Karl Markowitz to austriacki aktor filmowy i teatralny. Urodził się 29 sierpnia 1963 w Wiedniu. Widzom znany jest z drugoplanowej roli w serialu „Komisarz Rex”.
Biografia i kreatywność
Prawie nic nie wiadomo o dzieciństwie Karla. Jeśli chodzi o życie osobiste, jest żonaty z aktorką Stephanie Taussig, która zagrała w filmach Ukochana babcia i Oddech, a także w serialach Empress Cece i Crime Scene Investigation. Ich rodzina miała dwoje dzieci, Louisa i Leonie.
Karl nie tylko występuje w filmach, ale także bierze udział w przedstawieniach teatralnych. Można go było zobaczyć w spektaklach Lumpazivagabundus i Einen Jux will er sich machen w Teatrze Ludowym, Hunt oder der totale Februar w Hausruck Theater, Mein Nestroy w Josefstadt Theater, Sen nocy letniej w Operze Ludowej, Zemsta nietoperza w Teatrze Zurych Opera Mein Kampf w teatrze w Josefstadt i Alpenkönig und Menschenfeind na letniej arenie w Baden.
Kariera
Kariera filmowa Markowitza rozpoczęła się od małej roli w dramacie kryminalnym Police Telephone 110. Jego partnerami na planie byli Peter Borgelt, Jürgen Frorip, Wolfgang Winkler, Jaki Schwarz, Sigrid Geler i Maria Gruber. Film zdobył nagrodę na Festiwalu Filmowym w Berlinie w kategorii „Najlepsza niemiecka obsada”. Następnie Karl zagrał Lorenza w serialu „Komisja Specjalna”, który zaczął kręcić w 1978 roku.
W 1991 roku Karl dostał rolę w filmie Michaela Sturmingera Pies i kot. W głównych bohaterach filmu zagrali Wolf Bachofner, Ronald Eichhorn, Gunther Einbrodt, Florian Flicker, Julia Jager. Następnie został zaproszony do serialu „Prawo wilka”. Fabuła opowiada o przygodach dzielnego inspektora policji. W 1993 roku Markowitza można było zobaczyć w komedii Indie.
Austriacki reżyser Harald Sicheritz zaprosił Karla na swoją komedię Dzień Matki. Markovich dostał wtedy rolę Ernsta, który podczas pierwszych sezonów pojawia się w serialu „Komisarz Rex”. Główne role w thrillerze kryminalnym zagrali Tobias Moretti, Gedeon Burkhard, Gerhard Zeman, Heinz Weixelbraun, Wolf Bachofner i Martin Weineck. Oczywiście wspominając o tej serii nie można nie wspomnieć o doskonałej grze wyszkolonego owczarka niemieckiego, który nazywa się Santo von Haus Ziegelmeier.
W 1995 roku Karl zagrał taksówkarza w fantastycznym dramacie A Lot. Film wyreżyserował i napisał Florian Flicker. W tym samym roku otrzymał kolejną rolę epizodyczną. Tym razem w filmie Wolfganga Mernbergera Niech przyjdzie niebo albo piekło.
Filmografia
Najlepsza godzina aktora nadeszła w 1996 roku wraz z wydaniem serialu „Stockinger”, w którym dostał główną rolę. Oprócz Markovica w komedii kryminalnej zagrali Sandra Cervik, Hans-Peter Heinzl, Anja Schiller, Herbert Fuchs i Georges Kern. Serial zakochał się w widzach w Niemczech i Austrii. W tym samym roku zagrał lekarza w telewizyjnym dramacie Wolfganga Mühlbauera Olivia - Przeznaczenie wstrząśniętego dziecka.
