Czytanie a vista - w terminologii muzyczno-wykonawczej umiejętność grania utworu z nut, częściej po raz pierwszy. W związku z tym każdy muzyk, który potrafi rozróżniać nuty, posiada tę umiejętność, ale w wąskim sensie granie z widoku jest wykonaniem w oryginalnym tempie, z uwzględnieniem wszystkich wskazówek i niuansów autora.
Instrukcje
Krok 1
Naucz się mocno teorii muzyki. Nie powinno się mylić niuansów „crescendo” i „diminuendo”, a tym bardziej rozróżniając nuty klucza wiolinowego i basowego.
Informacje w tej kwestii można zaczerpnąć z podręczników do elementarnej teorii muzyki autorów Wachromeewa, Sposobina i innych Jest to pierwszy i najłatwiejszy krok na drodze do umiejętności szybkiego czytania z widoku.
Krok 2
Graj jak najwięcej. Umiejętność czytania wzrokowego w dużej mierze zależy od pamięci – wzrokowej, mechanicznej, logicznej, motorycznej i innych. Podczas występu wykorzystujesz je wszystkie. Im więcej kompozycji nauczysz się, tym lepiej.
Krok 3
Zacznij uczyć się nowego utworu każdego dnia. Nie musisz tego zapamiętywać. Staraj się jak najdokładniej przekazać wszystkie niuanse wskazane przez kompozytora: dynamikę, nastrój, dekoracje itp.
Krok 4
Zacznij w wolnym tempie. Twoim zadaniem na początku jest przeczytanie wszystkich notatek i wszystkich kresek z kartki. Wybierz najwolniejsze możliwe tempo, zgodnie ze swoimi możliwościami. Jeśli masz czas na odczytanie wszystkich znaków, tempo jest dobrane poprawnie.
Krok 5
Wybierz utwory zgodnie ze swoim poziomem wydajności. Na pierwszych latach studiów nie celuj w impresjonistów, nawet muzyka epoki romantyzmu wyda się zbyt skomplikowana. Ogólnie rzecz biorąc, kieruj się specjalnymi samouczkami opracowanymi przez lata nauki. Należy jednak pamiętać, że kompilacja drugiej klasy niekoniecznie jest odpowiednia dla studenta muzyki samouka na drugim roku. Możliwe, że albo nie osiągnąłeś jeszcze tego poziomu, albo już go przeszedłeś. Przeanalizuj tekst muzyczny przed rozpoczęciem gry.
Krok 6
Graj bez instrumentu. Usiądź, otwórz notatki, zacznij czytać je oczami. Wyobraź sobie je jednocześnie na klawiaturze, podstrunnicy, zaworach. Zastanów się nad palcowaniem, ułożeniem ręki (dla instrumentów dętych - i nauszników), zagraj w głowie melodię. Jeśli twoje ręce mimowolnie przyjmą odpowiednią pozycję, nie odciągaj się - to dobry znak.
Po tym ćwiczeniu usiądź i zagraj utwór, korzystając z wyników tej analizy wizualnej.
