Dine Carroll to znana piosenkarka i aktorka, której udana kariera trwała sześć dekad. Pięć razy była nominowana do nagrody Emmy, trzy razy do Złotego Globu. Carol ma nazwaną gwiazdę na Alei Gwiazd.
Carol Diane Johnson weszła do historii kina jako pierwsza ciemnoskóra artystka, która została laureatką nagrody Tony.
Wzrost kariera
Przyszła celebrytka urodziła się w 1935 roku, w połowie lipca. Urodziła się w jednej z najniebezpieczniejszych dzielnic Nowego Jorku, Bronksie. Diane spędziła dzieciństwo w Harlemie.
Dziewczyna od najmłodszych lat wykazywała zainteresowanie karierą artystyczną. Z entuzjazmem uczyła się śpiewu, choreografii. Pierwszą linią jej biografii aktorskiej był udział w programie rozrywkowym i teleturnieju firmy telewizyjnej Dumont.
Surowe jury zostało podbite talentem i urokiem wykonawcy i ogłosiło ją zwycięzcą. Diane wygrała pierwszą nagrodę pieniężną. Od piętnastego roku życia Carroll stał się wzorem dla edycji „Ebony”.
Po osiągnięciu dojrzałości dziewczyna wyjechała na studia na University of New York, decydując się na wykształcenie socjologiczne. Genialna gwiazda ukończyła szkołę aktorską na Manhattanie.
Pierwszymi krokami na jego karierze zawodowej była praca w kultowych projektach filmowych z 1954 roku „Carmen Jones”. Początkowo dziewczynie zaproponowano niewielką rolę jako przyjaciela głównego bohatera.
W tym samym czasie, co debiut filmowy, osoba kreatywna wystąpiła w musicalu na Broadwayu „House of Flowers”.
Kreatywność w kinie
Pięć lat później Carroll wziął udział w pracach nad obrazem „Porgy and Bess”. Mimo doskonałych umiejętności wokalnych śpiewaczka operowa Lawley Jean Norman wykonała wszystkie partie.
Od początku lat sześćdziesiątych Diane brała udział w filmach przeznaczonych nie tylko dla czarnej publiczności. W 1961 zagrała w Paris Blues z Paulem Newmanem i Joan Woodward.
Zdarzyło jej się pracować z najpopularniejszym wówczas czarnym wykonawcą, Sidneyem Poitierem. Kilka lat później aktorka ponownie miała okazję pracować w „Paris Blues”.
Potem film został zapomniany na sześć lat. W momencie swojego wyjazdu Carroll całkowicie poświęciła wszystkie swoje siły na podbój sceny teatralnej. Zarówno poświęcenie, jak i niewątpliwy talent przyniosły zasłużony sukces. Diane była pierwszą Afroamerykanką, która otrzymała nagrodę Tony.
Jednak w adaptacji popularnego musicalu postanowiono uczynić główną bohaterkę Nancy Kwan. Projekt musiał zostać zamknięty ze względu na powstałe oburzenie.
Następnym występem w dużym kinie dla wykonawcy był dramatyczny projekt „Pośpiesz się o zachodzie słońca”. Od 1968 do 1971 aktorka stała się idolem publiczności.
Jej zdjęcia nie opuściły stron najpopularniejszych błyszczących publikacji, armia fanów stale rosła.
zajęcia telewizyjne
W tym okresie Dine zagrała w sitcomie Julia. Przed nią żaden ciemnoskóry aktor nie miał głównych ról. Grali tylko drugoplanowe postacie lub odcinki.
Carroll dostała swój własny program w telewizji. Za projekt otrzymała nominacje do Oscara i Złotego Globu. Po zakończeniu komediowego obrazu performerka postanowiła zmienić swoją rolę, grając dramatyczną rolę w filmie „Claudine”.
Za grę dostała nową nominację do Oscara. Potem w karierze Diane pojawiło się tylko kilka pomniejszych bohaterek. Całkowicie poświęciła się działalności telewizyjnej.
W 1976 roku aktorka wydała własny program rozrywkowy. Został pokazany w czterech numerach, ale był to dobry rozgłos dla Carrolla. Tak szybkie zakończenie programu nie zdenerwowało aktorki.
Otrzymała ciekawą ofertę od producentów popularnego serialu „Dynastia”. Zaproponowano jej rolę Dominique Devereaux, kłótliwej przyrodniej siostry Blake'a Carringtona, arcywroga głównej bohaterki Alexis.
Aktorka przyznała prasie po premierze, że podobała jej się rola pierwszej czarnej suki w telewizji.
Intrygujący Carroll pozostał w siedemdziesięciu dwóch odcinkach, po udziale w „Dynasty 2: The Colby Family”. Projekt okazał się jednak ulotny i wkrótce został zamknięty.
Sprawy rodzinne
Od 1989 do 1993 Diane pracowała w sitcomie Underworld. Za niego otrzymała kolejną nominację do nagrody Emmy. Ukazały się filmy „Lonely Dove”, „Eve's Shelter”, „Sunset Boulevard” z udziałem wykonawcy.
Wróciła ponownie do teatru, od czasu do czasu migocząc w serialach telewizyjnych „Pół na pół”, „Mocna medycyna”, „Anatomia namiętności”. Za udział w tym ostatnim aktorka otrzymała nową nominację do nagrody Emmy.
W ostatnich latach Carroll pojawił się w wybranych odcinkach White Collar. Aktorka i piosenkarka kilkakrotnie wyszła za mąż.
Jednak dopiero po pierwszym małżeństwie z producentem Monte Kay urodziła dziecko. Jej córka Suzanne Ottil Kay Bamford została znaną dziennikarką.
W 1973 roku prasa była zszokowana wiadomością o małżeństwie Diane i Freda Guzmana, właściciela butiku w Las Vegas. W tym okresie była zaręczona z producentem i prezenterem telewizyjnym Davidem Frostem.
Kilka tygodni później Carroll zerwała z mężem.
Życie w czasie rzeczywistym
W 1975 roku nowym mężem celebryty został Robert De Leon, redaktor naczelny magazynu Jet. Zginął dwa lata później w wypadku samochodowym.
Ostatnim wybranym ze słynnych wykonawców był piosenkarz i artysta Vic Damone.
Życie rodzinne okazało się burzliwe. Pełen temperamentu nowożeńcy rozstali się w 1991 roku. Potem pogodzili się i wrócili do siebie, a ostatecznie rozwiedli się w 1996 roku.
Lekarze zdiagnozowali 63-letnią gwiazdę z onkologią. Aktorkę początkowo zaskoczyła wiadomość. Ale udało jej się zebrać w sobie i zgodziła się na operację.
Następnie przeprowadzono 36 zabiegów rozdzierającej radioterapii. Przebieg leczenia i powrotu do zdrowia zakończył się pełnym sukcesem.
Po teście performer stał się bojownikiem przeciwko chorobie, wstępując w szeregi aktywistów.
