Godny odpowiedzi jest impuls emocjonalny do pisania poezji. Trzeba pisać. Zwłaszcza jeśli jest ku temu powód - wakacje, studniówka, zakochanie się. Ponadto wiersz jest cennym prezentem dla bliskiej i bliskiej Ci osoby. Twoje dzieło jest kawałkiem twojej duszy i musisz je poprawnie przedstawić.
Czy to jest to konieczne
kilka kartek papieru i długopis
Instrukcje
Krok 1
Wyobraź sobie, jak długo potrwa twoja praca - ile zwrotek, ile wierszy w każdej zwrotce. Może będzie to sonet? Czyli dwanaście linijek plus dwie linijki epilogu. To najlepsza forma wersyfikacji jako prezent dla ukochanej osoby.
Krok 2
Zdecyduj się na wielkość poetycką - dwie stopy (jambik, troche), trójkołowiec (anapest, amfibrachium, daktyl). Jeśli nie jesteś silny pod względem literackim, wyobraź sobie, jak będzie wyglądał słynny wiersz, który będzie wyglądał w Twojej pracy. Na przykład „Postawiłem sobie pomnik cudowny…” lub „Siedzę za kratami w wilgotnym lochu…”. Łapiąc rytm, łatwiej będzie Ci pisać.
Krok 3
Zastanów się, co chcesz powiedzieć. Przy każdym wersecie podkreśl swoją myśl. Znajdź kilka rymów pasujących do tematu wiersza.
Krok 4
Weź kartkę papieru i naszkicuj, co przychodzi ci do głowy. Nie powstrzymuj się, nawet jeśli wydaje ci się, że to kompletny bałagan słów i nie możesz o tym pisać. W ten sposób przychodzi do ciebie inspiracja i lepiej się z nią nie kłócić.
Krok 5
Weź kolejną kartkę papieru i spróbuj zrymować wszystko, co zostało napisane wcześniej. Wyrzuć coś, dodaj coś. Twórz, wymyślaj, wymyślaj słowa, aby pięknie wyszło. Kiedy wydaje ci się, że powiedziałeś wszystko, co mogłeś, zapisz to na czystej kartce papieru.
Krok 6
Czytaj na głos, co otrzymujesz. Teraz trzeba „przeczesać” tekst, czyli usunąć z niego pasożytnicze słowa, zastępując je innymi słowami - epitetami i metaforami. Przeczytaj to jeszcze raz.
