Owulacja jest jednym z głównych procesów wymaganych do poczęcia. Proces ten zachodzi co miesiąc u kobiet w wieku rozrodczym. Zaburzenia w owulacji mogą być spowodowane jakimkolwiek nieprawidłowym funkcjonowaniem organizmu.
Owulacja to proces, w którym dojrzałe jajo jest uwalniane z pęcherzyka do jajowodu. Właśnie w tym okresie koncepcja jest najkorzystniejsza. Komórka jajowa żyje tylko 1 dzień. Za proces owulacji odpowiada hormon progesteron.
Czym jest zaburzenie owulacji. Objawy
Kiedy owulacja jest zaburzona, bardzo często miesiączka staje się nieregularna. W niektórych przypadkach mogą być całkowicie nieobecne. Kobieta nie ma objawów, takich jak obrzęk piersi, drażliwość i powiększenie brzucha. Jeśli nie ma owulacji, nie ma zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
W domu możesz określić początek owulacji, mierząc temperaturę podstawową. Aby to zrobić, musisz mierzyć temperaturę podstawową każdego ranka mniej więcej o tej samej porze. W takim przypadku całe ciało powinno odpoczywać. Konieczne jest mierzenie temperatury od pierwszego dnia cyklu. Najlepiej mieć zeszyt i zbudować w nim miesięczny harmonogram.
Podczas owulacji podstawowa temperatura mieści się w zakresie 37,0-37,4 ° C. Jeśli w połowie cyklu nie ma takiej temperatury, najprawdopodobniej jest to cykl bezowulacyjny. Warto jednak zauważyć, że dla prawidłowej interpretacji wyników konieczne jest mierzenie temperatury podstawowej przez ponad miesiąc. Aby dokładniej określić początek owulacji, stosuje się testy na wzrost hormonu lutealnego. Najdokładniejsze wyniki dotyczące początku lub braku owulacji może podać ginekolog, który spotyka się z kobietą.
Przyczyny braku owulacji
Znane są tylko 4 przyczyny braku owulacji, reszta to wynikające z tego konsekwencje.
- wzrost hormonu prolaktyny - hiperprolaktynemia;
- podwyższony poziom męskiego hormonu - androgenu;
- naruszenie tarczycy. problemy endokrynologiczne;
- naruszenie harmonijnej pracy podwzgórza i przysadki mózgowej. Mogą wystąpić z gwałtowną zmianą masy ciała, procesami zapalnymi w okolicy miednicy, urazami.
Leczenie problemów z owulacją
Przy pierwszym podejrzeniu patologii z owulacją kobieta powinna skonsultować się z ginekologiem. Lekarz przeprowadzi badanie, może przepisać follikulometrię. Jeżeli w wyniku badania zostanie potwierdzony brak owulacji, przeprowadza się badanie w celu ustalenia przyczyny jej braku. Kobieta będzie musiała oddać krew do poziomu hormonów.
W wyniku badania lekarz zaleci leczenie lub stymulację owulacji. Stymulację wywołują leki takie jak cytrynian klomifenu, Puregon, Clostilbegit, Duphaston i gonadotropiny. Leki te należy przyjmować ściśle według zaleceń lekarza, w przeciwnym razie mogą wystąpić katastrofalne skutki. Jeśli brak owulacji jest spowodowany stanem zapalnym, proces zapalny jest leczony.
