Przyszłość przeraża człowieka swoją niepewnością. Śmierć to szczególny strach. A jeśli nie możesz się przed tym uchronić, chcesz przynajmniej wiedzieć, kiedy nadejdzie – do której godziny nie możesz się tego bać.
Przez wieki ludzie próbowali przewidzieć datę śmierci. W tym celu zastosowano różne magiczne metody, a niektóre z nich są teraz dostępne dla ogółu społeczeństwa. dzięki Internetowi. Liczne strony ezoteryczne oferują różne sposoby określania daty śmierci, w tym numerologię. Od gościa wymaga się jedynie wykonania prostych operacji arytmetycznych z datą urodzenia i przeczytania odpowiedniej prognozy.
Wróżby numerologiczne
Numerologia powstała w czasach starożytnych, kiedy wiedza naukowa, w tym wiedza matematyczna, była własnością wąskiego kręgu kapłanów, a religia nie oddzieliła się jeszcze całkowicie od magii. Tak więc wraz z astronomią narodziła się astrologia, a wraz z matematyką - numerologia. Liczby zafascynowane swoją abstrakcją wydawały się, że żyją własnym życiem, przenikają Wszechświat porządkując go i określając ludzkie przeznaczenie, które próbowali rozwikłać za pomocą liczb. Nawet tak poważny naukowiec jak Pitagoras lubił numerologię.
Ale taki jest pogląd człowieka epoki, w której nauka stawiała pierwsze kroki. Współcześni ludzie mogliby podejść do tego problemu bardziej logicznie. Każdego dnia na Ziemi rodzą się tysiące ludzi. Jeśli założymy, że datę śmierci można obliczyć od daty urodzenia, to musimy przyznać, że wszystkie osoby urodzone tego samego dnia muszą umrzeć w tym samym czasie. To założenie jest regularnie obalane przez samo życie.
Jeszcze bardziej absurdalna sytuacja powstaje, gdy stosuje się najpopularniejszą metodę numerologii - sprowadzanie dowolnej liczby do jednowartościowej przez kolejne dodawanie. Na przykład, jeśli dana osoba urodziła się 5 stycznia 1983 r., Jego „fatalna” liczba to 9 (5 + 1 + 1 + 9 + 8 + 3 = 27, 2 + 7 = 9). Istnieje tylko dziewięć liczb jednocyfrowych, dlatego cała różnorodność ludzkich losów w ogóle, aw szczególności okoliczności śmierci, powinna zostać zredukowana do dziewięciu opcji. Absurdalność tego założenia poddaje w wątpliwość możliwość obliczenia daty śmierci według daty urodzenia.
Celowość
Jeżeli przyjmiemy w drodze filozoficznego założenia, że obliczenie daty śmierci według daty urodzenia jest możliwe, to jego celowość jest wątpliwa.
Człowiek wie, że umrze, ale tę wiedzę można nazwać teoretyczną, abstrakcyjną i to właśnie nieznana data śmierci sprawia, że tak jest.
Stopień lęku wywołanego jakimkolwiek przerażającym wydarzeniem jest odwrotnie proporcjonalny do jego odległości, np. studenci na początku semestru znacznie mniej martwią się zbliżającymi się egzaminami niż podczas sesji. Jeśli wydarzenie odnosi się do jakiejś niepewnej przyszłości, staje się dla człowieka niemal surrealistyczne: „nie wiadomo, kiedy będzie” psychologicznie równoważne z „nigdy nie będzie”. Można powiedzieć, że nieznajomość daty śmierci pozwala człowiekowi poczuć się nieśmiertelnym.
Gdyby ktoś dokładnie wiedział, kiedy umrze, przez całe życie dźwigałby nieznośny ciężar strachu: „Pozostało 50 lat… 20 lat… 2 miesiące… 5 dni”, a to byłoby znacznie trudniejsze niż uświadomienie sobie faktu własnego śmiertelność.
Dlatego nie ma sensu tracić czasu na numerologiczne obliczanie daty śmierci według daty urodzenia: jest to zarówno niemożliwe, jak i niekonieczne dla osoby.
