii, którą jest pokryta, aby uniknąć uszkodzenia oryginału, nakładana jest siatka w postaci kwadratowych komórek (im drobniejsza siatka, tym łatwiej będzie później przekazać dokładność Obraz);
- na kartce papieru, na której zostanie nałożony obraz, rysowana jest dokładnie taka sama siatka (przy skalowaniu należy wziąć pod uwagę tę samą liczbę kwadratów i stopień powiększenia oryginalnego obiektu);
- analiza konturów obiektów i ich przecięcie z liniami komórek siatki nałożonej na próbkę;
- sam rysunek jest nanoszony zgodnie z oryginalnym obrazem.
Jeśli podstawa i próbka są wystarczająco cienkie i mają dobrą przezroczystość, wówczas zarys obrazu najlepiej przenieść za pomocą szkła i źródła światła znajdującego się z tyłu rysunku.
Profesjonalne malowanie powinno jednak wykluczać wyżej wymienione metody rysowania obrazu.
W takim przypadku musisz zaznaczyć granice obiektu wewnątrz arkusza na całym jego obwodzie (góra i dół, prawo i lewo). Następnie trzeba spojrzeć na oko lub po dokonaniu odpowiednich pomiarów wskazać główne proporcje charakterystycznych fragmentów kompozycji i narysować szczegóły. W przypadku, gdy rysunek wykonany jest w formie konturu do cieniowania, cieniowania lub pracy z farbami, zaleca się rysowanie go niezwykle cienkimi liniami. Podczas pracy liniowej obiekty na pierwszym planie powinny być wybierane bardziej miękkim ołówkiem lub linią o większej szerokości.
Ważne jest, aby zrozumieć, że rysowanie portretów jest jednym z najtrudniejszych sposobów nakładania obrazów, ponieważ ludzkie twarze należą do najtrudniejszych do odtworzenia obiektów. W takim przypadku ważne jest, aby zrozumieć, że każdy szczegół obrazu ma trójwymiarowy kształt. Dlatego wszystkie fragmenty portretu (oczy, nos, usta itp.) powinny być odtworzone z własnymi unikalnymi odcieniami i szczegółami światła i cienia.
Przenoszenie objętości na obraz odbywa się poprzez cieniowanie i cieniowanie. Pierwsza wersja techniki ołówka polega na nakładaniu kresek w postaci linii prostych (płaska powierzchnia) lub łukowatych (sferycznych). Efekt gęstego materiału uzyskuje się za pomocą pociągnięć, których linie są dość blisko siebie. Dla początkujących artystów, cieniowanie może być bardzo trudną techniką, dlatego lepiej jest używać cieniowania.
Ta metoda nadawania objętości obrazowi polega na nałożeniu tonu poprzez pocieranie grafitu na arkuszu w pełnym lub częściowym kształcie obiektu. Pomimo tego, że profesjonalni artyści rzadko używają cieniowania, ta metoda jest szczególnie realistyczna, ponieważ światłocień uzyskuje się z łagodniejszymi przejściami.
Zastosowania ołówków akwarelowych
To właśnie kredki akwarelowe wymagają szczególnego stosunku do siebie, z których z równym powodzeniem korzystają zarówno początkujący artyści, jak i doświadczeni specjaliści. Ich obszar zastosowania jest następujący:
- jako samodzielny materiał do rysowania obrazów;
- do malowania, gdy ostateczny obraz pociąga za sobą późniejsze rozmycie;
- jako materiał pomocniczy do specjalnego opracowania poszczególnych detali obrazu artystycznego wykonanego akwarelami.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że przy detalowaniu rysunku ołówkami akwarelowymi wykluczone jest późniejsze wnikanie wody. Dlatego ten rodzaj pracy jest wykonywany na końcowym etapie tworzenia obrazu obrazowego. A przy rozmywaniu dwóch położonych blisko siebie obiektów o różnych kolorach, należy przestrzegać zasady, że najpierw rozmywają się same kształty, a dopiero potem granica ich przylegania.
Jako opcję profesjonalnego wejścia początkującego w doskonalenie techniki rysowania ołówkiem, możemy polecić następujący plan jego rozwoju:
- opanowanie techniki kopiowania na siatce - podstawowa zasada rysowania;
- po liniowym rysunku edukacyjnym można przystąpić do opanowania cieniowania;
- nauczenie techniki rysowania z życia i posługiwania się cieniowaniem, jako osiągnięcie w tym przypadku szczytu kunsztu artystycznego.
