Garbarnia Skumpia lub vulgaris to ozdobny krzew liściasty, który latem ma zielone, złote lub fioletowe liście. Roślina wygląda niesamowicie efektownie w momencie kwitnienia. Ze względu na piękno kwiatostanów nazywa się je „drzewem perukowym”. Skupia jest z powodzeniem stosowana w projektowaniu krajobrazu.
Jaka roślina scumpia
Skumpia znana jest od czasów starożytnych i należy do rodziny sumach. W naturze jest reprezentowany przez dwa typy: amerykański i zwykły. Scumpia lub garbarnia rośnie w umiarkowanych szerokościach geograficznych Ameryki Północnej i Eurazji. W Rosji scumpia jest najbardziej rozpowszechniona na Kaukazie, gdzie uprawiana jest od 1650 roku.
Scumpia to drzewo lub krzew dorastający do 5 metrów. Kora roślin jest ciemnoszara, złuszczająca się w cienkich okrągło-podłużnych płytkach. Pędy jednoroczne mogą być gładkie, nagie lub lekko owłosione. Liście są proste, zaokrąglone, naprzemienne, mają solidną krawędź. Pod koniec lata liście stają się szkarłatne, fioletowe lub fioletowe i opadają w październiku-listopadzie.
Kwiaty zebrane są w ażurową, rozłożystą wiechę i znajdują się na szczycie wzrostu bieżącego roku.
Scumpia kwitnie w maju-czerwcu przez 10 do 20 dni. Po kwitnieniu powstają małe trójkątne skrzynki, które dojrzewają jesienią.
Od czasów starożytnych ludzie dostrzegali wyjątkowe właściwości rośliny, dlatego ma ona wiele nazw. „Drzewo Svyatogorsk” lub „Liść Svyatogorsk” to nazwa scumpii, w której roślina była uprawiana w zaroślach lasów sosnowych w pobliżu klasztoru Svyatogorsk (miasto Izyum). "Suma wenecki" to kolejna stara nazwa scumpii, ze względu na fakt, że jej liść został sprowadzony z Włoch. "Liść Maroko", "Drzewo Maroko" - liście scumpia służyły do wyprawiania skóry, "Drzewo barwiące" - korzenie, drewno i liście były podstawą do uzyskania organicznych niebieskich farb. Takie farby były trwałe i nie wyblakły przez wieki, używano ich do barwienia tkanin, wełny i skóry. Do garbowania skór używano liści Scumpia, z których przygotowywano lekarstwa. Do produkcji mebli i rzemiosła używano drewna litego i teksturowanego. Jako podporę dla winogron używano drewnianych patyków, ponieważ nie gniją one w ziemi.
Jedną z popularnych nazw scumpii jest „drzewo perukowe”. Wiechy z owocami po kwitnieniu kwiatostanów przypominają sztuczne włosy, perukę.
Jak posadzić skumpię
Do sadzenia wybiera się oświetlone obszary bez ścisłego zalegania wód gruntowych. Scumpia nie toleruje wilgotnych gleb, dlatego nie powinna być uprawiana na nizinach, gdzie istnieje możliwość zalania korzeni. Roślinę sadzi się w pustym miejscu, biorąc pod uwagę jej dalszy wzrost, zarówno na wysokość, jak i na szerokość. Odległość między roślinami powinna wynosić od 1,5 metra.
Najlepiej, jeśli gleba jest lekka, napowietrzona z dodatkiem wapna, piasku, drobnego żwiru. Scumpia rozwija się szybko na glebach o odczynie obojętnym i zasadowym. Chociaż doświadczeni ogrodnicy zauważają, że takie wymagania są odpowiednie dla małych sadzonek. Z biegiem lat i przy dalszym wzroście roślina wykazuje dość tolerancyjną odporność na ciężkie gleby, a same potężne korzenie dobrze przystosowują się do gleby.
Jeśli sadzi się sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym, to szyjkę korzeniową pozostawia się tak, jak rosła w doniczce, na tym samym poziomie. Sadzonki z otwartymi korzeniami sadzi się w dołku, rozkładając korzenie. W razie potrzeby złamane korzenie są przycinane.
Jeśli sadzenie odbywa się wiosną, należy pamiętać, że młode liście cierpią na późne wiosenne przymrozki.
Podczas sadzenia młode rośliny nie potrzebują nawozów, ale konieczne jest podlewanie, aż sadzonka zakorzeni się i zacznie rosnąć. Szczególną uwagę zwraca się na podlewanie przy suchej pogodzie. Jeśli gleba jest ciężka, to po podlaniu jest mulczowana warstwą co najmniej 10-15 cm lub poluzowana.
Funkcje pielęgnacji scumpii
Scumpia jest uważana za bezpretensjonalną roślinę, o którą należy dbać. Jest światłolubny, odporny na suszę, wystarczająco odporny na zimę, nie boi się chorób i praktycznie nie jest uszkadzany przez szkodniki. Scumpia jest odporna na dym i kurz.
Po raz pierwszy po posadzeniu sadzonki scumpia jest przykryta, korzenie są ściółkowane na zimę grubą warstwą materii organicznej lub pokryte innymi pokrewnymi materiałami. Wiosną nadmiar ściółki jest usuwany.
