Pernilla August (prawdziwe nazwisko Mia Pernilla Herzman-Erickson) to szwedzka aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Scenarzysta i reżyser, zwycięzca festiwali filmowych w Berlinie i Cannes, nominowany do nagrody Saturn.
Twórcza biografia artysty rozpoczęła się w młodym wieku od występów na scenie teatralnej szwedzkiego teatru dziecięcego. W 1975 roku po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w filmie w reżyserii Roya Andersena „Giliap”. Później zagrała kilka ról ze słynnym Ingmarem Bergmanem i została jego ulubioną aktorką.
Filmowa kariera Pernilli obejmuje ponad 80 ról ekranowych. W 2002 roku została odznaczona Szwedzkim Królewskim Medalem Litteris et Artibus za znaczący wkład w rozwój sztuki.
Fakty biograficzne
Przyszła aktorka urodziła się w Szwecji zimą 1958 roku. Zawsze lubiła występować przed publicznością, więc jej rodzice wysłali córkę do kreatywnego studia. Tam studiowała aktorstwo.
W latach szkolnych dziewczyna występowała już na profesjonalnej scenie i grała kilka ról w przedstawieniach dziecięcych w teatrze teatralnym Vår w Sztokholmie. Wkrótce dziewczyna poczuła, jak profesjonalna gra aktorów i sama sztuka mogą mieć silny wpływ na publiczność. Nie miała wątpliwości, że całe swoje przyszłe życie poświęci sztuce i że ta droga stanie się dla niej jedyną słuszną.
Po ukończeniu szkoły średniej Pernilla wstąpiła do Narodowej Akademii Mimu i Aktorstwa (NAMA). To słynna instytucja edukacyjna, która została założona w 1787 roku w Królewskim Teatrze Szwecji. Obecnie nazywa się Sztokholmską Akademią Sztuk Dramatycznych. Zajmują się tam profesjonalnym szkoleniem młodych talentów w zakresie sztuki dramatycznej, kina i muzyki.
Kreatywny sposób
Po ukończeniu Akademii August grał na scenie i pracował w telewizji. W połowie lat 80. pracowała w teatrze w Gavle, a następnie w Dramaten. Ze względu na role wykonawców w sztukach klasycznych i współczesnych: "Hamlet", "Mary Stuart", "Dom lalki", "Trzy siostry", "Gra snów".
W 1975 roku Pernilla po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w epizodycznej roli w dramacie kryminalnym „Giliap” R. Anderssona. Film opowiada historię młodego mężczyzny, który dostał pracę w portowej restauracji.
Kolejna praca była w dramacie V. Shemana Linus i Tajemniczy dom z czerwonej cegły. Następnie aktorka ponownie zagrała epizodyczną rolę w komediowym melodramacie L. Hallströma „Kogut”.
Na początku lat 80. poznała słynnego reżysera Ingmara Bergmana. Zaprosił młodą aktorkę do swojego nowego projektu „Fanny i Aleksander”. Film opowiada historię rodziny Ekdal widzianą oczami dzieci Fanny i Aleksandra. Szczęśliwe dzieciństwo, marzenia, zjednoczona i nierozłączna rodzina – to wszystko po utracie bliskich pozostaje w przeszłości. Fanny i Aleksander stopniowo zaczynają patrzeć na świat w zupełnie inny sposób. Dziewczyna stara się zachować wewnętrzne światło i czystość swojej duszy, podczas gdy jej brat całkowicie zamyka się w sobie i odgradza od świata zewnętrznego.
W 1984 roku film otrzymał 4 Oscary i 2 nominacje do tej nagrody, a także Złoty Glob i Cezar w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny. Na Festiwalu Filmowym w Wenecji taśma otrzymała nagrodę Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych.
Po pracy nad tym projektem Pernilla stała się jednym z ulubionych wykonawców I. Bergmana. Współpracowała z reżyserem przez dwie dekady i zdobyła miłość publiczności na całym świecie.
Aktorka zagrała jedną z głównych ról w 1986 roku w dramacie Boo Wiederberga „The Serpentine Path in the Rocks”. Akcja filmu rozgrywa się w Szwecji w XIX wieku, w odległej osadzie, w której mieszkają prości i bez narzekania wierzący w Boga. Wiara pomaga im przetrwać w trudnych warunkach, radzić sobie z niesprawiedliwością dziejącą się wokół i przestrzegać wszystkich zasad i praw zakorzenionych w ich miejscowości i kulturze.
Film został pokazany w 1987 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie i był nominowany do Złotej Nagrody.
Aktorka zagrała jedną z głównych ról w 1991 roku w dramacie biograficznym I. Bergmana „Dobre intencje”. Scenariusz filmu napisał sam reżyser. Opiera się na historii życia jego rodziny i rodziców.
Film był pokazywany na Festiwalu Filmowym w Cannes i zdobył Złotą Palmę. August został również uhonorowany główną nagrodą dla najlepszej aktorki.
W 1992 roku Pernilla zagrała w serialu telewizyjnym Przygody młodego Indiany Jonesa. Potem nastąpiła praca w projektach: „Jeruslim”, „Prywatne rozmowy”, „Figlar, Głośno na peronie”, „Dzieci dmuchacza szkła”, „Ostatnia umowa”.
W 1999 roku aktorka dostała rolę Shmi Skywalker w filmie fantasy George'a Lucasa Gwiezdne wojny: Odcinek 1 - Mroczne widmo. Również na tym obrazie pojawiła się na ekranie w drugiej części filmu: „Gwiezdne wojny: Odcinek 2 - Atak klonów” i wyraziła głos w filmie animowanym „Gwiezdne wojny: Wojny klonów”.
Sierpień zagrał w wielu znanych i popularnych filmach, m.in.: „Jezus”, „Niepokój”, „Jestem Diną”, „Nadchodzi jutro”, „Dzień i noc”, „Sztuczne oddychanie”. Panna Kiki, agentka Hamilton: Dla narodu, dziedzictwo, porażka, prawo krajowe, Kursk, Britt-Marie tu była, park rozrywki.
W 2005 roku Pernilla po raz pierwszy spróbowała siebie jako reżyserka, kręcąc krótki film. Później kilkakrotnie wracała do reżyserii. W 2010 roku ukazał się dramat Po drugiej stronie. August pełnił funkcję reżysera i scenarzysty filmu. Na Festiwalu Filmowym w Wenecji film zdobył Nagrodę FIPRESCI oraz Nagrodę Specjalną Christophera D. Smithersa.
Życie osobiste
Pernilla dwukrotnie wyszła za mąż. Pierwszym mężem był szwedzki pisarz, tłumacz i scenarzysta Klas Estergren. Ślub odbył się w 1982 roku, ale małżeństwo było krótkotrwałe. Para rozwiodła się w 1989 roku. W tym związku urodziła się córka Agnes.
Artysta po raz drugi ożenił się w 1991 roku z reżyserem z Danii Bille Augustem. Mieli 2 córki: Asta i Albę. To małżeństwo trwało 6 lat, ale również zakończyło się rozwodem.
