Banjo to strunowy instrument muzyczny, który jest krewnym tradycyjnej gitary. Posiada różną ilość strun – od 4 do 9, a szeroka część banjo jest zwykle pokryta skórą dla uzyskania większego efektu akustycznego i tzw. buczenia.
Instrukcje
Krok 1
Pierwsza wzmianka o tym instrumencie muzycznym pochodzi z 1784 roku, kiedy to w swoim dzienniku pisze Thomas Jefferson, znana postać w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, jeden z autorów Deklaracji Niepodległości i prezydent kraju w latach 1801-1809 o banjo przywiezionym do kraju z Afryki Zachodniej.
Krok 2
Już w połowie XIX wieku ten z pozoru dość bezpretensjonalny instrument rozpowszechnił się w Ameryce Północnej, gdzie modę podchwyciły liczne zespoły jazzowe, które za pomocą banjo dodają muzyce rytmu.
Krok 3
W przeciwieństwie do pokrewnych instrumentów, europejskiej mandoliny i lutni afrykańskiej, dźwięk banjo jest bardziej dźwięczny i znacznie ostrzejszy, ponieważ membrana instrumentu muzycznego nadaje mu większą siłę i częstotliwość. Dlatego wśród zespołów jazzowych Nowego Orleanu banjo zawsze było słyszane i wyróżniało się, dając rytmiczny i harmonijny akompaniament. W tamtych czasach banjo były przeważnie czterostrunowe: z takim samym zestawem jak skrzypce - g-re-la-mi, lub jak altówka - do-g-re-la.
Krok 4
Piąta struna jest bardziej powszechna w kulturze afrykańskiej, gdzie używa się tak zwanego banjo tenorowego. Mocuje się do kołków stroikowych bezpośrednio na gryfie. Ta odmiana instrumentu muzycznego w połączeniu z „pazurami” pozwala na wykorzystanie banjo do realizacji najbardziej skomplikowanych technik perkusyjnych. Zwykle w zespołach z pięciostrunowym banjo występuje na skrzypcach, płaskiej mandolinie i gitarze ludowej.
Krok 5
Ten instrument muzyczny jest również szeroko stosowany w stylach takich jak country i bluegrass, które w Stanach Zjednoczonych są rodzajem alternatywy dla rosyjskiego chanson, tylko bez odrobiny kryminalnego romansu. To tylko muzyka robotników i zwykłych ludzi, którzy zebrali się, aby bawić się w dzień wolny, pić piwo i tańczyć. Wybitnymi bandżistami w tym kraju są muzycy Wade Meiner i Earl Scruggs, którzy wprowadzili wiele innowacyjnych technik i byli uważani za prawdziwych wirtuozów gry na banjo.
