Konik polny patronuje ludziom urodzonym między 10 maja a 9 czerwca. Takie osobowości wydają się bardzo pogodne, słoneczne i pozytywne. Wydaje się, że w ich życiu nie ma szarych dni i problemów, bo ludzie z pasikoników są zawsze w świetnym humorze.
Osoba, która według znaku słowiańskiego horoskopu zwierząt jest koniem polnym, jest aktywna i pozytywna. Stara się znaleźć zalety we wszystkim, potrafi zarażać innych dobrym nastrojem i silną wiarą w świetlaną przyszłość. Nawet jeśli taka osoba jest zniechęcona, pilnie tego nie okazuje. Człowiek pasikonik umiejętnie wie, jak ukryć swoje zmartwienia i niepokoje. Potrafi okiełznać ciemne emocje, tylko po to, by nie zniszczyć jasnego i optymistycznego wizerunku, jaki udało mu się stworzyć.
Człowiek konik polny jest towarzyski i otwarty na świat. Często staje się duszą towarzystwa. Ma poczucie humoru. Ponadto taka osoba jest w stanie wspierać rozmowy na różne tematy. A wszystko dlatego, że chętnie się uczy, dużo czyta i dużo czasu poświęca na zdobywanie nowych ciekawych informacji z różnych dziedzin. Jednak często zdarza się, że cała wiedza ludzkiego pasikonika jest powierzchowna. Ma świetną pamięć, ale jednocześnie jest niespokojny. Człowiek-konik polny długo nie jest w stanie nic zrobić. Gotuje się w nim energia, zawsze tęskni za uczuciem zachwytu z nowych i nagłych odkryć. Dlatego po otrzymaniu pierwszych żywych emocji „odskakuje” na bok, uznając, że nie ma sensu zagłębiać się w jakikolwiek temat. Długi proces nauki lub praktyki sprawia, że osoba, której patronuje pasikonik, nudzi się.
Ludzie urodzeni pod znakiem konika polnego zwykle chwytają setki rzeczy na raz. Próbują złapać wszystko i wszędzie. Wydaje się, że mają niewyczerpany zapas energii wewnętrznej. Jednak tacy ludzie nie mogą pochwalić się siłą woli. Szybko się wypalają i dlatego porzucają pracę, którą rozpoczęli w połowie. Co więcej, poddają się bez walki i przyznają się do porażki, jeśli nagle napotkają jakiekolwiek trudności. W rzadkich przypadkach ludzie z pasikoników wciąż wracają do tego, co wcześniej porzucili, i doprowadzają to, co zaczęli, do genialnego zakończenia. Jednak pomimo tego, że człowiek-konik polny może być rozdarty między setkami przypadków, zwykle próbuje realizować swoje osobiste, wspaniałe plany.
Z zewnątrz człowiek pasikonik wydaje się być człowiekiem sukcesu, który potrafi zdobyć wszelkie szczyty. W rzeczywistości człowiek-konik polny boi się robić kroki do przodu, boi się podejmować ryzyko. Wszystko w nim drży i kurczy się, gdy trzeba podjąć jakąkolwiek decyzję, która poważnie wpłynie na łatwe i znajome życie. Jednak ludzie z pasikoników starają się nie okazywać swojego tchórzostwa nieznanym osobowościom. Tylko krewni i bliscy przyjaciele wiedzą o swoich zmartwieniach i zmartwieniach, którym szczerze ufają mieszkańcy pasikonika. W społeczeństwie takie osoby próbują „zaszaleć”, aby nie sprawiać wrażenia osoby niezdecydowanej, notorycznej i niepewnej.
Człowiek pasikonik z powodu braku woli oraz wewnętrznych lęków i niepokojów rzadko buduje błyskotliwą, wybitną karierę. Często zdarza się, że takie osoby, posiadające wszystkie niezbędne talenty i umiejętności, przez całe życie zajmują niskie stanowiska. Boją się wystąpić, boją się brać odpowiedzialność i próbują nauczyć się zadowalać małymi. Z tego powodu człowiek polny nie jest karierowiczem, jego praca nie jest na pierwszym planie. O wiele bardziej pociąga go kreatywne wyrażanie siebie, podróże, ciekawe wydarzenia, bezczynny styl życia i komunikacja z ciekawskimi ludźmi.
