Sprawienie, by Twój taniec był jasny i niezapomniany, nie jest tak trudny, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Aby to zrobić, musisz znać pewne zasady i podejść do spektaklu tanecznego z dużą dawką fikcji. Oczywiście pomożemy odkryć tajemnicę zasad inscenizacji, ale wyobraźnią będziesz musiał sam pokierować.
Instrukcje
Krok 1
Wybierz odpowiednią muzykę. Wskazane jest, aby piosenka do tańca nie była zbyt oklepana. Oczywiście może być dobrze rozpoznawalna i popularna, ale jednocześnie wiele piosenek jest promowanych w myśl zasady „im częściej tym lepiej”. Nie warto wykonywać tańca do muzyki, która widzowi się znudziła.
Krok 2
Wybierając utwór, postaraj się spełnić inne wymagania muzyczne:
• powinno być rytmiczne – przy takiej muzyce łatwiej się poruszać i być na czas;
• w całym utworze pożądane jest rozwijanie tematu, a nie monotonne powtarzanie tego samego fragmentu. W szczególności muzyka elektroniczna nie jest odpowiednią opcją, chyba że jest to produkcja tematyczna lub jeden z segmentów fonogramu.
Krok 3
Opracowując choreografię tańca, zwróć uwagę na jego cechy stylu, które również nie powinny być sprzeczne z akompaniamentem muzycznym. Ciekawie i pożytecznie wyglądają tańce tematyczne i tańce miniaturowe, w których rozgrywa się pewna historia. Zaletą takich występów jest możliwość wykonania swojego tańca dla każdego. Dobrze jest grać główne role nawet amatorom, ponieważ w tych tańcach nacisk kładziony jest nie na choreografię, ale na aktorskie cechy wykonawców. Dlatego takie liczby są bardzo powszechne w występach amatorskich.
Krok 4
Używaj różnych kształtów i przebudów. Zmieniający się obraz sprawia, że taniec staje się jaśniejszy, bardziej dynamiczny i żywszy. Ale unikaj częstych powtórzeń tych samych ruchów i figur - bardzo psują one ogólne wrażenie, chyba że oczywiście urządzisz taniec dla małych dzieci, gdzie nikt nie zwróci uwagi na takie „wady”.
Krok 5
Możesz sprawić, że Twój taniec będzie bardziej niezapomniany, jeśli użyjesz nie tylko kostiumów, ale także pewnych atrybutów. Można je wykorzystać do podkreślenia wizerunków i typów wykonawców (czapka, laska), stworzenia atmosfery odpowiadającej tańcowi (krzesło, ławka, biurko, lustro), ukształtowania barwy narodowej (czajnik Gzhel, wycięty i sklejka oraz odpowiednio pomalowane) i do innych celów … Przede wszystkim pamiętaj o podstawowej zasadzie używania atrybutów w tańcu: to, co przyniosłeś na scenę, powinno „tańczyć” z Tobą przez cały występ i uzupełniać go z Tobą, a nie zostać porzucone i zapomniane w trakcie spektaklu.
