Branko Djurić to bośniacki aktor, scenarzysta, reżyser i muzyk, lepiej znany jako Juro. W 2001 roku był nominowany do nagrody Europejskiej Akademii Filmowej za rolę w filmie Ziemia niczyja.
Aktor urodził się i wychował w Sarajewie. Jednak po wybuchu międzynarodowego konfliktu zbrojnego między Serbią a Hercegowiną opuścił kraj i przeniósł się do Słowenii.
Djuric stał się bardzo popularny w kraju po udziale w komedii „Top lista nadrealista”, która pojawia się na ekranach od 1984 roku. Następnie był współzałożycielem grupy muzycznej SCH i frontmanem wielokrotnie nagradzanego zespołu Bombaj Stampa.
W twórczej biografii Juro jest ponad 40 ról w projektach telewizyjnych i filmowych. W latach 2000. brał udział w tworzeniu kilku filmów jako scenarzysta i reżyser.
Obecnie mieszka w Lublanie i kontynuuje swoją twórczą karierę.
Branco otrzymał kilka nagród na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji, Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Terra di Siena.
Fakty biograficzne
Djuric urodził się w Jugosławii wiosną 1962 roku. Jego matka pochodzi z Bośni, a ojciec z Serbii. Kiedy chłopiec miał zaledwie rok, nagle zmarł jego ojciec. Matka przez długi czas musiała sama zajmować się wychowywaniem syna i zarabianiem pieniędzy.
Po 13 latach moja mama ponownie wyszła za mąż. Jej mężem został artysta Branko Popvaca. Dobrze się dogadał z chłopcem. Ojczym stopniowo zaszczepił w Djurich miłość do sztuki i kreatywności oraz pomógł rozwinąć talenty artystyczne.
W latach szkolnych młody człowiek uczęszczał do szkoły muzycznej i studia kreatywnego, gdzie studiował aktorstwo. Lubił przemawiać publicznie, a po ukończeniu średniego wykształcenia Branko postanowił zostać zawodowym aktorem.
Próbował wstąpić na wydział sztuk scenicznych Akademii Sztuk Scenicznych w Sarajewie (ASU), ale selekcja konkursowa nie przeszła. Następnie Djuric złożył podanie na Wydział Dziennikarstwa iw 1981 został studentem uniwersytetu.
Młody człowiek nie porzucił marzeń o zostaniu artystą. Zaczął szukać pracy w telewizji. Wkrótce miał okazję wystąpić w produkcjach telewizyjnych w rolach epizodycznych.
Przez 2 lata ponownie próbował wejść na wydział aktorski, ale za każdym razem nie przeszedł selekcji konkursowej. Dopiero w 1984 roku spełniło się jego marzenie: został przyjęty na wydział ASU.
Juro dołączył do nowego programu telewizyjnego „Top lista nadrealista”, który wyemitowano w 1984 roku na krótko przed wstąpieniem na uniwersytet. Program składał się z występów wykonawców muzyki ludowej i komików, wykonujących krótkie scenki humorystyczne. Branko szybko dołączył do obsady i miał świetną okazję do zaprezentowania swoich talentów muzycznych i aktorskich.
W tym samym okresie młody człowiek dostał niewielką rolę w nowym muzycznym programie telewizyjnym i zagrał w teledysku.
Po spotkaniu na planie z reżyserem Ademirem Kenovichem młody człowiek skarżył się, że nie może dostać się na nowy wydział wykonawczy i nie przeszedł selekcji konkursowej przez 2 lata. Kenovich wysłał Branko do swojego przyjaciela, który zajął się jego przygotowaniem do egzaminów wstępnych. Dzięki tym staraniom Branko w 1984 roku został studentem Akademii Sztuk Scenicznych.
Kariera filmowa
W 1986 roku znany już z Djuric reżyser Ademir Kenovic zaprosił aspirującego aktora do nakręcenia swojego telewizyjnego projektu dramatycznego „Ovo malo duse”. Obraz opowiadał historię chłopca dorastającego w bośniackiej wiosce po II wojnie światowej.
Po 2 latach Branko wziął udział w fantastycznym dramacie słynnego reżysera Emira Kusturicy „Czas Cyganów”.
Fabuła filmu opowiada o młodym człowieku o imieniu Perhan, który ma niesamowitą zdolność poruszania przedmiotami oczami. Mieszka ze swoją babcią, znaną jako miejscowa uzdrowicielka, która leczy wiele chorób. Perhan ma wujka, który jest zapalonym hazardzistą i niepełnosprawną siostrę. Młody człowiek spotyka swoją pierwszą miłość i zamierza się ożenić, ale rodzice dziewczynki nie chcą jej poślubić biednej Perhan. Aby zarobić na ślub, zbudować nowy dom i wyleczyć siostrę, podróżuje do Włoch z cygańskim baronem Ahmetem.
Film został pokazany na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1989 roku. Kusturica otrzymała główną nagrodę za pracę reżyserską, a sam obraz nominowany do Złotej Palmy. Film był także nominowany do nagrody Cezara i Europejskiej Akademii Filmowej.
W 2001 roku Djurić zagrał w dramacie wojskowym Ziemia niczyja w reżyserii Danisa Tanovica. Akcja obrazu rozgrywa się podczas wojny między Serbami a Bośniakami. Zagubiony we mgle, bośniacki oddział znajduje się rano przed przeciwnikami. Następuje bitwa, po której trzech rannych żołnierzy pozostaje w okopach na neutralnym terytorium: dwóch Bośniaków i Serb. Jeden z nich leży na miny i jeśli wykona choć jeden niezręczny ruch, to eksploduje. Zaprzysięgli wrogowie muszą podjąć decyzję i spróbować przeżyć.
W 2002 roku film zdobył Oscara i Złoty Glob w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny. Młody debiutant Denis Tanovich zdobył Cezara. Branko Djurić otrzymał nominację do Europejskiej Nagrody Akademii. Film zdobył także Nagrodę Publiczności na Festiwalu Filmowym w San Sebastian.
W dalszej karierze aktora były role w projektach: „Rise”, „Wszystko dla moich dzieci”, „Kochaj mnie”, „Bal-Kan-Kan”, „Zbrodnie”, „Sortowanie”, „Jasna strona księżyca”, „Strike Back”, „Urodzony dwa razy”, „W krainie krwi i miodu”, „Do zobaczenia w Montevideo!”, „Wstań i walcz”, „Inny dom”, Wędrowcy: Quest Łowcy Demonów”.
Życie osobiste
Branko był dwukrotnie żonaty. Nie wiadomo, kto był jego pierwszą żoną.
Drugą wybraną w 2000 roku była aktorka Tanya Ribich, którą aktor poznał na planie. Para wychowuje dwie córki, Zalę i Elu. Dzhurich ma syna Filipa z pierwszego małżeństwa.
Obecnie performer mieszka wraz z rodziną w Lublanie i jest dyrektorem firmy produkcyjnej „Theater 55”.