Jeśli roślinę sadzi się na ubogiej glebie, gdzie żyzna warstwa jest niewielka, należy zastosować opatrunek wierzchni. Odpowiednie są nawozy organiczne i mineralne. Wczesną wiosną stosuje się więcej nawozów azotowych, w okresie układania kwiatostanów karmi się je złożonym nawozem. W sierpniu dają suplement fosforowo-potasowy.
Przycinanie odbywa się wiosną po zimowaniu. Ogrodnicy często mają do czynienia z lukrem na gałęziach. Według ogrodników tam, gdzie roślina nie jest pokryta śniegiem, gałęzie obumierają od odmrożeń. Czasami trzeba dużo przycinać. Takie rośliny nie kwitną. Ale w okresie letnim skumpia zostaje przywrócona. Jedyną wadą rosnącej scumpii na środkowym pasie jest brak kwitnienia, co jest zaletą jej efektu dekoracyjnego. Bardziej odporne na ekstremalne warunki pogodowe zimą są odmiany scumpia o zielonych liściach. Odmiany czerwonolistne uprawia się w miejscach osłoniętych od wiatru, dobrze nagrzanych wiosną przez słońce.
Scumpia sadzi się na trawnikach, w głębi ogrodu, przy wejściu na działkę. Dwie rośliny scumpia o zwykłych zielonych liściach i fioletach wyglądają harmonijnie.
Jeśli scumpia zostanie uszkodzona przez szkodniki gryzące liście, roślinę traktuje się preparatami owadobójczymi (Iskra, Inta-vir, Fufanon itp.). Scumpia na tle złej pielęgnacji, kwaśnej, gęstej gleby, podlewanie może zachorować na więdnięcie pionowe. Objawia się więdnięciem liści, martwicą liści, wysychaniem gałęzi. Wszystkie chore gałęzie są wycinane, pokrywane lakierem ogrodowym, do gleby wprowadzane są produkty biologiczne Gamair, Alirin.
Jak samemu hodować scumpia
Scumpia rozmnaża się przez nasiona, dzieląc krzew, odkładając warstwy, zielone sadzonki, odrosty korzeniowe. Rozmnażanie nasion jest najprostsze. Wadą tej metody jest długi czas kiełkowania nasion, około 7-8 miesięcy. Niedojrzałe nasiona kiełkują kilka razy szybciej. Nasiona wysiewa się płytko, 2-3 cm.
Rozmnażane przez zielone sadzonki przycinają wierzchołki letnich pędów. Sadzonki przygotowywane są na przełomie maja i czerwca. Wielkość cięcia to jeden międzywęźle. Sadzi się je w mokrym piasku w szklarni ukośnie, pod kątem 45o, pogłębiając o 3 cm, sadzonki zakorzeniają się w ciągu trzech tygodni.
Opis odmian scumpia ze zdjęciami
Prawdziwie nowe narodziny scumpii nadała jej dekoracyjność. Nawet dzikie rośliny wyglądają bardzo elegancko i atrakcyjnie. Teraz hodowcy izolują z dzikich roślin kuliste, piramidalne, płaczące formy.
Rodzaje skóry skumpia lub drewna perukowego:
… Krzew o wzniesionych pędach dorasta do 2,5 m wysokości, 1,8 m szerokości.
To pierwsza odmiana scumpii o złocistych liściach. W cieniu traci się złoty kolor. Jesienią liście zmieniają kolor na pomarańczowy. Kwiaty w luźnych wiechach są żółte. Tworzą różowe, puszyste, bardzo efektowne pędy. Krzew preferuje stanowiska słoneczne. Gleba do tego: średnia, wapno. Idealna roślina do sadzenia okazów.
… Jedna ze spektakularnych odmian. Krzew osiąga 3-5 m wysokości.
Liście ciemnopurpurowe, jesienią jaskrawoczerwone. Kwiaty zbierane są w wiechy na końcach pędów. Po kwitnieniu z przerośniętych szypułek tworzą oryginalne, pierzaste pędy owocowe. Odmiana ta rośnie na przepuszczalnej glebie wapiennej. Mocny kolor akcentujący podczas dekorowania witryny.
… Krzew wolno rosnący o wzniesionych pędach. Osiąga 3-4 metry wysokości i szerokości. Liście zielone, jesienią pomarańczowoczerwone. Kwiaty żółtawe w długich wiechach.
Kwiatostany bardzo dekoracyjne, fioletowe, pierzasto puszyste. Uwielbia ciepłe, nasłonecznione miejsca i gleby bogate w wapń. Dobry jak tasiemiec w ogrodzie, w parku.
Jedna z najwyższych ocen. Dorosłe osobniki osiągają do 5 m wysokości. Liście są duże, czerwono-fioletowe.
Jesienią liście stają się czerwone. Wiechy kwitnące są fioletowo-różowe i duże, do 20 cm.
… Najbardziej dekoracyjna odmiana.
Kwitnąca scumpia to przewiewna kremoworóżowa chmura, składająca się z delikatnych kwiatostanów. Wysokość rośliny sięga 4 m. Kolor liści jest zielony. Jest uważana za najbardziej niezawodną odmianę do uprawy w regionie moskiewskim.
