Zakres zastosowania fotokomórek jest niezwykle szeroki. Niezbędne są w układach sygnalizacyjnych, gdzie znajdują zastosowanie w fotoprzekaźniku wyzwalanym przerwaniem strumienia świetlnego. Bez nich niemożliwe jest wykonanie niektórych systemów komunikacyjnych, na przykład lekkich telefonów, w tym laserowych. Fotokomórki są szeroko stosowane w różnych urządzeniach pomiarowych. Jednak nie zawsze są w sprzedaży. Ale fotokomórkę można wykonać samemu.
Czy to jest to konieczne
- -stary miernik naświetlenia;
- -diody półprzewodnikowe;
- - niesprawny mikrokalkulator;
- -styki wiosenne;
- -tranzystory;
- -lutownica;
- -multimetr lub avometr;
- -plik.
Instrukcje
Krok 1
Do produkcji nowoczesnego urządzenia można użyć: gotowej fotokomórki ze starego miernika naświetlenia lub diody półprzewodnikowej w szklanej obudowie. Wyczyść farbę chroniącą przed światłem z diody, jeśli jest. Prawie wszystkie diody LED mogą pełnić funkcję fotokomórek.
Krok 2
Z mikrokalkulatora zrób fotokomórkę z ogniwa słonecznego. Pamiętaj, że nie możesz przylutować wodzy bezpośrednio do fotokomórki. Ogrzewanie go prawie na pewno zrujnuje. Dlatego też, jeśli bateria posiada krany, które nie nadają się do lutowania, najlepiej zabezpieczyć jej płytkę stykami sprężynowymi. Można je pobrać z uszkodzonych przekaźników elektromagnetycznych. Zabezpiecz styki sprężynowe na jednym końcu płytki, przylutowując do nich zaczepy z drutu. Drugie końce powinny być ustawione tak, aby dociskać do pożądanych przewodzących sekcji panelu słonecznego. To samo dotyczy płytek selenowych lub krzemowych z fotometrów.
Krok 3
Fotokomórki wykonane z ogniw słonecznych mikrokalkulatorów i płytek światłomierzy fotograficznych są bardzo obojętne. Dlatego nadają się tylko do urządzeń teleautomatycznych. Aby otrzymać modulowany sygnał świetlny (na przykład lekki telefon), można wykonać elementy o wyższej częstotliwości. Mogą być wykonane ze starych radzieckich tranzystorów germanowych lub krzemowych serii P lub MP. Można je znaleźć w zepsutych odbiornikach lub magnetofonach. Często są sprzedawane na rynkach radiowych.
Krok 4
Korpus takiego tranzystora wygląda jak swoisty „kapelusz”, w którego dolnej części znajdują się elektrody, a górna pokrywa kryształ półprzewodnikowy. Możesz to zrobić. Użyj pilnika, aby wyciąć najwyższą część ciała. Usuń go ostrożnie. Zdmuchnij trociny odkurzaczem nadmuchowym
Krok 5
Za pomocą dowolnego urządzenia pomiarowego (tester, multimetr) zmierz fotoprąd między parami elektrod. Istnieją trzy takie elektrody: emiter, kolektor i podstawa. Zazwyczaj największy prąd występuje na złączach n-p baza-emiter lub baza-kolektor. Wybierz parę o największym prądzie fotoelektrycznym. Oczywiście im tranzystor o wyższej częstotliwości użyjesz, tym wyższą częstotliwością będzie fotokomórka. W związku z tym mocniejsze tranzystory zapewnią większy fotoprąd. Pomiary należy wykonać oświetlając fotokomórkę referencyjnym źródłem światła (np. lampa stołowa ze stałej odległości).
