Być może jeden z najsłynniejszych cyrków na świecie. Sto lat temu na polecenie Alberta Salamonskiego na bulwarze Cwietnoj wzniesiono budynek. Po raz pierwszy otwarty przez niego cyrk zaczął przyciągać ludzi zabawnymi przedstawieniami dla dzieci, nie tylko dla dorosłych. A w 1983 roku reżyserem został najjaśniejszy i najzabawniejszy klaun tej instytucji, artysta Nikulin. To jego imię nosi dziś ta legendarna arena cyrkowa.
Jak to się wszystko zaczeło
Albert Salamonsky, ojciec moskiewskiego cyrku, pochodził z Włoch i był najsłynniejszym na świecie dziedzicznym cyrkiem. Był również odnoszącym sukcesy przedsiębiorcą, ponieważ udało mu się stworzyć kilka aren, kierując nimi jako menedżer. Wśród nich jest nie tylko cyrk Nikulinsky, ale także słynny cyrk w Rydze. Nawiasem mówiąc, przed otwarciem cyrku Salamon numery cyrkowe można było nosić tylko w wieku 18+. W końcu takie pokazy były uważane za popyt wyłącznie przez dorosłych. To właśnie z cyrkiem na bulwarze rozpoczęła się kronika tworzenia programów rozrywkowych dla najmłodszych entuzjastycznych widzów, przywilejem areny cyrkowej stało się również posiadanie drzewek noworocznych z pysznymi prezentami.
Budynek wraz z areną wzniesiono w 1880 r. 20 października 1980 r. cyrk przyjmował już zwiedzających. Ciekawą historią jest to, że pierwszy rubel, który przyniósł mu sprzedany bilet do cyrku, umieścił w ramce i umieścił na ścianie za plecami kasjera.
W dniu otwarcia można było wybrać miejsce w jednym z 5 rzędów miękkich siedzisk, na łóżku lub na antresoli. Bardziej budżetowe były bilety na drugie miejsca ze zwykłymi ławkami bez numeracji lub dla widzów stojących. Oczywiście budynek przeszedł wiele rekonstrukcji i przebudów, ale przez te wszystkie lata niezmiennie służył jako cyrk.
Kto wystąpił
Na scenie cyrku, który później stał się znany jako cyrk Nikulinsky, wyszli znani i ukochani ludzie. Były tu brawa:
- akrobaci Oceanos
- Łazarenko Witalij
- słynie z występów z wdzięcznymi końmi Vilmäms Truzzi
- Sosins wskoczył pod samą kopułę
- Marta Sur wykonała numery muzyczne
- siostry Koch z numerami pod kopułą
- „Przebiegły” Kio
Reżyserzy, którzy rozsławili cyrk:
- Arnolda Arnolda
- Boris Shakhet (wymyślony, aby połączyć liczbę ze słoniami z pięknymi tancerzami)
- Jurij Jurski
- Marek Mestechkin
- N. S. Bajkałow i A. V. Asanow
Imponujące funkcje
- Główna zasada życia aktora i przedsiębiorcy Salamonsky'ego: „Jak można to nazwać cyrkiem, jeśli publiczność mało się w nim śmieje?”
- Kopuła areny osiąga wysokość 22 metrów i jest jedną z największych kopuł w Rosji.
- Pomnik artysty Jurija Nikulina naprzeciwko cyrku został wzniesiony 3 września 2000 r. Jest to dzieło rzeźbiarza Rukavishnikova. Słynny klaun pojawia się obok jego samochodu Adler Trumpf Junior, który uwiecznił w pamięci ludzi sowiecki film „Więzień Kaukazu”. Nawiasem mówiąc, ten samochód był własnością osobistą Nikulina.
- W 1982 roku cyrk kręcił koncert noworoczny zatytułowany „Atrakcja”. Ten świąteczny program obejmował premierę nowej wówczas piosenki Alli Borisovny Pugacheva, która jest nadal popularna do dziś - „A Million Scarlet Roses”. Piosenkarka jednocześnie śpiewała i krążyła pod kopułą na cyrkowym trapezie. Numer koncertu i sama piosenka stały się najjaśniejszym wykonaniem dekady.
