Klasyczna opowieść detektywistyczna to Sherlock Holmes, Nero Wolfe i Herkules Poirot, powoli rozwikłający intrygę. Broń nie pojawia się często na kartach powieści, a krew jest jeszcze rzadsza. Cóż, współczesny rosyjski detektyw jest dzieckiem amerykańskiego „czarnego” detektywa. Niezbędny jest fajny bohater, rzeki krwi, miliony umów i śmiertelne piękności. Chase, Spillane i Chandler są jego rodzicami. Od czasów Wielkiego Kryzysu Amerykańskiego wszystkie takie prace pisane są według tej samej zasady. Ty też możesz to zrobić.
Instrukcje
Krok 1
Wymyśl bohatera. Książki są pisane dla ludzi io ludziach, więc nie można obejść się bez głównego bohatera. Z reguły autor zawsze wkłada w swoje postacie cząstkę siebie. Może idealne ja, którym autor chciałby się stać, ale nigdy nie będzie. Stwórz przeszłość dla bohatera i niech znajdzie odzwierciedlenie w jego charakterze. Nieudane małżeństwo, służba wojskowa, nieszczęśliwa miłość - wybierz. Włącz wspomnienia z trudnej przeszłości do swojej narracji, to jest modne.
Krok 2
Zawód głównego bohatera powinien być dla Ciebie bliski i zrozumiały. Jeśli nie odróżnisz równowagi od buldo, a EBITDA brzmi dla ciebie jak straszna klątwa, nie pisz detektywów ekonomicznych i nie rób z głównego bohatera księgowego, który przypadkowo odkrył wielomilionowe oszustwo. Najlepszą opcją jest dziennikarz. Z natury swojej działalności jest zobowiązany wszędzie wtykać nos i niczego nie rozumieć.
Krok 3
Znajdź przestępstwo. Wykorzystaj do tego prasę i Internet. Media są pełne informacji o przerażającej korupcji, ujawnionych oszustwach i oszustwach na wyższych szczeblach władzy. Wybierzcie najciekawsze z Waszego punktu widzenia oszustwo, dostosujcie je do książkowej rzeczywistości i zastanówcie się, w jaki sposób Wasz bohater może się w nią wkręcić.
Krok 4
W oparciu o charakter przestępstwa zastanów się nad pozostałymi postaciami. Ponieważ twój bohater jest słabo zorientowany w tej kwestii i przypadkowo dostał się do historii, potrzebujesz konsultanta: złodzieja prawa, emerytowanego pułkownika policji, milionera finansowego z podziemia, który przeszedł na emeryturę. Następnie zabij konsultanta. Koniecznie sprowadź złoczyńcę, który okaże się dobry i najlepszego przyjaciela, który okaże się zdrajcą. Nie zapomnij o humorze. Zabawna postać, regularnie uwięziona, ozdobi strony Twojej powieści i ożywi je.
Krok 5
Ponieważ większość czytelników w naszym kraju to kobiety, potrzebna jest linia miłosna. Połącz historię o Kopciuszku, Sinobrodym, Romeo i Julii oraz Śnieżnej Pannie, a otrzymasz wspaniałą historię miłosną. Dodaj dwie lub trzy sceny z łóżka i szczęśliwe zakończenie.
Krok 6
Stwórz strukturę dla całej aktywności. Wszyscy współcześni detektywi opierają się na bardzo prostej zasadzie:
- główny bohater przypadkowo wpada w tarapaty, - wtedy zaczyna radzić sobie z kłopotami i wpada w kolejne kłopoty, - traci żonę (przyjaciela, partnera, rodziców, psa), - ukrywanie się w lesie (w Paryżu, w Gruzji, na śmietniku wśród bezdomnych), - przypadkowo znajduje sojusznika, - dostaje w ręce broń (śmiertelne kompromitujące dowody, zakładnik), - zakochuje się i cierpi, - zadaje decydujący cios, - traci miłość (przyjaciela, rodziców, psa) lub myśli, że przegrywa, - dowiaduje się, kto stoi za jego udręką (najlepszy przyjaciel, kolega, była żona, zły szef), - w końcu wszystko rozumie, - znajduje miłość, - Szczęśliwe zakończenie.
Krok 7
Fabuła to szkielet przyszłego detektywa, teraz potrzebujesz „mięsa”. Dodaj konflikty, kłótnie, więcej szczegółów i opisów. Wymyśl kilka wydarzeń, które mogą wywrócić akcję do góry nogami. Wymagany jest lokalny smak i oryginalna mowa postaci.
Krok 8
Upewnij się, że wszystko, co przekręcasz, jest logicznie połączone, działania postaci wynikają z ich postaci, a wydarzenia płynnie przechodzą w siebie. Ukończ wszystkie wątki, każde słowo wypowiedziane w powieści musi mieć zakończenie. O ile oczywiście nie planujesz napisania sequela. W takim przypadku zostaw ogon fabuły, czepiając się którego możesz rozwinąć nową powieść.
Krok 9
Zastanów się, która z postaci nie jest potrzebna do szczęśliwego zakończenia i zabij go. Jeśli nie możesz zabić, wyślij go do lasu (do Paryża, do Gruzji, na śmietnik bezdomnych). Nigdy nie zabijaj dzieci. To nie jest zabawne, zabawne ani łatwe do odczytania. Większość czytelników projektuje na siebie wydarzenia z powieści, a śmierć dziecka może zrazić ich do dalszej lektury.
Krok 10
Nie daj się ponieść długim opisom walk. Nawet jeśli jesteś ekspertem w sztukach walki, zachowaj kontrolę. Opowieść kryminalna to szybka akcja, a dialogi nadają powieści dynamizmu. Włóż swoje myśli do ust bohaterów, ale nie pozwól im filozofować przez dwie lub trzy strony.
Krok 11
Spraw, aby mowa postaci była jasna i prosta, zachęca się do używania dialektycznych słów i odrobiny przekleństw. Nie nadużywaj terminów naukowych i złożonych słów. Należy pamiętać, że większość czytelników nie zna tych słów. Dla głównego bohatera wymyśl jakąś słowną sztuczkę, której użyje w miejscu i nie na miejscu.
Krok 12
Nie zwlekaj z działaniem. Wszystko musi nastąpić szybko. Rozciągająca się latami akcja nie jest kryminałem. Możesz sobie najwyżej opisać wydarzenia za kilka lat i uczynić z nich zakończenie. Dwie strony - nie więcej.
Krok 13
Twój czytelnik powinien „połknąć” książkę, a dopiero potem pomyśleć, dlaczego to zrobił.