W następnym roku ponownie zagrał lekarza, ale tym razem w filmie telewizyjnym Mad Moon. Jego kolegami w tym obrazie byli Gabriel Barilli, Dieter Lazer, Maria Bill, Bigi Fischer i Fritz von Friedl. Rok 1997 był dla aktora tak owocny, że zagrał w 3 kolejnych filmach: „Wiedniu z Qualtinger” Haralda Sicheritza, „Droga do Stambułu” Petera Zemana i „Crossfire” Thomasa Rotha.
Rok 1998 przyniósł Karlowi role w komediach Hinterholz Street 8, I wszystko z powodu mamy i trzech dżentelmenów. W następnym roku otrzymał zaproszenia na 6 filmów. Karl grał profesora w filmie akcji Dziwka. W tym thrillerze zagrali Floriana Daniel, Isabella Parkinson, Wilfried Hochholdinger, Andre Hennicke i Leonard Lansink. Karl odrodził się jako Novak w komedii „Evening Show”. Film był pokazywany w Niemczech, Szwajcarii, Singapurze, Hong Kongu. Markowitz można było zobaczyć jako Carlo w telewizyjnej komedii kryminalnej z Ottfriedem Fischerem, Fritzem Wepperem i Veroną Puth, The Blue Cannon. Następnie Karl zagrał Maca w komedii „Oh, That Bob” koprodukowanej przez Niemcy, Austrię i Danię. Aktor pojawił się w fantazji Haralda Sicheritza „Poszukiwany” jako psychiatra i zagrał główną rolę w komedii „Urodzony w Absurdystanie”, w której dziecko austriackich rodziców zostaje przez pomyłkę przekazane tureckim imigrantom w szpitalu położniczym.
W 2000 roku Karl Markowitz nadal bardzo się pojawiał. W 2000 roku zaproponowano mu główną rolę w filmie „Podłość i włóczęgostwo”. Potem można go było zobaczyć w komedii „Listy miłosne: miłość przez korespondencję”. Markowitz ponownie dostał rolę głównego bohatera. Zagrał w wojskowym filmie akcji koprodukowanym przez Niemcy, Austrię i USA „Saboteurs”. W 2003 roku ukazała się komedia Xaviera Schwarzenbergera „Kolacja dla dwojga”, w której Karl odgrywa znaczącą rolę.
W 2006 roku można go było zobaczyć w historycznym melodramacie „Książę koronny Rudolph”. Wcześniej Markowitz grał główne postacie w filmach „Rodzina na zamówienie” i „Ukochana babcia” z 2004 roku oraz w filmach „Mój zabójca” i „Pismo przyjaciela” z 2005 roku. Następnie Karl dostał tytułową rolę w filmie rankingowym „Fałszywicy”. Film wyreżyserował i napisał Stefan Rucovicki. Obraz opowiada o życiu fałszerza w nazistowskim obozie koncentracyjnym. W 2008 roku film zdobył Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego. Wcześniej kryminalny dramat wojenny był nominowany do Złotego Niedźwiedzia.
W 2010 roku Karl wylądował znaczącą rolę w odnoszącej sukcesy biografii Nanga Parbat. Fabuła opowiada, jak dwóch braci wspięło się na szczyt góry. Partnerami Karla na planie byli Florian Stetter, Andreas Tobias, Steffen Schroeder i Yule Ronstedt. W tym samym roku można go było zobaczyć w biograficznym melodramacie Mahler na kanapie. Film opowiada o życiu wiedeńskiej bohemy.
W 2012 roku Markovich czekał na główną rolę w filmie „Suskind”. Obraz opowiada o życiu w okupowanym Amsterdamie podczas II wojny światowej. W tym samym roku zagrał w dramacie „Istalgia” koprodukcji Niemiec, Ukrainy i Serbii. Karl otrzymał kolejną znaczącą rolę w polskim zwalczaniu przestępczości Hiszpanem w 2015 roku. W 2017 roku Markowitz zagrał jedną z głównych postaci w dramacie „Przez lata”. W 2019 można go było zobaczyć w familijnym filmie przygodowym Jak nauczyłem się być dzieckiem.