- Cyrk Nikulina ciepło „zaprzyjaźnia się” z wielkim show „Pole cudów”. Tak więc w 1992 roku w tym budynku na bulwarze Cwietnoj odbyła się setna rocznica programu. A 8 lat później, w listopadzie 2010 roku, w cyrku odbył się kolejny jubileuszowy występ - koncert z okazji 20-lecia programu narodowego.
Innowatorzy
Cyrk na bulwarze Cwietnoj był innowacyjnym cyrkiem nie tylko w zakresie wprowadzania programów dla dzieci. We wszystkim pracował w nowy sposób, o krok przed swoim czasem. Dyrektorzy artystyczni nieustannie szukali znalezisk: nowych aktorów, nowych talentów, nowych akrobatów, nowych numerów, nowych spektakli. Na rozkaz Włodzimierza Lenina w 1919 r. placówkę znacjonalizowano. Teraz dawny cyrk biznesmena Salamonskiego stał się pierwszym cyrkiem z przedrostkiem „państwo”.
Ale nadal pozostał w domu, rodzinie, ale innowacyjny. I otwierał coraz więcej młodych artystów: trenerów zwierząt, ekwilibryst, żonglerów, tancerzy, gimnastyków. Pod koniec lat 50-tych. cyrk przywrócił pantomimę wodą.
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej cyrk nie przerywał występów na jeden dzień. W ciągu tych lat ciekawe i bardzo motywujące miejsce w programie zajęły triki ukazujące bitwy wojskowe. Tak zasłynęła pantomima „Trzy nasze”, w której motocykliści zademonstrowali bójkę, scenę z trenerami – walkę o konia, a także klaunady akrobatów, którzy wcielili się w dwóch faszystów. Clown Pencil w błyskotliwy satyryczny sposób wyśmiewał faszystowskich żołnierzy. Finał poruszył wyobraźnię: na arenę wjechał prawdziwy czołg, który zmiażdżył wrogie bunkry.
Cyrk stał się pełnoprawnym teatrem spektakli. Odbywały się tu przedstawienia, lata demonstracji to 1956, 1959, 1962, a także dziecięce zabawy-spektakle (program wakacyjny).
Utalentowany i zabawny
Cyrk nie ma prawa nazywać się takim bez własnego, który wie, jak rozśmieszyć klaunów do łez.
Znany na całej planecie - zabawny ołówek klauna. Gazeta „Prawda” wydrukowała plakaty teatralnej stolicy. Każdego dnia na łamach wydania nigdy nie zmieniała się jedna drukowana linijka: „Ołówek pojawia się na arenie”.
W starym cyrku słynnym „słonecznym klaunem” był artysta i wytrawny humorysta Oleg Popow.
A w 1946 roku instytucja stworzyła nawet własne studio klaunów, z którego w kolejnych latach wypuszczano prawdziwych utalentowanych klaunów na różnych scenach kraju.
Najsłynniejszymi aktorami klaunady byli absolwenci drugiej edycji wielkich klaunów stulecia, Yuri Nikulin i Michaił Shuydin. Ci, którzy lubią się śmiać, udali się do moskiewskiego cyrku, aby w pełni cieszyć się swoimi występami.
Nikulin
Jurij Nikulin został szefem tej moskiewskiej instytucji w 1983 roku. W sierpniu 1985 odbył się finałowy (pożegnalny) wielki pokaz w starym, zabytkowym budynku. A potem stary zniszczony budynek został zrównany z ziemią. Ale w 1987 roku położono pierwszą cegłę i pod nowym budynkiem zamurowano kapsułę z listem do potomków.
Nowy budynek został otwarty przedstawieniem cyrkowym w 1989 roku.
W 1996 roku, na cześć 75. rocznicy Nikulina, cyrk został nazwany jego imieniem. Kiedy Nikulin zmarł, w 1997 roku, utalentowany syn artysty Maxima zaczął zarządzać instytucją.
Adres i godziny otwarcia
Harmonogram:
- codziennie od 11:00 do 19:00
- przerwa obiadowa - od 14:00 do 15:00
- jeśli rano odbywają się przedstawienia, przerwa na lunch trwa od 12:30 do 13:30.
Adres: Moskwa, stacja metra „Cwietnoj Bulwar”, b. Cwietnoj, dom N13. T.: 8 495 625-89-70.
