Kiedy wokalista uderza w górne nuty, struny głosowe stają się bardziej rozciągnięte niż podczas normalnej rozmowy. Naciągnięte więzadła stają się cieńsze i mogą już wibrować z większą częstotliwością, co zapewnia śpiew w górnym rejestrze. Znając ten fizjologiczny mechanizm śpiewania, musisz wykonać pewne kroki, aby nauczyć się uderzać w wysokie dźwięki.
Instrukcje
Krok 1
Przestudiuj swój głos. Zasięg każdej osoby mówiącej można podzielić na dwa etapy - mowa i głowa. Zakres mowy kończy się falsetem – najwyższymi nutami dostępnymi w tym segmencie głosu. W zakresie mowy można wykonać przytłaczającą większość pieśni współczesnej sceny narodowej. Głos głowy nie jest nadawany przez naturę, ale rozwija się poprzez długi trening wokalny. To rozwinięty zakres głowy jest znakiem rozpoznawczym prawdziwego wokalisty. Określ, po których nutach Twój głos przechodzi od falsetu do rejestru głowy. To wyznaczy dolną linię, od której zaczniesz szturmować szczyt swoich możliwości wokalnych.
Krok 2
Rozwiń wysoki zakres z nutami przejściowymi. Trudność w graniu dźwięków przejściowych polega na tym, że akordy są gwałtownie rozciągane w obszarze przejściowym, aby zagrać wysoką nutę. Występuje efekt „przeskakiwania” z jednej nuty na drugą. Tego skoku nie da się całkowicie uniknąć, ponieważ jest to cecha fizjologicznej struktury aparatu mowy. Ale kiedy wokalista zaczyna wypracowywać wyższy zakres właśnie z takich, najtrudniejszych fragmentów, to z czasem przejścia wygładzają się i stają się niesłyszalne dla słuchacza.
Krok 3
Śpiewaj z półuśmiechem, im wyższa nuta, tym szerszy uśmiech. Podczas grania wysokich dźwięków ważna jest pozycja ust. Ułożenie ust na półuśmiechu pomaga lekko rozciągnąć ścianki krtani, co ułatwia wybicie wysokiego tonu.
